Γέροντα βοήθα, χανόμαστε!

γραφει ο αρισταρχος

Κάθε λαός δημιουργεί τους ήρωές του και τους αγίους του. Μια ανάγκη για ύπαρξη προτύπων και Εθνικής ανάτασης. Δυστυχώς, αυτή η όμορφη λεξούλα “εθνική” την χρησιμοποιούμε με φειδώ και προσοχή μη και χαρακτηριστούμε με ότι του κατέβει του κάθε κουλτουριάρη. Μ’ αυτές τις λέξεις όμως πορεύτηκε αυτό το ταλαίπωρο έθνος των Ελλήνων και επέζησε μέσα από τους δαιδάλους της ιστορίας. Με εθνικά πρότυπα και θρησκευτικές εξάρσεις. Με την περιφρούρηση αυτής της μοναδικής μουσικο/μαθηματικής γλώσσας και την διεκδίκηση της πολύμορφης ιστορίας μας. Τα σύνορα, φευ(!), μικρά για να χωρέσουν τέτοια πολιτισμική παράδοση. Δι ό και η παν-γαία ολυμπιακή φλόγα φωτίζει όχι μόνο στάδια αλλά και πανανθρώπινες αξίες και κατακτήσεις.