
Η Γη… πεθαίνει
Η μεγάλη πρόοδος των επιστημών, ιδιαιτέρως τις τελευταίες δεκαετίες πρόσθεσε στο οπλοστάσιο του ανθρώπου πανίσχυρα όπλα για τη διάγνωση και τη θεραπεία ασθενειών, με αποτέλεσμα τη μείωση της θνησιμότητας. Τα επιτεύγματα της τεχνολογικής ανάπτυξης σε πολλούς τομείς βελτίωσαν την ποιότητα ζωής του ανθρώπου.
Αυτή όμως η θετική εξέλιξη είχε περιβαλλοντικό κόστος, γιατί συνοδεύτηκε από την αλαζονική αντίληψη ότι ο άνθρωπος μπορεί να εκμεταλλεύεται χωρίς όρια αυτόν εδώ τον πλανήτη και αδιαφορώντας τις περισσότερες φορές για τις περιβαλλοντικές συνέπειες των επιλογών του.
Και αυτό κατά τη μεταπολεμική περίοδο και κυρίως τις τρεις τελευταίες δεκαετίες του 20 ου αιώνα, όταν και αποκαλύφθηκε το μέγεθος των προβλημάτων και η αδυναμία των τεχνολογικών μέσων να τα αντιμετωπίσουν. Κάποιοι κάνουν λόγο για εκδίκηση της φύσης. Στην πραγματικότητα η φύση δεν εκδικείται, αλλά απλώς ισχύουν οι νόμοι της. Και όταν παραβιάζονται αυτοί οι νόμοι, τότε η φύση απορυθμίζεται και οι συνέπειες είναι δραματικές τόσο για τον άνθρωπο όσο και για το ίδιο το περιβάλλον.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η καταστροφή των υγρότοπων λόγω της εκτεταμένης ανθρώπινης παρέμβασης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε τη μετατροπή των υγρότοπων σε γεωργική γη. Μια τέτοια πράξη έχει συνέπεια στις μεταβολές του κύκλου του νερού και όχι μόνο καθώς η χρήση λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων που καταλήγουν σε υγρότοπους παρασυρόμενα από τη ροή των επιφανειακών υδάτων, τους έχει αφανίσει ή έχει διαταράξει σοβαρά τη λειτουργία τους. Άλλο σημαντικό πρόβλημα είναι η καταστροφή των δασικών εκτάσεων που γίνεται με σκοπό την εξασφάλιση γεωργικής γης, την επέκταση των πόλεων, την υλοτόμηση, τη διάνοιξη δρόμων. Αυτό συμβαίνει με τόσο ταχύ ρυθμό, ώστε σε ετήσια βάση, όπως δείχνουν οι μελέτες, χάνεται έκταση ίση με το μισό της συνολικής έκτασης της Ελλάδας.
Η ανθρώπινη παρέμβαση είναι επίσης εμφανής και στο γνωστό σε όλους φαινόμενο του θερμοκηπίου, το οποίο όλο και πιο επικίνδυνο γίνεται εξαιτίας της χρήσης πολλών καυσίμων. Επειδή η ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα αυξάνεται με ταχύ ρυθμό, το 2040 η θερμοκρασία της γης θα αυξηθεί κατά 5ο C. Αν η πρόβλεψη αυτή επιβεβαιωθεί, τότε οι σοβαρές κλιματικές μεταβολές που θα προκύψουν θα έχουν δραματικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις.
Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα και ενδεικτικό παράδειγμα καταστροφής του περιβάλλοντος είναι η όξινη βροχή, εξαιτίας της οποίας καταστρέφεται το φύλλωμα των δέντρων, το έδαφος γίνεται άγονο και πεθαίνουν πολλοί (μικρο)οργανισμοί. Επίσης καταστρέφονται αρχιτεκτονικά μνημεία που είναι κατασκευασμένα από μάρμαρο γιατί οι ουσίες που περιέχονται στην όξινη βροχή διαβρώνουν τις εξωτερικές επιφάνειές τους. Η μόλυνση και η καταστροφή του εδάφους είναι επίσης σημαντική. Εξαιτίας της ανθρώπινης δραστηριότητας το έδαφος διαβρώνεται. Και βέβαια σ’ όλα τα προηγούμενα μπορούμε να προσθέσουμε και την «τρύπα του όζοντος», το μέγιστο περιβαλλοντικό πρόβλημα των τελευταίων δύο τουλάχιστον δεκαετιών, σύμφωνα με τους ειδικούς. Εξαιτίας της ελάττωσης του όζοντος, η ποσότητα της υπεριώδους ακτινοβολίας που φτάνει στη Γη γίνεται όλο και μεγαλύτερη με αποτέλεσμα να αυξάνεται η πιθανότητα για τις δυσμενείς επιπτώσεις στους οργανισμούς.
Ο άνθρωπος κατάφερε με πολλούς τρόπους να καταστρέψει και συνεχίζει να καταστρέφει το περιβάλλον. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το περιβάλλον δεν μας ανήκει. Εμείς ανήκουμε σε αυτό.
Κατερίνα Δ.
Share this:mysatelite_catch the whisper
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...