Νταβατζηλίκια

5 Ιουλίου, 20138 Ιουλίου, 2013 filologos10 Άρθρο & Απόψεις νταβατζηλίκια

Με τον όρο «νταβατζηλίκι» χαρακτηρίζουμε κυρίως οποιαδήποτε συμπεριφορά ή πρακτική μοιάζει να μιμείται στις κοινωνικές σχέσεις, την ιδιότυπη σχέση “προστασίας” μεταξύ προαγωγού-προστάτη και πόρνης, όπως επίσης και οποιαδήποτε συμπεριφορά η καλλιέργεια πελατειακών σχέσεων εκ μέρους των ισχυρών προς αδύνατους, προκειμένου οι πρώτοι να εδραιώσουν τη θέση τους απέναντι στους δεύτερους.

Κατέληξε δε η λέξη «νταβατζής» να έχει εισχωρήσει και στην πολιτική ορολογία, όταν προηγούμενος Πρωθυπουργός την επικαλέστηκε προκειμένου να χαρακτηρίσει γνωστούς εξωθεσμικούς παράγοντες που προσπαθούν να παρέμβουν ή/και να επηρεάσουν τις πολιτικές εξελίξεις προσκομίζοντας ίδια οφέλη.

Μια τέτοια συμπεριφορά χαρακτηρίζει και την αξίωση μιας εταιρίας που συστήθηκε στο «άρπα-κόλλα» με το ΦΕΚ αριθ. 2217 τ.Β΄ της 19/11/2007 με την επωνυμία «Οργανισμός Συλλογικής Διαχείρισης και Προστασίας Συγγενικών Δικαιωμάτων-Τηλεοπτικά Δικαιώματα».

Εκτιμώ δε ότι η σύστασή της έγινε στο «άρπα-κόλλα» γιατί με επόμενο ΦΕΚ, το με αριθ. 2443 τ.Β της 31/12/2007 δηλαδή μετά από ενάμιση μήνα, συμπληρώθηκε και καθορίσθηκε ο τίτλος «Τηλεοπτικά Δικαιώματα Α.Ε.», προφανώς επειδή με την προηγούμενη επωνυμία είχε νομικά κωλύματα για την παραπέρα δραστηριοποίησή του, δεδομένου ότι σύμφωνα με τα άρθρα του Νόμου που επικαλείται για τη σύστασή του (2121/1993 Περί πνευματικής ιδιοκτησίας) «οι οργανισμοί αυτοί λειτουργούν με οποιαδήποτε εταιρική μορφή», ενώ στο ΦΕΚ της ίδρυσης δεν αναφερόταν η «εταιρική μορφή». Συνέχεια →

Τα ίδια εκατό κορόιδα

5 Ιουλίου, 2013 Fenrir Άρθρο & Απόψεις παρτάκιας,πορεία,συγκέντρωση,τραπεζικός,υπάλληλος,ΕΡΑ,ΕΡΤ,Κατσέλης,ΜΑΤ,Χαλκιδική,ίδια,απολυμένους,εκατό,ιδιωτικοί υπάλληλοι,καθηγητές,κορόιδα,οπορτουνιστής

Πιτσιρίκο καλησπέρα. Διάβασα το κείμενό σου για τον Κατσέλη, την ΕΡΤ και το φίλο σου και είπα να σου γράψω ένα μήνυμα συμπαράστασης. Βασικά, όποτε η κατάσταση είναι λιγάκι ρευστή, δεν ξέρω πώς γίνεται κι ο αριστερός χώρος καταφέρνει πάντα και βγαίνει ο μαλάκας της υπόθεσης. Συμμετείχες σε πορεία; Είσαι εκείνος που κλείνει το κέντρο κι εμποδίζει τους ανθρώπους να πάνε στις δουλειές τους. Δεν συμμετείχες σε πορεία; Είσαι παρτάκιας, οπορτουνιστής και δε νοιάζεσαι για τους υπόλοιπους.

Προσωπικά, είμαι τραπεζικός υπάλληλος («Γκρίνια τέλος») σε επαρχιακή πόλη. Κατέβαινα ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών, για να συμπαρασταθώ στους καθηγητές, στους απολυμένους της ΕΡΤ-ΕΡΑ, στους κατοίκους της Χαλκιδικής κ.ο.κ.

Εντάξει, την κατάσταση λίγο πολύ μπορείς να τη μαντέψεις: Τα ίδια εκατό κορόιδα ήμασταν σε κάθε Συνέχεια →

ΣΟΪΜΠΛΕ: «Η ΕΛΛΑΔΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ»

5 Ιουλίου, 20135 Ιουλίου, 2013 Fenrir Διεθνή πρόοδος,Ελλάδα,Σόιμπλε,δρόμο,επιτυχίας

Η επίθεση φιλίας και αναγνώρισης των προσπαθειών που έχουν καταβληθεί και της προόδου που έχει σημειωθεί στην Ελλάδα συνεχίζεται από το Βερολίνο.

«Βαθιά πεπεισμένος» ότι η έκθεση της τρόικας που θα παρουσιαστεί στο Eurogroup την Δευτέρα θα είναι θετική» δηλώνει ο Β. Σόιμπλε, μπλέκοντας εγκώμιο στην κυβέρνηση Σαμαρά.

Η κυβέρνηση του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά έχει Συνέχεια →

Ο Βενιζέλος… ανακάλυψε ότι η κοινωνία δεν αντέχει νέα μέτρα

5 Ιουλίου, 2013 Fenrir Ελλάδα τρόικα,Βενιζέλος,ΠΑΣΟΚ,αντέχει,ανακάλυψε,δεν,κοινωνία,μέτρα,νέα

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ… ανακάλυψε – με μια μικρή καθυστέρηση μερικών χρόνων- ότι η κοινωνία δεν αντέχει νέα μέτρα. Δίκιο έχει! Αφού είναι γνωστό πως την ισοπέδωσαν, την κοινωνία, με τα μνημόνια και τα δεκάδες βάρβαρα μέτρα!! Ποιος μπορεί εξάλλου να ξεχάσει πόσα μέτρα επέβαλε αυτός και το κόμμα του τα 3 τελευταία χρόνια… Πάει πολύ όμως να έρχεται τώρα που στρογγυλοκάθισε στην καρέκλα του υπουργού Εξωτερικών, να “παραδίδει″ και μαθήματα ευαισθησίας.

Σύμφωνα με τον Βενιζέλο, όπως διαρρέει η Ιπποκράτους, είναι άδικη για την Ελλάδα και τους Έλληνες που καταβάλουν πολλές προσπάθειες για την έξοδο από την κρίση, η εντύπωση που δημιουργείται κάθε Συνέχεια →

Επιστρέφοντας από την κορυφή της σιωπής…

5 Ιουλίου, 20135 Ιουλίου, 2013 filologos10 Άρθρο & Απόψεις σιωπής,επιστρέφοντας,κορυφή

γράφει ο Άκης Kουστουλίδης

Πάει καιρός που εκείνος ο ψίθυρος μέσα μου κοντεύει να γίνει αστραπή και να με κάψει.

Προτού με κάψει και όσο είναι ακόμη βοή, κάποια δύναμη με σπρώχνει μπροστά σε μια λευκή σελίδα, μου δίνει ένα μολύβι και μου παίρνει το τηλεσκόπιο της ψυχής λίγο πριν τυφλωθώ.

Τρέμει το χέρι μου μπροστά στον αποχαιρετισμό της σιωπής, ένα δάκρυ γιατρεύει την όρασή μου δίνοντας ζωή στις εικόνες, η βοή πλέον είναι πολλές φωνές που μπορούν τα αυτιά μου να ακούσουν καθαρά, μα το πρόβλημα είναι οι πληγές της καρδιάς μου που ρέουν άφθονο ζεστό αίμα, που για να σταματήσει χρειάζεται εκείνο το μαγικό άγγιγμα της ψυχής.

Όσο και να θέλω να πιστέψω πως ξέρω, πάντα νιώθω γυμνός αφήνοντας τον πλούτο της σιωπής, πάντα νιώθω φτωχός από λέξεις και η προσπάθειά μου να ενώσω της φωνές με τις εικόνες είναι πάντα διαφορετική, είναι πάντα αλλόκοτη, μα είναι τόσο ανακουφιστική που νιώθω μια παράξενη άνεση μέσα στην σκληρή αγκαλιά της αλήθειας μου. Συνέχεια →