Σεξουαλικές δυσλειτουργίες στη γυναίκα και η θέση του άνδρα-συντρόφου

Από τον Δρ.Θ.Ασκητή

Eνώ όλη η προσοχή σχετικά με τις σεξουαλικές διαταραχές φαίνεται να «πέφτει» στον άνδρα, με το σκεπτικό ότι το σεξ αποτελεί κυρίαρχο και δυναμικό στοιχείο της ζωής του, όπου το πέος προβάλλει απαιτητικό και απειλητικό, αντίθετα στη γυναίκα δεν δίνεται πολλή σημασία και δεν μπαίνει μπροστά στη ζωή της, για να την απειλήσει και να την καθηλώσει.

Κάπως έτσι γενικότερα και η κοινωνία αντιμετωπίζει το όλο πρόβλημα μιας σεξουαλικής διαταραχής στα δύο φύλα: το μεν αρσενικό χαρακτηρίζεται από τις σεξουαλικές του διεκδικήσεις, το δε θηλυκό τις βάζει σε δεύτερη μοίρα…

Από κορίτσι γυναίκα

Κι όμως, τελικά, δεν είναι έτσι. Εάν σήμερα η γυναίκα που αντιμετωπίζει κάποιο δικό της σεξουαλικό πρόβλημα σιωπά, δεν μιλά γι’ αυτό στο σύντροφό της και φυσικά δεν ζητά τη λύση του, είναι πολύ μεγάλο λάθος. Πράγματι, όσο φαίνεται να υπάρχει το πρόβλημα στον άνδρα, άλλο τόσο αυτό ισχύει και για τη γυναίκα, ώστε πολλές φορές η προσποίηση και ο φόβος να μιλήσει γι’ αυτό δεν βοηθούν. Όταν μάλιστα μιλάμε για απελευθέρωση στη σχέση των δύο φύλων, ασφαλώς δεν μπορούμε να αφήνουμε το σεξ απέξω, δεν έχουμε το δικαίωμα να βλέπουμε την ανδρική προτεραιότητα σε κάποιο σεξουαλικό πρόβλημα, εφόσον και η γυναίκα μπορεί σεξουαλικά να πάσχει, μπορεί να δυσλειτουργεί κάτω από κάποιο πρόβλημα που σίγουρα λύνεται, ανοίγοντας την ψυχολογία της αλλά και το σώμα της στην ηδονή και την ικανοποίηση του μυαλού της, όπως και πριν.

Όπως γνωρίζουμε, το σεξ δεν έχει «γηρατειά» για τον άνδρα, ο οποίος μέχρι και στην πιο μεγάλη ηλικία έχει το δικαίωμα του έρωτα. Το ίδιο και η γυναίκα δεν πρέπει να αισθάνεται ότι γέρασε, ότι αρρώστησε, ότι το σεξ είναι παρελθόν και φυσικά ότι δεν μπορεί να έχει με το σύντροφό της την ερωτική της ευχαρίστηση.

Το σεξ δεν έχει ηλικία που τελειώνει. Έχει ψυχή και σώμα, και ο άνθρωπος ανεξάρτητα από την ηλικία του οφείλει να το ζητά, να το διεκδικεί και να μην ντρέπεται. Όταν νιώθει ότι το θέλει, αλλά δεν μπορεί, να πηγαίνει στο γιατρό για να βρει την απάντηση που, σίγουρα, σήμερα υπάρχει.

Τα γεννητικά όργανα της γυναίκας

Τι γίνεται όμως με τη γυναίκα; Πόσο πράγματι υπάρχουν νέα δεδομένα στα δικά της προβλήματα που δεν την αφήνουν να έχει ερωτική ζωή;
Τι λέει η σύγχρονη επιστήμη; Μήπως η γυναίκα θεωρείται -επειδή φτιάχτηκε από το πλευρό του Αδάμ- δεύτερης διαλογής και δεν πρέπει να ζητά να συνεχίζει τη σεξουαλική της ζωή; Μήπως, δηλαδή, επειδή δεν έχει πέος, δεν πρέπει να λέει «θέλω, αλλά δεν μπορώ».

θυμάμαι, προ καιρού, όταν είχε έλθει ένα ζευγάρι περίπου μέσης ηλικίας να με συμβουλευτεί, ο άνδρας μού είχε πει ότι έχει ο ίδιος πρόβλημα στη στύση του, ενώ η γυναίκα του είχε αναστολή της σεξουαλικής επιθυμίας. Μου ζήτησε βοήθεια για τη στύση του, ενώ όταν του είπα ότι χρειάζεται και η γυναίκα του βοήθεια για την ερωτική της αναστολή, μου είπε χαρακτηριστικά: «Φτιάξε μου τη στύση μου που δεν έχω, ενώ εκείνη, γι’ αυτό που λέει ότι έχει, δεν… χρειάζεται θεραπεία, θα της το φτιάξω εγώ το πρόβλημα!».
Τώρα, βέβαια, μπορεί και να εννοούσε ότι με τη διόρθωση της δικής του στυτικής ανεπάρκειας, θα κατάφερνε να ξαναξυπνήσει τις ερωτικές επιθυμίες της συντρόφου του. Δυστυχώς, μέχρι σήμερα, τη συνέχεια δεν την… έμαθα!

Νομίζω όμως ότι πρέπει να δούμε ποια είναι εκείνα τα προβλήματα που χαλάνε την ερωτική ζωή μιας γυναίκας. Η σεξολογία στις μέρες μας βλέπει τη γυναίκα όχι μόνο από την ψυχολογική πλευρά, που φαίνεται να κρατά το μεγαλύτερο ποσοστό των σεξουαλικών προβλημάτων της, αλλά και από τις οργανικές της παθήσεις.

Η γυναίκα μπαίνει στο σεξ πιο εγκεφαλικά από τον άνδρα -ο οποίος ορμά και ζητά τη σαρκική του ικανοποίηση-, έρχεται να δοθεί με αισθήματα τρυφερότητας και στοργής στο αγόρι της, στο σύντροφό της που της το απαιτεί. Της βάζει ουσιαστικό δίλημμα στο κατά πόσο πρέπει να του δοθεί, εφόσον τον αγαπά, στο πόσο πρέπει να του δείξει ότι τον θέλει, γιατί εκείνος θέλει να την πάει στο κρεβάτι, σαν άνδρας που τη διεκδικεί και την κυριεύει…

Η διέγερση της γυναίκας

Μέσα στους ψυχολογικούς προβληματισμούς, η νεαρή γυναίκα αρκετές φορές αντιμετωπίζει προβλήματα πόνου και φόβου της ερωτικής επαφής, που δυστυχώς μπορεί να έχουν καλλιεργηθεί στο οικογενειακό της περιβάλλον. Ακόμη, η άγνοια και η δική της συναισθηματική ανασφάλεια την κάνουν να έχει ενοχές και αγωνία γι’ αυτό που κάνει, δημιουργώντας αρνητικά συναισθήματα και εντυπώσεις, με αποτέλεσμα να μη θέλει να αφήσει την ψυχή και το σώμα της στο σύντροφο που επιθυμεί.
Η σεξουαλική απόλαυση γίνεται μαρτύριο και αγωνία εξετάσεων, όπου ο κολπικός σπασμός (σπασμός του έξω τριτημορίου του κόλπου και των χειλέων του αιδοίου) και η δυσπαρευνία (πόνος στα γεννητικά όργανα της γυναίκας, στην προσπάθεια εισόδου του πέους, ακόμη και στη σκέψη ότι ο άνδρας θα εισχωρήσει μέσα της) την κάνουν να αισθάνεται προβληματική και άρρωστη μπροστά στο σεξ. Ακόμη μπορεί να είναι το απορυθμισμένο ορμονικό της σύστημα που της διαταράσσει την οργασμική της κορύφωση, καθώς και ανατομικές διαταραχές στην περιοχή του κόλπου, που δεν επιτρέπουν τη σωστή εισχώρηση του πέους -μιλάμε δηλαδή για βασικά οργανικά αίτια που μπορεί να της χαλάσουν τη σεξουαλική ζωή.

Στα γεννητικά της όργανα, ασφαλώς πιο πολύπλοκα από αυτά του άνδρα, υπάρχουν καταστάσεις όπως κολπίτιδες, φλεγμονές τραχήλου και μήτρας, όχι καλή εφύγρανση του κολπικού τοιχώματος, ανατομικές δυσμορφίες, που ασφαλώς χρειάζονται λεπτομερή γυναικολογική εξέταση και καλή κλινική προσέγγιση και θεραπεία, ώστε η γυναίκα να μπορεί να λειτουργεί ελεύθερα χωρίς ενοχλήσεις, πόνο και δυσφορία στη σεξουαλική επαφή.
Επίσης, παθήσεις του θυρεοειδούς (είναι πιο συχνές από ό,τι στον άνδρα) μπορεί να της προκαλέσουν διαταραχή στη σεξουαλική της συμπεριφορά, που την οδηγούν πολλές φορές στην απομόνωση και την έλλειψη διεκδίκησης κάποιας ερωτικής σχέσης, αλλά και σε ένα γάμο με έναν άνδρα… που δεν μπορεί. Έτσι, αυτός έχει πρόβλημα στύσης και η άλλη ψυχολογική καθήλωση της ερωτικής πράξης (λευκός γάμος).

Ένα μεγάλο πρόβλημα της σεξουαλικής ζωής στη γυναίκα που τελευταία αποκτά διαστάσεις υστερίας, είναι ο οργασμός. Πρόκειται ουσιαστικά για μια ψυχολογική διαταραχή που εγκλωβίζει τη γυναίκα, καθώς περιμένει οπωσδήποτε να έχει οργασμό. Τα μισά, ίσως και όλα, από τα σύγχρονα γυναικεία περιοδικά αναφέρονται στον οργασμό και με χαρακτηριστικές ερμηνείες εξηγούν, αλλά και συμβουλεύουν, τι είναι οργασμός και πώς… είναι.
Η γυναίκα μαθαίνει από το… περιοδικό ποιος είναι ο οργασμός της (!) και στο ερωτικό της παιχνίδι με το σύντροφό της τον περιμένει να έλθει όπως τον διάβασε ή όπως τον άκουσε να τον περιγράφει… η φίλη της.
Και φυσικά ο οργασμός δεν έρχεται. Οδυρμός και τραγωδία την περιβάλλουν. Σε αυτό συμβάλλει και ο σύντροφος που περιμένει εναγωνίως το τελείωμά της για να νιώσει… πιο άνδρας. Να σηκωθεί περήφανος και να πει στον εαυτό του «δοξάστε με». Και όλα γκρεμίζονται από τον οργασμό που δεν έρχεται και που δεν επιβεβαιώνει το «σωστό» εραστή και τη «φυσιολογική» γυναίκα.

Ο οργασμός στη γυναίκα

Ο οργασμός, ο οποίος έχει προβληματίσει ψυχολόγους-σεξολόγους, γυναικολόγους, ενδοκρινολόγους, είχε παλιότερα ταμπελίτσες: «κλειτοριδικός», «κολπικός» με σαφή όρια διαχωρισμού, παθολογικός ο πρώτος, φυσιολογικός ο δεύτερος. Φυσικά, σήμερα τα όρια γκρεμίστηκαν, αλλά η αγωνία παραμένει. Η γυναίκα, πράγματι, πλέον απαιτεί τον οργασμό της. Είναι καλό να έχει κορύφωση μαζί με το σύντροφό της, όπως και ο άνδρας που «δείχνει» τον δικό του.
Αλλωστε και το σημείο «G», που συνδέθηκε με τη γυναικεία εκσπερμάτιση, άρχισε να χάνει σιγά σιγά το έδαφός του. Η γυναίκα που έψαχνε στον κόλπο της το σημείο «G» και ήθελε να τελειώνει όπως και ο άνδρας με εκσπερμάτιση, εισπράττοντας την υπέρτατη ηδονή της, δεν γνώριζε τι είναι το σεξ, δεν γνώριζε το σώμα της, δεν γνώριζε τις αισθήσεις της, δεν γνώριζε ούτε… το σύντροφό της.

Το σημείο G

Ναι, όλα αυτά τα περίεργα αλλά και αληθινά μπλοκάρουν τη σημερινή γυναίκα και της δημιουργούν ψυχολογικές αντιδράσεις φόβου και πανικού, άγνοιας και μειονεξίας της σεξουαλικότητάς της, αναζητώντας ένα βασικό και πολύτιμο στοιχείο: τη θηλυκότητά της. Η θηλυκότητα ξαναγυρίζει στη γυναίκα, για να θελήσει- μετά τις περιπλανήσεις της στο φεμινισμό- πιο πολύ τον άνδρα-σύντροφο που θα την κάνει να νιώσει πιο γυναίκα απ’ ό,τι η δική της… επανάσταση.

Η σύγχρονη γυναίκα, απελευθερωμένη κοινωνικά και πιο δυναμική ερωτικά, νιώθει τις ανάγκες και τα θέλω της και τα διεκδικεί στη σχέση της τόσο ψυχολογικά όσο και οργανικά.

http://194.219.29.57/index.php?topic=1598.0