Ο Τσίπρας είναι τριαντάρης όπως κι εγώ. Γεννηθήκαμε περίπου την ίδια εποχή, έχουμε ζήσει στην Ελλάδα τα ίδια χρόνια, μεγαλώσαμε στην ίδια πόλη, οπότε μάλλον θα έπρεπε να χαιρόμουν που ενδεχομένως ένας από την γενιά μου είναι κοντά στο να γίνει πρωθυπουργός. Όμως δεν χαίρομαι με αυτή την προοπτική – του ‘ναντίων ανησυχώ βαθύτατα. Αλέξη δε σε νιώθω έναν από εμάς.
Όταν εγώ αγωνιζόμουν να τελειώσω το σχολείο και το πανεπιστήμιο – να δώσω μαθήματα και να μην χάσω την εξεταστική, εσύ πρωτοπορούσες στις καταλήψεις. Τι να πρωτοθυμηθώ από τις καταλήψεις, τους δικούς σας αγώνες, την ανταπόκριση που είχαν και την Παιδεία που βρίσκεται σήμερα. Όταν εσύ Αλέξη μετά τις σπουδές, έψαχνες να δώσεις στην κομματική σου διαδρομή επαγγελματική συνέχεια εγώ είχα την αγωνία να βρω δουλειά στον ιδιωτικό τομέα. Όταν έδινες το πολιτικό σου στίγμα για πορείες και διαμαρτυρίες στο κέντρο της Αθήνας εγώ δεν μπορούσα να πάω στη δουλειά μου και οι δουλειές πολλών άλλων τριαντάρηδων πριν ανοίξουν κλείνανε. Όταν μας έπνιγε το μεγάλο ακυβέρνητο κράτος εσύ μας μιλούσες για άλλες 200 χιλ. νέες θέσεις εργασίας στο δημόσιο και έδινες ελπίδα εκεί που σήμερα υπάρχει τέλμα.
Γι’ αυτό ανησυχώ Αλέξη, γιατί για μένα είσαι το παρελθόν χωρίς ρυτίδες. Είσαι αυτό που αντιστεκόταν όλα τα χρόνια που θυμάμαι στο ανίκανο σύστημα που κυβερνούσε και του έδινε το άλλοθι να μην κάνει αυτά που έπρεπε. Και αν θες η πετυχημένη σου διαδρομή για μένα δείχνει την απόλυτη αποτυχία του συστήματος για την οποία φυσικά δεν είσαι υπεύθυνος αλλά σίγουρα είσαι και συ συμμέτοχος.
Αλέξη, δεν αμφισβητώ τις προθέσεις και τις ικανότητές σου, σέβομαι ότι είσαι αριστερός, ένα πράγμα δε συγχωρώ από άνθρωπο της γενιάς μου – να λέει συνειδητά ψέματα – .
Και αν σου δοθεί η ευκαιρία να κυβερνήσεις, για να πετύχεις και να βοηθήσεις τη γενιά μας, που την έχει ακρωτηριάσει η κρίση, θα είσαι καταδικασμένος να κάνεις όπως οι προηγούμενοι, ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που μας λες τόσο καιρό…
2 σκέψεις σχετικά με το “Όχι Αλέξη δεν είσαι ένας από εμάς…”
Ανωνύμου του Έλληνος: “ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ γιατί το χρωστώ σε σένα…”
“Δεν είμαι οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είμαι οπαδός κανενός. Δεν είμαι δεδομένος, ούτε εγώ ούτε η ψήφος μου, για κανέναν. Στις εκλογές της 17ης Ιούνη θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να τον εξειδανικεύω, χωρίς να φανατίζομαι και διατηρώντας τις όποιες διαφωνίες μου -και είναι πολλές- με την πολιτική και τη φυσιογνωμία του.
Θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ καταρχήν, επειδή σέβομαι την απόφαση του ελληνικού λαού να τον επιλέξει ως όχημα για την υπέρβασή του, για να κάνει την ανατροπή στην Ελλάδα και να στείλει ένα εκωφαντικό μήνυμα στην Ευρώπη και τον κόσμο.
Μπορεί να μην είναι το σχήμα που με εκφράζει ιδεολογικά και πολιτικά στο μέγιστο βαθμό.
Μπορεί να είμαι πιο κοντά στους Οκολόγους Πράσινους, στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στο ΚΚΕ ή στο ΕΠΑΜ, ή ακόμα και στους Ανεξάρτητους Έλληνες. Ή μπορεί να με εκφράζει ιδεολογικά η αποχή, γιατί δεν θέλω με τη συμμετοχή μου να νομιμοποιήσω ένα σάπιο πολιτικό σύστημα. Αλλά ο λαός στις 5 Μάη μίλησε. Μίλησε ξεκάθαρα και δυνατά. Κι όχι μόνο ταπείνωσε τα δυο κόμματα εξουσίας που τον καταδυνάστευαν εδώ και σαράντα χρόνια περίπου, αλλά υπερψήφισε ακριβώς αυτόν τον πολιτικό σχηματισμό που η τηλεοπτική προπαγάνδα και όλα μαζί τα γρανάζια του συστήματος, εδώ και αρκετά χρόνια του λένε ότι φταίει για όλα, ότι είναι η ενσάρκωση της καταστροφής και η πολιτικοποίηση του χάους: τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το μεγάλο ποσοστό που έδωσε ο λαός στο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απλώς ένα εκλογικό ποσοστό. Είναι μια μικρή επανάσταση. Μια μεγάλη υπέρβαση, ένα τεράστιο “να πάτε στον αγύριστο” στα κόμματα της διαπλοκής και σε όλο το σύστημα που χτίσανε και τώρα καταρρέει. Είναι ένα περήφανο και ατρόμητο “φτάνει πια!” όχι μόνο στους δυνάστες του, αλλά και σε όλους εκείνους τους “επαναστάτες” που παραπέμπουν τη λύση όλων των προβλημάτων σε μια μελλοντική φαντασιακή κοινωνία. Δεν είναι κακό να πιστεύεις στην ουτοπία -κι εγώ μια τέτοια φαντασιακή κοινωνία έχω σαν ιδανικό μου- αλλά ο λαός στις 5 Μάη είπε: “θέλω καλύτερους μισθούς τώρα!”, “θέλω κοινωνικό κράτος τώρα!”, “θέλω πίσω τη χώρα μου τώρα!”, “θέλω απαλλαγή από το μνημόνιο και την Τρόικα τώρα!”, “θέλω δημοκρατία τώρα!”… Και για όλα αυτά τα “θέλω τώρα!” επέλεξε τον ΣΥΡΙΖΑ σαν όπλο για να τα κατακτήσει. Όποιος λοιπόν δεν το βλέπει αυτό και επιμένει σε εκτός τόπου και χρόνου ιδεοληψίες κι εμμονές, απλά θέτει τον εαυτό του εκτός της επανάστασης που συντελείται. Περιφρονεί τη θέληση του λαού, αδυνατεί να δείξει εμπιστοσύνη στην κρίση του.
Ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ γιατί για πρώτη φορά υπάρχει μια ελπίδα να αλλάξει κάτι με τις εκλογές, να κάνουμε κάποια βήματα μπροστά και να αναπνεύσει η κοινωνία ελεύθερα -μετά από δυομιση χρόνια μνημονιακού μεσαίωνα- κι είναι ανόητη εμμονή να λέμε αυτή τη στιγμή “δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα με τις εκλογές”. Ήδη άλλαξε!
Ο πανικός των διαπλεκόμενων συμφερόντων στην Ελλάδα και την Ευρώπη, δεν είναι σαφής ένδειξη ότι κάτι άλλαξε;
Ότι ξαφνικά όλα τα ανακτοβούλια της Ευρώπης, οι μεγαλοτραπεζίτες, οι G8, ελληνικά και ξένα μίντια, ασχολούνται κάθε μέρα με την Ελλάδα και για α πείσουν τους Έλληνες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η καταστροφή τους, δεν είναι σαφής ένδειξη ότι κάτι άλλαξε;
Ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ γιατί εκτός από ιδεολόγος είμαι και άνεργος και χρειάζομαι δουλειά τώρα.
Γιατί δεν θέλω να μειωθεί άλλο η σύνταξη του πατέρα μου. Γιατί χρειάζομαι ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για μένα και για τα παιδιά μου. Γιατί χρειάζομαι αστυνομία που να με προστατεύει από την εγκληματικότητα και όχι να με σακατέβει όταν διαδηλώνω τα δίκια μου. Γιατί απαιτώ ένα κράτος αρωγό μου και συμπαραστάτη μου και όχι εχθρό μου. Ένα κράτος για τον πολίτη και όχι ένα κράτος λωποδύτη!
Γιατί έχω ανάγκη από ΕΛΠΙΔΑ, έχω ανάγκη να πιστεύω σε ένα ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ!
Που όμως θα αρχίσει ΣΗΜΕΡΑ!
Ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ γιατί το χρωστώ στον εαυτό μου. Στους γονείς μου που μόχθησαν να με μεγαλώσουν και δεν αντέχουν να με βλέπουν να υποφέρω. Γιατί το χρωστώ στα παιδιά μου. Και τελικά, γιατί το χρωστώ σε σένα. Ναι, σε σένα, που είσαι ακριβώς σαν και μένα, μια ζωή “στην απέξω”. Που δεν έκλεψες, δεν “τα έφαγες μαζί τους”, που σε κοροϊδέψανε, σε ταπεινώσανε, σε σπρώξανε στην εξαθλίωση.
Που δούλεψες μια ζωή για να φτάσεις να μην έχεις τίποτα.
Ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ γιατί το χρωστώ σε σένα.
Και θα είμαι πολύ χαρούμενος αν ψηφίσεις κι εσύ ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί το χρωστάς σε μένα…”
mySatellite 
Ανωνύμου του Έλληνος: “ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ γιατί το χρωστώ σε σένα…”
“Δεν είμαι οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είμαι οπαδός κανενός. Δεν είμαι δεδομένος, ούτε εγώ ούτε η ψήφος μου, για κανέναν. Στις εκλογές της 17ης Ιούνη θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να τον εξειδανικεύω, χωρίς να φανατίζομαι και διατηρώντας τις όποιες διαφωνίες μου -και είναι πολλές- με την πολιτική και τη φυσιογνωμία του.
Θα ψηφίσω ΣΥΡΙΖΑ καταρχήν, επειδή σέβομαι την απόφαση του ελληνικού λαού να τον επιλέξει ως όχημα για την υπέρβασή του, για να κάνει την ανατροπή στην Ελλάδα και να στείλει ένα εκωφαντικό μήνυμα στην Ευρώπη και τον κόσμο.
Μπορεί να μην είναι το σχήμα που με εκφράζει ιδεολογικά και πολιτικά στο μέγιστο βαθμό.
Μπορεί να είμαι πιο κοντά στους Οκολόγους Πράσινους, στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ, στο ΚΚΕ ή στο ΕΠΑΜ, ή ακόμα και στους Ανεξάρτητους Έλληνες. Ή μπορεί να με εκφράζει ιδεολογικά η αποχή, γιατί δεν θέλω με τη συμμετοχή μου να νομιμοποιήσω ένα σάπιο πολιτικό σύστημα. Αλλά ο λαός στις 5 Μάη μίλησε. Μίλησε ξεκάθαρα και δυνατά. Κι όχι μόνο ταπείνωσε τα δυο κόμματα εξουσίας που τον καταδυνάστευαν εδώ και σαράντα χρόνια περίπου, αλλά υπερψήφισε ακριβώς αυτόν τον πολιτικό σχηματισμό που η τηλεοπτική προπαγάνδα και όλα μαζί τα γρανάζια του συστήματος, εδώ και αρκετά χρόνια του λένε ότι φταίει για όλα, ότι είναι η ενσάρκωση της καταστροφής και η πολιτικοποίηση του χάους: τον ΣΥΡΙΖΑ.
Το μεγάλο ποσοστό που έδωσε ο λαός στο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απλώς ένα εκλογικό ποσοστό. Είναι μια μικρή επανάσταση. Μια μεγάλη υπέρβαση, ένα τεράστιο “να πάτε στον αγύριστο” στα κόμματα της διαπλοκής και σε όλο το σύστημα που χτίσανε και τώρα καταρρέει. Είναι ένα περήφανο και ατρόμητο “φτάνει πια!” όχι μόνο στους δυνάστες του, αλλά και σε όλους εκείνους τους “επαναστάτες” που παραπέμπουν τη λύση όλων των προβλημάτων σε μια μελλοντική φαντασιακή κοινωνία. Δεν είναι κακό να πιστεύεις στην ουτοπία -κι εγώ μια τέτοια φαντασιακή κοινωνία έχω σαν ιδανικό μου- αλλά ο λαός στις 5 Μάη είπε: “θέλω καλύτερους μισθούς τώρα!”, “θέλω κοινωνικό κράτος τώρα!”, “θέλω πίσω τη χώρα μου τώρα!”, “θέλω απαλλαγή από το μνημόνιο και την Τρόικα τώρα!”, “θέλω δημοκρατία τώρα!”… Και για όλα αυτά τα “θέλω τώρα!” επέλεξε τον ΣΥΡΙΖΑ σαν όπλο για να τα κατακτήσει. Όποιος λοιπόν δεν το βλέπει αυτό και επιμένει σε εκτός τόπου και χρόνου ιδεοληψίες κι εμμονές, απλά θέτει τον εαυτό του εκτός της επανάστασης που συντελείται. Περιφρονεί τη θέληση του λαού, αδυνατεί να δείξει εμπιστοσύνη στην κρίση του.
Ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ γιατί για πρώτη φορά υπάρχει μια ελπίδα να αλλάξει κάτι με τις εκλογές, να κάνουμε κάποια βήματα μπροστά και να αναπνεύσει η κοινωνία ελεύθερα -μετά από δυομιση χρόνια μνημονιακού μεσαίωνα- κι είναι ανόητη εμμονή να λέμε αυτή τη στιγμή “δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα με τις εκλογές”. Ήδη άλλαξε!
Ο πανικός των διαπλεκόμενων συμφερόντων στην Ελλάδα και την Ευρώπη, δεν είναι σαφής ένδειξη ότι κάτι άλλαξε;
Ότι ξαφνικά όλα τα ανακτοβούλια της Ευρώπης, οι μεγαλοτραπεζίτες, οι G8, ελληνικά και ξένα μίντια, ασχολούνται κάθε μέρα με την Ελλάδα και για α πείσουν τους Έλληνες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι η καταστροφή τους, δεν είναι σαφής ένδειξη ότι κάτι άλλαξε;
Ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ γιατί εκτός από ιδεολόγος είμαι και άνεργος και χρειάζομαι δουλειά τώρα.
Γιατί δεν θέλω να μειωθεί άλλο η σύνταξη του πατέρα μου. Γιατί χρειάζομαι ασφάλιση και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για μένα και για τα παιδιά μου. Γιατί χρειάζομαι αστυνομία που να με προστατεύει από την εγκληματικότητα και όχι να με σακατέβει όταν διαδηλώνω τα δίκια μου. Γιατί απαιτώ ένα κράτος αρωγό μου και συμπαραστάτη μου και όχι εχθρό μου. Ένα κράτος για τον πολίτη και όχι ένα κράτος λωποδύτη!
Γιατί έχω ανάγκη από ΕΛΠΙΔΑ, έχω ανάγκη να πιστεύω σε ένα ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ!
Που όμως θα αρχίσει ΣΗΜΕΡΑ!
Ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ γιατί το χρωστώ στον εαυτό μου. Στους γονείς μου που μόχθησαν να με μεγαλώσουν και δεν αντέχουν να με βλέπουν να υποφέρω. Γιατί το χρωστώ στα παιδιά μου. Και τελικά, γιατί το χρωστώ σε σένα. Ναι, σε σένα, που είσαι ακριβώς σαν και μένα, μια ζωή “στην απέξω”. Που δεν έκλεψες, δεν “τα έφαγες μαζί τους”, που σε κοροϊδέψανε, σε ταπεινώσανε, σε σπρώξανε στην εξαθλίωση.
Που δούλεψες μια ζωή για να φτάσεις να μην έχεις τίποτα.
Ψηφίζω ΣΥΡΙΖΑ γιατί το χρωστώ σε σένα.
Και θα είμαι πολύ χαρούμενος αν ψηφίσεις κι εσύ ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί το χρωστάς σε μένα…”
[…] See all comments […]