Το μουλάρι είναι γένους θηλυκού – το γυναικείο μεροκάματο του τρόμου και της πανανθρώπινης ντροπής»
Κάθε πρωί στον 21ο αιώνα, στην ισπανική πόλη Μελίγια, που βρίσκεται στο βορειοαφρικανικό έδαφος, εκατοντάδες γυναίκες περιμένουν, μέσα σε ένα σύννεφο σκόνης, να πιάσουν δουλειά στον κλάδο των εισαγωγών-εξαγωγών. Να μεταφέρουν εμπορεύματα από την Μελίγια στο μαροκινό έδαφος, κουβαλώντας τα στην πλάτη τους. Τα εμπορεύματα αυτά είναι συσκευασμένα σε μπόγους (ρούχα από δεύτερο χέρι, κατσαρολικά, υφάσματα), στερεωμένους με σχοινιά και κολλητική ταινία, και μπορούν να περάσουν από τα ισπανομαροκινά-σύνορα μόνο με τη μορφή χειραποσκευών. Αν μεταφερθούν με αυτοκίνητο, θα πρέπει να καταβληθεί δασμός.
Παραδοσιακά, η δουλειά του μουλαριού είναι γυναικεία όμως τα τελευταία χρόνια, λόγω της ανεργίας, νεαροί Μαροκινοί πηγαίνουν κι αυτοί στη Μελίγια στερώντας τις συμπατριώτισσές τους από το μοναδικό μέσο επιβίωσης.
Οι γυναίκες αυτές, οι porteadoras, όπως τις αποκαλούν οι ντόπιοι, κατοικούν στη γειτονική επαρχία Ναδόρ του Μαρόκου και δεν έχουν άδεια παραμονής στην παραλιακή αυτή πόλη, μπορούν όμως να μπαινοβγαίνουν από τα Συνέχεια →
Share this:mysatelite_catch the whisper
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...