Θύμος, κενό και ακρότητες: Θα σφαχτούμε στο τέλος

Lit Maiden

Αποστασιοποιούμαι. Κάνω ένα βήμα πίσω και κοιτάω τα πράγματα αντικειμενικά και ρωτώ, που πάμε ως κοινωνία, ως άνθρωποι;

Αφορμή για αυτά τα ερωτήματα ήταν το χθεσινό κλείσιμο της σελίδας της Χρυσής Αυγής που στεγαζόταν στο WordPress (xryshaygh.wordpress) και πέρα απο τα επιχειρήματα αξιοπρέπειας, τίμηση μνήμης των νεκρών, πολιτισμένης κοινωνίας κτλ,  αναρωτιέται κανείς:

• γιατί οι μεν να λέγονται φασίστες και η χθεσινή πράξη φίμωσης όχι;

• ποιός έχει το δικαίωμα να κρίνει ποιός έχει δικαίωμα στον λόγο και ποιός όχι;

• απο τη στιγμή που μπήκε η Χ.Α. στη Βουλή, το κλείσιμο της σελίδας τους (εφόσον άλλη επίσημη σέλιδα δεν φαίνεται να είχε) αποτελεί λογοκρισία στην ίδια την (φαινομενική) δημοκρατία στην οποία ζούμε;

• που πρέπει μια κοινωνία να πει το «φτάνει, ως εδώ «;

• τι εστί ελευθερία λόγου και έκφρασης;

Αν σήμερα καταδικάζουμε μια πολιτικοποιημένη οργάνωση με νεοναζιστική ροπή, γιατί να μην καταδικάσουμε και το ΚΚΕ για τις σφάγες χιλίαδων κάτα τη διάρκεια του συμμοριτοπόλεμου (μη ξεχνάμε πως διοικούσαν έναν ολόκληρο στρατό που ονομαζόταν και Δημοκρατικός απο πάνω – να θυμίσω σκήνες συνοπτικού εκτελεστικού αποσπάσματος που διαδραματίζονταν στα ορεινά χωριά γιατί οι χωριανοί δεν δεχόντουσαν να πολεμήσουν γι’αυτούς;);

Γιατί να είναι αποδεκτό ενα ριζοσπαστικό κίνημα (το ΡΙ στο ΣΥΡΙΖΑ ξεχάσαμε τι σημαίνει;) που εκ φύσεως προτρέπει σε επανάσταση, στην αφαίρεση δικαιωμάτων οπως αναμφισβήτητα επιθημούν και οι νεοναζί; Οι συνιστώσες του Συνασπισμού κατανοεί κανείς τι ευαγγελίζουν; Κατ’αρχάς, ξέρει κάποιος να κατονομάσει τις συνιστώσες και να εξηγήσει την ιδεολογία τους;

Η αλήθεια είναι πως στην Ελλάδα το πρόβλημα είναι η έλλειψη λογικής, ακεραιότητας  και δικαιοσύνης. Η χάβρα των πολιτικών έχει αφήσει ένα μεγάλο κενό που έρχονται και το γεμίζουν νέοι σωτήρες, δεξιοί και αριστεροί,  με μεγάλα στόματα, πολλές υποσχέσεις και πολλούς σκελετούς στην ντουλάπα τους.

Το πρόβλημα είναι πως δεν υπάρχει κανείς με ήθος, δεν υπάρχει ειλικρίνεια, δεν υπάρχει κάποιος που να κοιτάει το καλό της χώρας αντί για την πάρτη του. Η στροφή προς τον νεοναζισμό, που λένε όλοι, δεν είναι καν στροφή στον νεοναζισμό — ο κόσμος ζητάει απο κάποιον να του εξασφαλήσει μια Ελλάδα εδαφικά ισχυρή, μια ασφαλής γειτονιά, μια αξιοπρεπώς αμειβομένη δουλειά, εσωτερική έννομη τάξη, καταπολέμιση του πληθωρισμού, και δικαιοσύνη.

Πιστεύει κανείς πως υπάρχει έστω ΕΝΑΣ πολιτικός που πληροί αυτές τις προδιαγραφές; Συνεχίζει κανείς να απορεί γιατί τόσοι ψηφοφόροι είπαν θα τα κάνουμε όλα (συγχωρέστε την έκφραση) π@@τανα μέσα στο κοινοβούλιο ψηφίζοντας αυτούς που η εκφράση θυμού είναι καθημερινό βίωμα, είτε βρίσκονται δεξιά, είτε αριστερά;

Οι περισσότεροι απο σας δεν έχετε ιδέα τι γίνεται μεταξύ αριστερών και δεξιών τον τελευταίο καιρό. Θα σφαχτούμε ωρε πατριώτες στο τέλος και οι πολιτικοί θα πάνε γελόντας για άλλη μια φορά να απολαύσουν κανένα οριένταλ μασάζ στο Assawan Spa του Burj Al Arab με ένα καλό Château Pétrus.

Lit Maiden