γραφει ο αρισταρχος
Μήπως έφτασε η ώρα να συνειδητοποιήσουμε τι κρύβουμε στα βρακιά μας; Και δεν εννοώ τα οπίσθια, αυτά τα έμαθαν οι φίλοι μας δανειστές με όλες τις λεπτομέρειες. Να δούμε τι έχουμε, μήπως και νιώσουμε λίγο άντρες με τις Ελληνογκομενάρες δίπλα μας και σταματήσουμε το παρακαλετό και το σκύψιμο.
Πάντα ήμασταν λαός που σκεπτόμασταν με το πνεύμα που μας μοίρασε πλούσια το DNA της φυλής και η περιούσια πέτρα που πάνω της κατοικούμε. Κι ας μας το χαλάνε λίγο μ’ αυτά τα chemtrails που μας ραντίζουν δήθεν για την προστασία του πλανήτη. Η κουτοπονηριά και η οσφυοκαμψία ήταν το τίμημα για τα τετρακόσια χρόνια συμβίωσης με αγάδες, ντερβισάδες, πασάδες και εξωμότες. Πληρώσαμε/νουμε και θα πληρώνουμε, και μάλιστα πολύ ακριβά τον χαμό από την άλωση του 1453.
Με κουτοπονηριά και ζητιανιά το μόνο που θα καταφέρουμε είναι η πληρωμή σε είδος να πάρει στροφή για εξεζητημένα πράγματα. Άκου, το χρέος θα πάει στα ίδια επίπεδα του 2009, πότε; Το 2022! Και η επιμήκυνση των δύο ετών που ζητάμε θα το στείλει πολλά χρόνια πίσω. Συνέχεια