γραφει ο αρισταρχος
Τσιγάρο; Κατ’ ευφημισμό! Κομμένο εδώ και πολύ καιρό ξεβρόμισα από την πολύ φούμα(60 ημερησίως!πω πω φαρμάκι!). Τώρα νιώθω σαν να ξάσπρισα από το καλοκαιρινό μαύρισμα. Ξέρεις, για να δικαιολογώ την κακοσυνήθεια πάντα έλεγα πομπωδώς “εγώ το αγαπώ το κάπνισμα”. Έ, δεν αγαπούσα αυτό καθ’ εαυτό το τσιγάρο αλλά τις κακές του συναναστροφές. Ξύρισμα χωρίς τσιγάρο, ούτε με σφαίρες. Τουαλέτα και άκαπνος; Ούτε… αέρας! Καφές χωρίς τσιγάρο; Χα! Γάμος χωρίς βιολιά. Σέρνει πίσω του πολλούς ρουφιάνους. Και ακριβό είναι και βρωμάει. Πως διάολο το ξεφορτώνεσαι;
Ειδικά για να κοπεί το διαολεμένο θέλει να μπει στο παιχνίδι και ο εγκέφαλος. Δηλαδή να γίνει η υπόθεση εγκεφαλική. Το βάζεις Αμέτι Μωχαμέτι, σε κάποιο χρονοδιάγραμμα, να το κόψεις και αυτό αφού ωριμάσει κόβεται… μόνο του. Ναι έτσι είναι, να μην χαρώ τον Στουρνάρα αν λέω ψέματα. Όχι ακριβώς μόνο του αλλά με λίγη βοήθεια… κάτι ας πούμε μια πορτοκαλαδίτσα, επί τη εμφανίσει των συμπτωμάτων, εμπλουτισμένη με κάποιες πρέζες βότκα(;). Μέχρι και πούρο θα καπνίζεται στον ύπνο σας. Μην επιχειρείτε βελονισμό ή τσιγαριλίκια και τέτοια περίεργα. Απλά μεθοδεύστε το με στόχο μια ημερομηνία, τίποτε άλλο. Το τσιγάρο αρχίζει περίπου στα δέκα οκτώ και πρέπει να έχει ημερομηνία λήξης τα σαράντα χρόνια. Δεν αντέχω να βλέπω εξηντάχρονο να καπνίζει σαν εικοσάχρονος. Έως απαράδεκτο. Με στόχο λοιπόν τα σαράντα χρόνια θα το κόψετε σίγουρα στα σαράντα πέντε(αν δεν είστε ανεπίδεκτοι). Συνέχεια →
0.000000
0.000000
Share this:mysatelite_catch the whisper
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...