Day: 24 Μαρτίου, 2013
ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ Η ΑΚΟΜΑ ΖΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΟΥ;
Λες ε.. κατέβηκε ο μισθός αλλά έχω ακόμα δουλίτσα
Μένεις άνεργος αλλά λες έχω ακόμα ένα σπιτάκι
Σου παίρνουν το σπιτάκι και λες ε δόξα το Θεό έχω την υγειά μου
Αρρωσταίνεις και φάρμακα γιοκ αλλά έχεις μια κάρτα με κάτι τελευταία ψιλά
Τους κα@λώνει να παίξουν παιχνιδάκια με τις τράπεζες
Κι ανακαλύπτεις ότι ούτε εκείνα τα λεφτουδάκια είναι δικά σου
Εκτός του ότι αισθάνεσαι ο απόλυτος μ@λάκας γιατί τα μάζευες ρόγα ρόγα για τις δύσκολες μέρες , Συνέχεια
Γιατί τρώμε μπακαλιάρο την 25η Μαρτίου;
Η 25η Μαρτίου έχει συνδυαστεί γαστρονομικά με τον μπακαλιάρο με σκορδαλιά. Κατά τη διάρκεια της Συνέχεια
Δημοσιεύθηκε ο χάρτης της “Νέας Τουρκίας”, την ώρα που τον Ελληνισμό κυβερνά ο Σαρρής και ο Στουρνάρας
Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης | Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
Την κατάσταση αποτύπωσε με τον καλύτερο τρόπο η τουρκική εφημερίδα, Milliyet, σε δημοσίευμα της στις 23 Μαρτίου, όπου εμφανίζεται ο χάρτης της νέας Τουρκίας που περιλαμβάνει εκτός των άλλων και ολόκληρη την Κύπρο, (με κίτρινο χρώμα), καθώς και την βόρειο Ελλάδα μέχρι τις… παρυφές της Θεσσαλονίκης! Στον ίδιο χάρτη στα τουρκικά εδάφη περιλαμβάνονται και όλες οι βόρειες επαρχίες της Συρίας που σφαδάζεται από τον εμφύλιο, καθώς και όλες οι πετρελαιοφόρες περιοχές του βορείου Ιράκ, Συνέχεια
Τέτοιαν ημέρα…
γραφει ο αρισταρχος
Σήμερα είναι 23 Μαρτίου. Σε δύο ημέρες θα γιορτάσουμε την ανάμνηση της έναρξης του αγώνα μας για την πολυπόθητη ανεξαρτησία της πατρίδας μας. Ακριβώς 368 χρόνια κάτω από την Οθωμανική κυριαρχία. Μια Ελλάδα που ανάσανε κρυφά, πολλαπλασιάζονταν κρυφά, μορφώνονταν κρυφά, οπλίζονταν με το σαράκι της λευτεριάς κρυφά. Έφτασε εκείνη η πολυπόθητη μέρα και φούσκωσαν τα στήθια με ενθουσιασμό. Φόρεσαν τις καθαρές φουστανέλες και τα περιποιημένα τσαρούχια, στράβωσαν το κόκκινό τους φέσι κι έβαλαν τα κουμπούρια τους στο σελάχι. Ύστερα πήραν της μάνας και του πατέρα την ευχή για να καταλήξουν μπροστά στα πετραχήλια της ορθοδοξίας να πάρουν την ευλογία της για την καλή έκβαση του αγώνα που άρχιζε σε όλο το Ελληνικό βιλαέτι.
Ένας αγώνας άνισος που τον άντρωνε η δύναμη και η δίψα της ψυχής για ελευθερία. Και τα διαζευκτικά δεν ήταν πολλά. Ένα “ταν ή επί τας” μεταφρασμένο στην πραγματικότητα του 1821. “Ζωή ή θάνατος”. Περιθώριο για κάτι άλλο δεν υπήρχε. Αυτή ήταν η γνώριμη Ελληνική λεβεντιά ζωντανεμένη από αμέτρητα παλικάρια όσα και οι Έλληνες. Όλοι ήρωες αθάνατοι. Για μια ιδέα, την ελευθερία. Συνέχεια