Ως «μητέρα της χρονιάς» βράβευσαν την Ισίκ Σαδίκ Αχμέτ στην Τουρκία

Αφορμή ναρθεί και πάλι στο προσκήνιο η σύζυγος του «ηγέτη των Τούρκων στην Δυτική Θράκη Αχμέτ Σαδίκ» ήταν η προχθεσινή βράβευση παγκόσμια ημέρα της μητέρας, της κ. Ισίκ από 30 μη κυβερνητικές οργανώσεις της γειτονικής χώρας. Η είδηση ταξίδεψε σχεδόν σε όλα τα τουρκικά μέσα όπου η κ. Ισίκ διευκρίνισε ότι παραλαμβάνει το βραβείο σαν μητέρα όλων των … παιδιών στην Θράκη, ενώ την χαρακτήρισαν σαν μητέρα της φετινής χρονιάς στην Τουρκία όπου ήδη απολαμβάνει οικογενειακά πολλούς τιμητικούς τίτλους και την υποστήριξη οικονομική ηθική και με κάθε τρόπο της κυβέρνησης Ερντογάν. 

 Ο Σαδίκ εκεί τιμάται ως σύγχρονος ήρωας, αναφέρεται στα σχολικά εγχειρίδια, υπάρχουν πολιτιστικά κέντρα αθλητικά κέντρα και γέφυρες στο όνομά του, θεσπίστηκαν βραβεία και έχουν αποκατασταθεί πλουσιοπάροχα τα παιδιά του, ενώ τους παραχωρήθηκαν κεντρικότατα ακίνητα. Η βράβευση της κ. Ισίκ που δεν έχει αναλάβει ποτέ και καμιά πρωτοβουλία για τα παιδιά  ως «μητέρα της χρονιάς» σηματοδοτεί την βαρύτητα που δίνει η Τουρκία σε πρόσωπα – κλειδιά, όταν θέλει να τα αναδείξει γνωρίζοντας άριστα το ρόλο που διαδραμάτισαν στις σχέσεις με το τοπικό στοιχείο αλλά και στο πως στήνεται ένα γαϊτανάκι προβολής τους. Για την ιστορία αναφέρουμε ότι η όλη βράβευση έγινε με την υποστήριξη των γυναικών της γης και της Ανατολίας, των Τουρκισσών γυναικών όπου δηλώνει ότι ανήκει η κ. Ισίκ, χήρα του Αχμέτ Σαδίκ που πλέον έχει ένα κόμη λόγο να καμαρώνει με μια περίλαμπρη ιδιότητα που της πρόσφερε το νέο βραβείο.
http://xronos.gr/detail.php?ID=80818

infognomonpolitics

ΥΓ: https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B1%CE%B4%CE%AF%CE%BA_%CE%91%CF%87%CE%BC%CE%AD%CF%84

Ο Σαδίκ Αχμέτ ήταν Έλληνας πολιτικός (γιατρός στο επάγγελμα) από την Κομοτηνή. Γεννήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 1947 και σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα στις 24 Ιουλίου 1995 στο δρόμο έξω από το χωριό Σώστης, λίγα χιλιόμετρα έξω από την Κομοτηνή.

Αποφοίτησε από το μειονοτικό Γυμνάσιο-Λύκειο της Κομοτηνής, «Τζελάλ Μπαγιάρ» και στη συνέχεια σπούδασε ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Απασχόλησε την κοινή γνώμη για την εθνικιστική του δραστηριότητα και αναπόφευκτα και τις δικαστικές αρχές της Ελλάδας, όπου καταδικάστηκε δύο φόρες σε κάθειρξη. Ως πρόμαχος του Παντουρκισμόυ στη Θράκη είχε διασυνδέσεις με εξτρεμιστικούς κύκλους στην Τουρκία, ενώ τιμάται ως ήρωας από τους τελευταίους. Στα πλαίσια αυτά, στην Κωνσταντινούπολη ο δρόμος που βρίσκεται το Οικουμενικό Πατριαρχείο (στο Φανάρι) έχει μετονομαστεί σε οδό «Αχμέτ Σαδίκ».

Το 1989 ο Σαδίκ Αχμέτ εμφανίστηκε στο πολιτικό προσκήνιο, ιδρύοντας τον πολιτικό συνδυασμό «Εμπιστοσύνη» ο οποίος δραστηριοποιήθηκε στο νομό Ροδόπης και είχε ισχυρό έρεισμα ανάμεσα στη μουσουλμανική μειονότητα της περιοχής. Εκμεταλλευόμενος τον ευνοϊκό για τα μικρά κόμματα εκλογικό σύστημα (μορφή απλής αναλογικής χωρίς το πλαφόν του 3%), ο συνδυασμός που ηγείτο κατέβηκε στις εκλογές του Ιουνίου του 1989 μόνο στο νομό Ροδόπης, απέσπασε 25.099 ψήφους (ποσοστό 32,67%), αναδείχθηκε πρώτο κόμμα στο νομό, ενώ ο ίδιος ο Αχμέτ συγκεντρώνοντας 22.216 σταυρούς προτίμησης (88,51% όσων ψήφισαν το συνδυασμό), εξελέγη βουλευτής.

Λόγω της βραχύβιας κυβέρνησης Τζανετάκη που προέκυψε από τις εκλογές αυτές και της σε σύντομο διάστημα διεξαγωγής νέων εκλογών (Νοέμβριος 1989), ενώ ο συνδυασμός κατέβηκε κανονικά, ο ίδιος ο Αχμέτ προτίμησε να μην είναι υποψήφιος. Έτσι εξελέγη ο ομόθρησκός του Ισμαήλ Μολλά Ροδοπλού. Λίγους μήνες αργότερα όμως, και μετά το πέρας της θητείας της οικουμενικής κυβέρνησης Ζολώτα, προκηρύχθηκαν νέες εκλογές (Απρίλιος 1990), όπου ο Αχμέτ επανήλθε και πάλι.

Λαμβάνοντας 29.567 ψήφους (35,31%), η «Εμπιστοσύνη» αναδείχθηκε και πάλι πρώτο κόμμα στο νομό Ροδόπης, ο ίδιος ο Αχμέτ απέσπασε 28.811 σταυρούς προτίμησης (ποσοστό 97,44% όσων ψήφισαν τον συνδυασμό) και επανεξελέγη για δεύτερη φορά βουλευτής, ως τη διάλυση της νέας βουλής, το 1993.

Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του, παρείχε ψήφο εμπιστοσύνης (26 Απριλίου 1990) στη μονοκομματική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία παρ’ ότι δεν είχε εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία (150 έδρες), χρειάστηκε τη στήριξη του μοναδικού βουλευτή της Δημοκρατικής Ανανέωσης, όμως την στήριξαν επίσης τόσο ο Σαδίκ Αχμέτ, όσο και ο έτερος ανεξάρτητος μειονοτικός βουλευτής του νομού Ξάνθης, Αχμέτ Φαΐκογλου. Λίγες ημέρες αργότερα (4 Μαΐου 1990), ο Αχμέτ υπερψήφισε στην επαναληπτική ψηφοφορία και την υποψηφιότητα του Κωνσταντίνου Καραμανλή για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Στις βουλευτικές εκλογές του 1993 ο Σαδίκ Αχμέτ απέτυχε να επανεκλεγεί, παρ’ ότι η «Εμπιστοσύνη» αναδείχτηκε και πάλι πρώτο κόμμα στη Ροδόπη (26.228 ψήφοι, ποσοστό 32,76%) και ο ίδιος απέσπασε 24.958 σταυρούς προτίμησης (ποσοστό 95,16% όσων ψήφισαν τον συνδυασμό). Όμως η καθιέρωση του πλαφόν 3% σε όλη την επικράτεια προκειμένου να εκπροσωπηθεί κάποιο κόμμα στη βουλή τον άφησε εκτός του κοινοβουλίου. Ο Σαδίκ θεωρώντας ότι το πλαφόν του 3% είναι αντιδημοκρατικό προσέφυγε στο Συμβούλιο της Ευρώπης, το οποίο απέρριψε τον ισχυρισμό του.