«Γράμμα από την Κύπρο ενός Έλληνα μετανάστη»!

Βασίλης Ευστρατίου. Έμπορος πλατείας Συντάγματος. Από τον Ιούνιο μετανάστης στην Κύπρο.

Πριν λίγο λάβαμε στο Pheme.gr ένα γράμμα από την Κύπρο για τη στήλη «Ημερολόγια Ανεργίας». Σταλμένο από έναν φίλο που αναγκάστηκε να ξενιτευτεί, τον κ. Βασίλη Ευστρατίου.  Δεν είναι άνεργος, κάθε άλλο. Χρόνια πολλά, σκληρά στο πεζοδρόμιο και μετέπειτα στη μικρή επιχείρηση του στο Σύνταγμα. Σπουδαγμένος, κοσμογυρισμένος, ταλαιπωρημένος, όπως οι περισσότεροι σ’ αυτό τον κόσμο. Δεν πτοείται όμως, πνεύμα αγέρωχο, ψυχή βαθιά. Όπως και το Γράμμα του από την Κύπρο». Αξίζει να διαβαστεί, περιγράφει με εναργή τρόπο την Ελλάδα που πληγώνουμε και μας πληγώνει.

«Ήρθα στην Κύπρο Ιούνιο μήνα. Να με λογίσω άνεργο δεν το μπορώ, αν και πολύ θα το ήθελα . Βλέπεις λογίζομαι μαγαζάτορας και μάλιστα με μαγαζί σε περίοπτη θέση. Εκεί στο Σύνταγμα.

Να πω ότι δεν δούλεψα στη ζωή μου, ψέματα θα πω. Να πω ότι μου ήρθαν βολικά, δεν θα το έλεγα.  Από το ‘82 δουλειά , σκληρή δουλειά και ανασφάλιστη.

Κάποια στιγμή κάτι κατάφερα, στήθηκα, ένα βήμα μπροστά ένα πίσω. Μεσολάβησε η κόρη μου, το φως της ζωής μου.

Γιατί την αναφέρω; Γιατί είναι η κόρη μου και γιατί με κράτησε ζωντανό, όταν είχα σκεφτεί να τελειώσω. Το πάλεψα με νύχια και με δόντια.

Εκεί που σήκωνα κεφάλι κάτι προέκυπτε και πάλι στα ίδια.

Επιδότηση από το Κράτος; Έπρεπε να λαδώσω. Τα έχωνα. Τα έχωνα στον κλητήρα, τα έχωνα στον υπάλληλο. Τη μια επιδότηση την πήρα, δεν λέω.. Έτσι και αλλιώς είχα τα κριτήρια.

Την πήρα βέβαια τρόπος του λέγειν, γιατί λεφτά δεν είδα στην τσέπη μου. Βλέπετε τα πρώτα λεφτά τα εκταμίευσαν 11 μήνες μετά. Βλέπετε δεν ανήκα στους δικούς τους.

Τέλος εποχής, πώληση περιουσιακών στοιχείων για να βγει η ζημιά.

Όμως ήρθε η Ολυμπιάδα το 2004, τι στο καλό τόσα πανηγύρια.. Γιωργάκης, Ντόρα, Αβραμόπουλος και Γιάννα, κάτι δε θα μείνει και σε μας; Μαγαζί στο Σύνταγμα έχω τι διάολο.

Διακεκαυμένη ζώνη το Σύνταγμα, μην προχωράτε, μην πλησιάζετε . Και το αερόστατο εκεί ψηλά να μας γελάει..

Το κεφάλι κάτω φίλε μου και συνεχίζουμε. Θα μας κάτσει που θα πάει; Πλήρωνε και περίμενε..

Το 2008, Χριστούγεννα, μεγάλη γιορτή για όλους και ιδίως για μας τους μαγαζάτορες. Πόσο παραπάνω για μένα που μετά από χρόνια περίμενα είτε να εξοφλήσω τα χρέη μου, είτε να δω φως στο τούνελ. Τι θυμήθηκα τώρα ε;

Αμ δε.. Έφθασε ένας ηλίθιος Κορκονέας να κάνει μιαν Αθήνα μπάχαλο και φτου και από την αρχή. Τα υπόλοιπα μάλλον είναι γνωστά και οικεία.

Σε λίγες μέρες θα είμαι φυγόδικος. Όχι δεν έκλεψα Τράπεζα, απλά δεν μπορώ να πληρώσω εδώ και καιρό ΤΕΒΕ, ΙΚΑ και Εφορία.

Είμαι φοροφυγάς, και κλέβω και τα ασφαλιστικά Ταμεία. Κατά τεκμήριο ένοχος. Φυλακή. Γιατί φυσικά το δοκίμασα και αυτό. Έστω και για λίγο.

Τώρα είμαι στην Κύπρο, με ένα διαβατήριο που λήγει Μάρτιο του 2012. Τι δουλειά κάνω; Φτου και από την αρχή. Όμως έχω συνηθίσει να δουλεύω ό,τι δουλειά και να είναι. Και ας είμαι πλέον 49 χρονών.

Α! Κάτι τελευταίο. Όπου νά ‘ναι η κόρη μου παίρνει το πτυχίο της. Θα φύγει για μεταπτυχιακό έξω από Ελλάδα και εκεί θα μείνει. Έξω από την Ελλάδα..».

http://www.pheme.gr/article.aspx?id=1039