Είναι λίγο πολύ γνωστή η ιστορία για όσους κινούνται στα γνωστά μπλογκς. Ο Κανάκης σατίρισε τη στάση του ΚΚΕ για το κίνημα της πατάτας πριν μία εβδομάδα (Δείτε εδώ το σχετικό βίντεο). Το ΚΚΕ απάντησε με άρθρο στονΡιζοσπάστη. Χτες το βράδυ ο Κανάκης απάντησε με τον δικό του «ξεκαρδιστικό»τρόπο.
Το ΚΚΕ κακώς σχολίασε με τέτοιο τρόπο μια εκπομπή. Υπάρχουν σατιρικές εκπομπές που έχουν πει κατά καιρούς πολύ χειρότερα πράγματα για κόμματα ή πολιτικούς. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάποιου που αυτοαποκαλείται σατιρικός καλλιτέχνης να λέει ό,τι θέλει. Επίσης το ΚΚΕ δεν μπορεί να αυτοεξαιρείται από την κριτική ή την σάτιρα, όσο κακής ποιότητας κι αν είναι αυτή επικαλούμενο τον αντικομμουνισμό.
Από εκεί και πέρα όμως είναι ευκαιρία να μιλήσουμε λίγο για το επίπεδο της σάτιρας της Αρβύλας και αυτών που την φορούν.
Να ξεκαθαρίσω ότι έχω πολύ μεγάλο πρόβλημα με αυτούς που κάνουν σάτιρα και το λένε. Με αυτούς δηλαδή που αυτοαποκαλούνται σατιρικοί καλλιτέχνες και νομίζουν ότι είναι οι ειδήμονες που καλούνται να απαντήσουν στο αιώνιο ερώτημα: έχει όρια η σάτιρα; Σε αυτή την κατηγορία δεν ανήκει μόνο ο Κανάκης. Κλασικό παράδειγμα είναι πχ ο Λαζόπουλος. Το να λες ότι κάνεις σάτιρα είναι σαν να εξυμνείς τις σεξουαλικές σου επιδόσεις. Οπότε το αν κάνεις σάτιρα ή όχι άσε να το κρίνει κάποιος άλλος, όχι εσύ.
Ο Κανάκης, ο μικρός Κωστόπουλος, προσπαθεί να συμβολίσει τον αυτοδημιούργητο πετυχημένο έλληνα, που παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει από την τριτοκοσμική του χώρα λάμπει με το ταλέντο και τις ικανότητές του. Δεν χάνει ευκαιρία να μας επιδείξει τις μουσικές του γνώσεις, τον alternative τρόπο ζωής του και την μοναδική του δυνατότητα να τα ξέρει όλα.
Σε πολιτικό επίπεδο ο Κανάκης είναι η ενσάρκωση του νεοφιλελευθερισμού. Η κριτική του στο σύστημα και στο κράτος συμπυκνώνεται στο «γιατί το απαράδεκτο κράτος εμποδίζει την ανάπτυξη και την ελευθερία των πολιτών να δημιουργήσουν;». Δεν μπορώ να γνωρίζω αν αυτό το κάνει συνειδητά, αν έχει διαβάσει Χάγεκ και Φρίντμαν ή αν είναι απλά τα ταξικά του αντανακλαστικά που τον οδηγούν να παίρνει τέτοιες θέσεις.
Όσοι ζούμε και κινούμαστε στην Θεσσαλονίκη και στη Χαλκιδική έχουμε σχηματίσει μια άποψη για τον Κανάκη. Ιδιοκτήτης πολλών επιχειρήσεων στις οποίες συνηθίζει να πουλάει 10 ευρώ την μπύρα, 5 ευρώ τον καφέ κτλ. ο Αντώνης έχει καταφέρει να κάνει μεγάλη ζωή. Το καλοκαίρι θα τον δεις στην Χαλκιδική όπου διευθύνει τα μαγαζιά του, παρέα με τον Λατσιο και τον Αρναούτογλου να τρώνε αστακομακαρονάδες και να το παίζουν οι γόηδες της Βορείου Ελλάδας. Αν κάνεις το λάθος να πας στο beach bar του κρύψε στην τσάντα σου ένα μπουκάλι νερό, γιατί εκεί κοστίζει ένα ευρώ. Άσε που δεν αφήνει τους μικροπωλητές να πατήσουν την άμμο που νοικιάζει οπότε ξέχνα τον παραδοσιακό λουκουμά. Και μετά λέμε το κράτος νταβατζή…
Δεν θα μιλήσω για τις φήμες ότι μανατζάρει μουσικά συγκροτήματα ή ότι είχε δανειστεί από το κύκλωμα εκβιασμού γιατί αυτά είναι φήμες και η πόλη μας έχει παράδοση στο κουτσομπολιό. Επίσης δεν θα τον κρίνω ως αφεντικό για τους μισθούς με τους οποίους ανταμείβει τους εργαζόμενους στα μαγαζιά του ούτε για τον τρόπο που τους φέρεται. Καπιταλιστής είναι, όσο παρωχημένη κι αν του φαίνεται η λέξη.
Θα τον κρίνω όμως για το μέτριο χιούμορ του. Για την εγωκεντρικότητα που αναδεικνύει το στήσιμο της εκπομπής. Για το γεγονός ότι η κάμερα είναι μονίμως κολλημένη πάνω του και ο ίδιος δεν αφήνει τους συνεργάτες του να πουν πάνω από δύο λέξεις. Για το γεγονός ότι έχει ακυρώσει τον πιο συμπαθή από τους τέσσερις (Στάθη Παναγιωτόπουλο) και τον πιο ταλαντούχο (Γιάννη Σερβετά) οι οποίοι έχουν περιοριστεί σε ρόλο γλάστρας σε παλιό σόου του Σαρτίνι. Για το γεγονός ότι ο ίδιος με τον τρόπο που συμπεριφέρεται τηλεοπτικά μετατρέπει την σάτιρα που προσπαθεί να κάνει σε προσωπική αντιπαράθεση.
Το χιούμορ της Αρβύλας είναι κουραστικό και παιδικό. Αδυνατώ να πιστέψω ότι υπάρχει ενήλικας που γελάει με τα βίντεο που φτιάχνουν οι ίδιοι. Εντάξει δεν έπεσαν και στο επίπεδο του Σεφερλή αλλά το πλησιάζουν επικίνδυνα. Ένα διαρκώς επαναλαμβανόμενο και προβλέψιμο μοτίβο που ακυρώνει την όποια καλή και αστεία ατάκα μπορεί να ειπωθεί. Συνοδευόμενη και από πολλές δόσεις ηθικολογίας που αναδεικνύουν μόνο το πόσο γαμάτος είναι παρουσιαστής της και πόσο κακοί είναι οι πολιτικοί και το κράτος.
Οι γενικεύσεις και οι αφορισμοί όμως είναι συστατικό στοιχείο μιας ολοκληρωτικής αντίληψης των πραγμάτων, πανομοιότυπη με αυτήν που χρεώνει στο ΚΚΕ. Το κακό κράτος, οι κακοί, κλέφτες πολιτικοί που βύθισαν αυτή τη χώρα, η Αριστερά που μόνο κλαίγεται, το ΚΚΕ που είναι απολιθωμένο είναι το ρεζουμέ της πολιτικής της Αρβύλας. Αυτή όμως είναι και η αντίληψη που επικρατεί στον κόσμο, αυτή είναι και η αιτία για την οποία ο λαός ανέχεται να τον κυβερνά ένας τραπεζίτης και να τον διασκεδάζει η τηλεόραση.
Από την σάτιρα θέλω, εκτός από το να με κάνει να γελάω, να δημιουργεί. Όχι να αναμασά βίντεο που βρίσκει έτοιμα σε άλλα κανάλια. Αν θέλω να γελάσω με τον Στέφανο Χίο θα δω Κόντρα δεν θα περιμένω να μου τον δείξει ο Κανάκης. Από τον όποιο Κανάκη όμως περιμένω να πρωτοτυπήσει, να εκφράσει αυτό που δεν μπορώ να εκφράσω εγώ από τον καναπέ μου, να πει την ατάκα που θα με κάνει να σκεφτώ «τι είπε το άτομο;». Στον τομέα αυτό η Αρβύλα είναι παντόφλα…
ΥΓ. Το καλύτερο χαρακτηριστικό αυτής της εκπομπής είναι ότι δίνει βήμα σε μουσικούς και συγκροτήματα, πράγμα σπάνιο σήμερα. Αυτό τους το αναγνωρίζω.
mySatellite 