Πάρε Με Όπως Είμαι Επιτέλους!
Θεωρώ ότι είμαι δίκαια. Θεωρώ ότι είμαι και φεμινίστρια αλλα όχι απ’αυτές τις μουστακαλούδες που αρνούνται να ξυρίσουν τις μασχάλες. Θέλω οι γυναίκες να’ναι γυναίκες και όπως θέλουν να τις σέβονται, να σέβονται και αυτές τους άντρες. Το πρόβλημα μου σήμερα είναι φεμινιστικό, για αυτό και διευκρίνισα ότι δεν είμαι από τις σκληροπυρηνικές φεμινίστριες για να μην έχουμε καμιά παρεξήγηση.
Το πρόβλημα μου ξεκινάει με ένα γκρούπ στο Facebook που είδα πρόσφατα. Το όνομα του γκρούπ λέγεται «Λέμε Ναι στις Ζουμερές Γυναίκες». Εν ολίγοις, το γκρούπ εξυμνεί τις γυναίκες με καμπύλες. Τίποτα το μεμπτό ως εδώ, αλλα μετά έκανα μια σκέψη και ξεκίνησα την έρευνα. Βρε ζουμερούς, βρε παχουλούς, βρε καμπυλωτούς, δεν βρήκα πουθενά αντίστοιχη σελίδα για άντρες. Το μονο που παραπέμπει λίγο είναι το γκρούπ «Αντρες χωρίς κοιλίτσα … σπίτι χωρίς μπαλκόνι», αν και το άλλο που βρήκα, «Aνδρας με κοιλίτσα είναι σαν καραμελίτσα», δεν πάει πίσω.
Και άρχισα πάλι να σκέφτομαι. Από που άρχισε αυτή η εμμονή με την γυναικεία εμφάνιση; Γιατί οι άνδρες όταν μεγαλώνουν γίνονται κιμπάριδες είτε γκριζάρουν τα μαλλιά τους, είτε ξυρίσουν τα μαλλιά τους τελείως, είτε βάλουν λίγα παραπανίσια κιλάκια, είτε αφήσουν γενιά; Οι γυναίκες, απ’την άλλη, είτε είναι 20, είτε 30, είτε 40, είτε 50-φεύγα (για μετά ξέχνα το — έτοιμη για τον τάφο είναι) πρέπει σώνει και καλά να δείχνουν μεταξύ 20 και 30 ετών και να είναι καλλίγραμμες. 
Τώρα οι κύριοι της παρέας θα διαφωνήσουν μαζί μου και θα πουν ότι ποτέ δεν είπαν ότι θέλουν τις γυναίκες να κάνουν πλαστικές, η να μοιάζουν νέες. Θέλουν να δείχνει φυσική, με τις ρυτιδούλες της, τα πιασίματά της, την κυτταρίτιδα της, τις σακούλες κάτω απ’τα μάτια της, τις ξερές γκρίζες τρίχες να πετάνε σαν σύρματα, το διπλό πιγούνι της, τα πεσμένα άνω μπομπόλια της (κοινώς, στήθια), τον κόλο της να αποδεικνύει περίτρανα τον νόμο της βαρύτητας.
Συνέχεια →
Share this:mysatelite_catch the whisper
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...