Day: 4 Νοεμβρίου, 2013
σχόλιο Τα σπίτια των Γερμανών (Δε θα τους συνηθίσω ποτέ – μέρος 3ο)
Με όση αντικειμενικότητα διαθέτω (εντάξει είμαι λίγο Πορτοκάλος), θα σας μεταφέρω τις διαφορές και τις ομοιότητες Ελλήνων και Γερμανών, ώστε αν δεν διδαχθούμε κάτι από όλο αυτό, τουλάχιστον να γελάσουμε. Στο κείμενο ενδέχεται να περιέχονται ψήγματα υπερηφάνειας και προκατάληψης σε ελεγχόμενες δόσεις. Καταναλώστε άφοβα. (Άλλωστε, στη Γερμανική τηλεόραση, μας κοροϊδεύουν ολημερίς στα πλαίσια της σάτιρας. Δεκτό με χαμόγελο. Αφού κι η σάτιρα γεννήθηκε στην Ελλάδα!)
Αννυ Λιγνού
Αφού λοιπόν μιλήσαμε για τα παιδιά των Γερμανών, και τα ψώνια των Γερμανών, σήμερα θα ασχοληθούμε με τα σπίτια τους. Η Γερμανία είναι μια όμορφη χώρα. Εντάξει, όχι σαν την Ελλάδα (καμμιά δεν είναι σαν την Ελλάδα), αλλά πολύ όμορφη κι αυτή. Έχει βουνά, καταπράσινα φανταστικά δάση με πανύψηλα δέντρα (λίγο ανοικονόμητα γιατί πάνε 30 μέτρα ύψος να βρουν τον ήλιο), ποταμάκια με κύκνους και αγριόπαπιες, λιβάδια με ευτυχισμένες παχιές αγελάδες να βόσκουν αμέριμνα. Μαγεμένα τοπία που περιμένεις από στιγμή σε στιγμή να ξεπηδήσουν ανάμεσα από τα δέντρα ξωτικά, ιππότες ή ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών. Τα χρώματα της φύσης δεν παίζονται, ειδικά το φθινόπωρο. Και τσουπ! Να σου καταμεσής του μαγευτικού τοπίου ένα απαίσιο εργοστάσιο με μια τεράστια τσιμινιέρα που καπνίζει! Μες στη μέση της κατοικημένης περιοχής!!! Απίστευτο κι όμως αληθινό.
Ψάχνοντας λοιπόν για σπίτι, εξετάζεις τις περιοχές στις οποίες θα ήθελες να μείνεις. Υπάρχουν κι εδώ, όπως και σε κάθε πατρίδα τα όμορφα και άσχημα μέρη. Ακόμα και στην ίδια πόλη, υπάρχουν τα καλά και τα κακά μέρη. Υπάρχουν υπέροχα μεσαιωνικά χωριά, διατηρητέα με απίστευτη ομορφιά, παραποτάμιες πόλεις, αλλά και τσιμεντοπεριοχές με πολύ άσχημη αισθητική. Και όλα τα ενδιάμεσα. Οι μεγάλες πόλεις, έχουν τις ομορφιές και τη βολή τους, αλλά σε κάποια σημεία είναι πολύ τσιμεντένιες για τα γούστα σου (κάτι σαν την Αθήνα για να είμαστε ειλικρινείς), οπότε με τον αέρα της επιλογής, την κάνεις για λίγο πιο έξω, στα προάστια, τα οποία είναι είτε μικρά χωριουδάκια σκαρφαλωμένα στα βουνά είτε κωμοπόλεις σπαρμένες γύρω – γύρω.
Εδώ, στα συν είναι ότι οι αποστάσεις δεν παίζουν μεγάλο ρόλο γιατί το οδικό δίκτυο της Γερμανίας είναι άπαιχτο και σε 15 λεπτά έχεις πάει 50 χιλιόμετρα μακριά χωρίς να το καταλάβεις.
Ψάχνεις λοιπόν στα sites τα οποία είναι όμως όλα στα γερμανικά και αρχίζεις και στραβώνεις, γιατί τουλάχιστον μια Συνέχεια
Ο φαύλος κύκλος του αίματος
Του Πέτρου Αργυρίου (agriazwa.blogspot.com)
Μια χαρά και τρεις νεκροί. Κι άλλοι στα μαθηματικά του θανάτου. Περάστε κόσμε.
Δε θα γράψω αυτή τη φορά κάποια μακροσκελή ανάλυση. Περιττεύει.
Επαγγελματίες δολοφόνοι καθάρισαν 2 νεαρούς χρυσαυγίτες. Με τον αρχηγό της Χρυσής Αυγής στη μπουζού. Με τη δίωξη της ΧΑ εν εξελίξει.
Τώρα έχει και η Χρυσή Αυγή τους δικούς της ήρωες, τους δικούς της αγωνιστές.
Αυτό δεν είναι κάποιο αστυνομικό μυθιστόρημα για να αποκαλύψει κάποιος συγγραφέας το ποιος το κανε.
Ας δούμε όμως το πλαίσιο: Η θεωρία του πρωτογενούς πλεονάσματος να έχει καταρρεύσει, η τρόικα να κάνει τερτίπια με το αν θα έρθει η δε θα έρθει, βουλευτές της ΝΔ να πατάν τις κόκκινες γραμμές της κομματικής πειθαρχίας για το φορολογικό, ο Πάγκαλος να κάνει πλάτες στις στριμωγμένες ΗΠΑ στριμώχνοντας την αδιέξοδη Ελλάδα για το σκάνδαλο του διχτύου των παγκοσμίων υποκλοπών και ο Καχριμάκης, πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ και αυτός, στον εισαγγελέα που χειρίζεται την υπόθεση των υποκλοπών και του σχεδίου Πυθία για την κατοχή διαβαθμισμένων εγγράφων της ΕΥΠ που σύμφωνα με μαρτυρία, του τα προμήθευε πρώην υπάλληλος της ΕΥΠ (εδώ), αποδεικνύοντας ένα από τα πολλά είδη εξάρτησης της, την πολιτική.
Τι να σου φέρω υπουργέ μου; Έναν καφέ, μια τυρόπιτα και ένα από εκείνα τα ωραία τα χαρτιά τα διαβαθμισμένα.
Έγραφα μερικές μόλις πριν μερικές εβδομάδες στο άρθρο μου για τη δολοφονία Φύσσα: «… Για την ακρίβεια ο Σαμαράς χρειάζεται κάτι παραπάνω από τη Χρυσή Αυγή. Χρειάζεται, μια μεγάλη προβοκάτσια.
Τη δική του 11 Σεπτέμβρη. Το αν είναι ικανή η μικρή του ακροδεξιά ομάδα να ενθαρρύνει ή να σχεδιάσει κάτι τέτοιο επιχειρησιακά αυτό δεν είμαστε σε θέση να το ξέρουμε…»
Η δολοφονία των δύο χρυσαυγιτών τους ήρθε κουτί. Ούτε να την είχαν σχεδιάσει: να σου τη ολοζώντανη και δολοφονική η θεωρία των δύο άκρων…
Δεν ξέρουμε αν αυτή είναι η Μεγάλη Προβοκάτσια και ποιος τη σχεδίασε. Όπως και να χει, μάλλον δεν αρκεί. Μάλλον χρειάζεται κάτι μεγαλύτερο. Αλλά είναι μια καλοδεχούμενη πίστωση χρόνου, μια προσωρινή εκτόνωση των πιέσεων που απειλούν να οδηγήσουν στην κατάρρευση της πολιτικής της απόλυτης εξαθλίωσης της χώρας ή τουλάχιστον της πολιτικής της ηγεσίας.
Δεκαετίες πριν, όταν ο δολοφονήθηκε ο Γρηγόρης Λαμπράκης από παρακρατικούς, ο τότε πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής αναρωτιόταν «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;».
Παρότι η απάντηση ήταν και είναι προφανής, η ερώτηση παραμένει επίκαιρη σε σχέση με το ποιος εξακολουθεί να δίνει εντολές για προβοκάτσιες, τρομοκρατικές ενέργειες και πολιτικές δολοφονίες, μισό αιώνα σχεδόν μετά τη δημιουργία των παρακρατικών δικτύων Stay Behind σε Ελλάδα, Ιταλία και αλλού από τις ΗΠΑ για την «αποτροπή του κουμουνιστικού κινδύνου» (για περισσότερα στο θέμα διαβάστε τα σχετικά άρθρα του Κλεάνθη Γρίβα)
Μάλλον θα αργήσουμε να μάθουμε: αυτό που γνωρίζουμε όμως, είναι πως σε μια από τις πιο αδιέξοδες φάσεις του νεοελληνικού κράτους από ιδρύσεως του, αυτής της τελευταίας τριετίας, πάντα εμφανίζεται ο από μηχανής θεός.
Εμφανίστηκε καίγοντας την Marfin, όταν το λαϊκό κίνημα στρίμωξε το πολιτικό σύστημα εξουσίας. Εμφανίζεται ξανά Συνέχεια
Την φάκα την είδατε; Καλά μας κάνουν… δουλέψτε για 200 ευρώ!
Σήμερα πρώτη μέρα για το νέο εξευτελιστικό μέτρο εργασίας την Κυριακή και μόλις πληροφορήθηκα ότι έγινε χαμός ειδικά στα κεντρικά μαγαζιά με τον κόσμο να συρρέει να αγοράσει τι;…
Δεν υπάρχουν άλλες μέρες και όλοι βγήκαν Κυριακάτικα να ψωνίσουν είχαν τόση ανάγκη να τα πάρουν όλα αυτά τα αγαθά την Κυριακή;
Οχι δεν είχαν καμία ανάγκη παρά μόνο την ηλιθιότητα του Έλληνα να τρέξει να πάει πρώτος στην φάκα που του στήνουν για να τον καταντήσουν δούλο και υποχείριο τους
Κανείς από αυτούς που πήγε να ψωνίσει κυριακάτικα δεν είχε παιδιά ή εγγόνια;
Κανείς δεν μπορεί να σκεφτεί τι θα γίνει στο μέλλον;
Θα δουλεύουμε όλοι σαν σκλάβοι με τρεις και εξήντα και δεν θα έχουμε ούτε μια μέρα να ξεκουραστούμε να δούμε την Συνέχεια
Η «δέσμευση » της ΝΔ για τους ομολογιούχους. 1,5 χρόνο μετά, τίποτα…
13/06/2012
«Η Νέα Δημοκρατία, ακόμη και πριν ξεκινήσει η διαδικασία αναδιάρθρωσης του Ελληνικού χρέους, εντός και εκτός Βουλής, είχε υποστηρίξει την ανάγκη αρχικά εξαίρεσης και μεταγενέστερα αποκατάστασης των ζημιών που υπέστησαν οι ομολογιούχοι – φυσικά πρόσωπα. Σήμερα μια τέτοια λύση φαίνεται εφικτή»
«Έχει συζητηθεί με τους εκπροσώπους των ομολογιούχων. Προωθείται από τον ΟΔΔΗΧ και έχει και τη θετική γνωμοδότηση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
Βιώσιμη λύση η οποία βασίζεται στο ότι η τρέχουσα τιμή των νέων ομολόγων που εκδόθηκαν για τις ανάγκες εφαρμογής του PSI είναι εξαιρετικά χαμηλή. Και προκύπτει από την ανταλλαγή των νέων ομολόγων αλλά και των Συνέχεια
ΕΧΕ ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ
Της Λίλα Μήτσουρα
Δεν γουστάρω τις πολιτικές αναλύσεις. Δεν γουστάρω τις περισπούδαστες λέξεις για να περιγράψουν τον θάνατο. Ως μάνα θέλω να μιλήσω με λόγια απλά και απόλυτα κατανοητά από όλους. Τις σκέψεις μου θέλω να καταθέσω, για τον θάνατο δύο παιδιών. ΠΑΙΔΙΩΝ ΡΕ!!!!!
Να μπω στη θέση των μανάδων αυτών, που φώναζαν στην εξώπορτα «ζακέτα να πάρεις» για να ακούσουν τελευταία φορά το γέλιο των παιδιών τους και το «αμάν ρε μάνα». Σαν η ψύχρα να ήταν το χειρότερο που θα μπορούσε να τους συμβεί. Αλλά δεν ήταν.
Δεν μου καίγεται καρφί σε ποιο πολιτικό χώρο ανήκαν. Δεν με ενδιαφέρει. Το μυαλό μου φέρνει εικόνες ματωμένων νιάτων στο δρόμο. Και είναι το μόνο που με νοιάζει. Τα νιάτα σκορπισμένα και ματωμένα στην άσφαλτο, όχι τι πίστευαν πολιτικά.
Οργή??? Όχι δεν νιώθω οργή. Λύσσα έχω. Μίσος για αυτούς που νομίζουν ότι μεγαλώνουμε τα παιδιά μας για να γίνουν τυράκι στην φάκα που μας στήνουν. Που πιστεύουν όλα πρέπει να θυσιάζονται στο βωμό των προσωπικών τους επιδιώξεων, όποιες και αν είναι αυτές. Μόνο που το όλα, ΡΕ, αναφέρεται σε ανθρώπους.
Ποιος τους έχρισε θεούς για να αποφασίζουν ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει? Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να σκοτώνουν τα παιδιά μας? ΕΜΕΙΣ!!!! Παρακράτος ή ξεκαθάρισμα λογαριασμών? Τρομοκρατία? Και επιβάλλονται με το Συνέχεια
Blood lime: Κατακόκκινο σαν… αίμα
Σην οικογένεια των εσπεριδοειδών υπάρχουν αρκετά είδη με κατακόκκινη σάρκα, με γνωστότερο το πορτοκάλι σαγκουίνι. Σε αυτή την κατηγορία έρχεται να προστεθεί ένα ακόμα «ξινό», το γνωστό λάιμ, το οποίο χρησιμοποιείται πρωτίστως για το χυμό του σε διάφορες σαλάτες ή σε γκουρμέ επιδόρπια. Κι αν το πράσινο λάιμ, αυτό που είναι ευρέως γνωστό, είναι ιδιαίτερα ξινό, το κόκκινο είναι πολύ πιο γλυκό από τα συνηθισμένα.
Γνωστό με την κοινή ονομασία «blood lime» (σ.σ. «λάιμ-αίμα») και με την επιστημονική Synsepalum dulcificum, αποτελεί ένα από τα πλέον παράδοξα είδη της κατηγορίας των εσπεριδοειδών. Χρησιμοποιείται σε χυμούς και σε γλυκά, ενώ η εμφάνισή του δεν μπορεί παρά να προκαλέσει εντύπωση. Επιπλέον πολλοί σεφ Συνέχεια
Πέντε δικογραφίες- φωτιά για τον Γ. Παπανδρέου περιμένουν… θαμμένες στα συρτάρια της Βουλής
Σαν «κύριος» συνεχίζει τα ταξίδια του ο Γιωργάκης στο εξωτερικό καθώς και τις διαλέξεις του για το πως οδήγησε τη χώρα μας στην καταστροφή την ώρα μάλιστα που η Βουλή εξακολουθεί να του χορηγεί άδειες απουσίας (πλησιάζουν τις 30).
Ωστόσο την ίδια ώρα στα συρτάρια της Βουλής εξακολουθεί να παραμένει κλειστό ένα ολόκληρο πακέτο με δικογραφίες κατά του πρώην πρωθυπουργού.
Όπως αναφέρουν σε κυριακάτικη εφημερίδα έμπειροι κοινοβουλευτικοί, το γεγονός ότι έχουν συσσωρευτεί τόσες μηνυτήριες αναφορές κατά του πρώην πρωθυπουργού με κατηγορίες όπως εσχάτη προδοσία και εξαπάτηση Συνέχεια
Φωτοβολταϊκά – ΑΠΕ: η Κομισιόν απέρριψε την καταγγελία για την έκτακτη εισφορά
Απορρίφθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η καταγγελία του ΣΠΕΦ σχετικά με την έκτακτη εισφορά στις ΑΠΕ, όπως προκύπτει από σχετικό έγγραφο της Γενικής Διεύθυνσης Ενέργειας της Κομισιόν.
Όπως μεταδίδει το energypress.gr, σύμφωνα με τη συγκεκριμένη υπηρεσία της Επιτροπής, καμιά από τις καταγγελίες του ΣΠΕΦ (παραβίαση τις οδηγίας για τις ΑΠΕ, παράνομη συνύπαρξη της εισφοράς με τον ΦΠΑ και παραβίαση του δικαιώματος ιδιοκτησίας) δεν αποτελεί περίπτωση παραβίασης του κοινοτικού δικαίου και, ως εκ τούτου, η υπόθεση οδηγείται στο αρχείο.
Ειδικότερα, όσον αφορά την καταγγελία του ΣΠΕΦ ότι η έκτακτη Συνέχεια
«Να μην έρθει κανένας πολιτικός στην κηδεία, θα τον γδάρω με τα ίδια μου τα χέρια»
Συγκλονίζουν τα λόγια του πατέρα του Γιώργου Φουντούλη, ο οποίος κηδεύει αύριο το παιδί του, που έπεσε θύμα της δολοφονικής επίθεσης από αγνώστους έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο.
«Δεν είναι αν θα τους βρουν αν θα τους πιάσουν αν θα τους κρεμάσουν στην Ομόνοια, εγώ θέλω πίσω το παιδί μου…», λέει με σπαραχτικά λόγια ο πατέρας, ο οποίος δείχνει ως ηθικούς αυτουργούς της δολοφονίας τους πολιτικούς. Τονίζει μάλιστα, μιλώντας στο Star, ότι δεν επιθυμεί να παρευρεθεί κανένας πολιτικός Συνέχεια
Η Απαγορευμένη Εκπαίδευση (La Educacion Prohibida)
Η Απαγορευμένη Εκπαίδευση (La Educacion Prohibida) είναι ένα ανεξάρτητο ντοκιμαντέρ που κυκλοφόρησε το 2012. Περιγράφει ποικίλες εναλλακτικές πρακτικές εκπαίδευσης και αντισυμβατικά σχολεία στη Λατινική Αμερική και την Ισπανία, και περιλαμβάνει εκπαιδευτικές προσεγγίσεις όπως η λαϊκή επιμόρφωση, το σύστημα Μοντεσσόρι, η προοδευτική εκπαίδευση, η εκπαίδευση Βάλντορφ, η κατ’ οίκον διδασκαλία.
Το ντοκιμαντέρ χωρίζεται σε 10 θεματικά επεισόδια, που το καθένα παρουσιάζει μια διαφορετική πτυχή της εκπαίδευσης στο πλαίσιο του σχολείου και έξω από αυτό. Τα θέματα περιλαμβάνουν την ιστορία του σχολικού συστήματος, την εξουσία και δύναμη στα σχολεία, την αξιολόγηση και το διαχωρισμό των μαθητών, την κοινωνική λειτουργία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, καθώς και το ρόλο των εκπαιδευτικών και των οικογενειών.
Η ταινία περιέχει σχεδόν 30 λεπτά κινουμένων σχεδίων και μια φανταστική δραματοποιημένη ιστορία που συνδέει τα επεισόδια.
Είναι η πρώτη Ισπανική ταινία που χρηματοδοτήθηκε μέσω της μεθόδου πληθοχρηματοδότησης και προβλήθηκε ταυτόχρονα σε 130 πόλεις, σε 13 χώρες, με συνολικό αριθμό 18.000 θεατών μέσα σε μια μέρα. Συνέχεια
Στη Λέσβο φάνηκε η πουστιά, η βρωμιά και η απάθεια της κοινωνίας μας
στις Κυριακή, 27 Οκτωβρίου
Καταρχήν θέλω να ζητήσω συγγνώμη για τον προκλητικό και υβριστικό τίτλο όμως δε βρίσκω άλλη λέξω να περιγράψω το τραγικό συμβάν της Λέσβου που είδε σήμερα το φως της δημοσιότητας.
Του Στρατή Μαζίδη
Κάτι 17χρονοι το έπαιζαν μάγκες στριμώχνοντας ένα συμμαθητή τους και εξαναγκάζοντάς τον να ξεβρακώνεται επιδιδόμενος σε σεξουαλικές πράξεις τις οποίες βιντεοσκοπούσαν με τα κινητά τους και τα ανέβαζαν κατόπιν σε σελίδα κοινωνικής δικτύωσης.
Είναι τόσα πολλά αυτά που μου έρχονται στο νου και θέλω να πω αλλά δε γνωρίζω αν θα τα καταφέρω.
Δεν είναι πολλά τα χρόνια που ήμουν κι εγώ 17χρονος. Εμείς όμως διασκεδάζαμε διαφορετικά. Πηγαίναμε βόλτες, μιλούσαμε, πειράζαμε ο ένας τον άλλο και γελούσαμε. Όταν πάλι ένας φίλος μας βρέθηκε σε δύσκολη θέση χάνοντας τον πατέρα του, σπεύσαμε να σταθούμε στο πλάι του.
Στην περίπτωση της Λέσβου ο 17χρονος μπορεί να μην έχασε κάποιον, όμως διαβάζουμε ότι ζούσε κάτω από δύσκολες συνθήκες με ψυχολογικά προβλήματα. Και πως του συμπαραστάθηκαν κάποια ανόητα όντα; Εξευτελίζοντάς τον. Αντί να τον βοηθήσουν, τον ταπείνωσαν και ένας Θεός ξέρει πως θα βγουν αυτά μεθαύριο. Για αυτό είναι πολύ Συνέχεια
ΦΑΚΕΛΟΣ ΚΕΠΑ (μέρος 2ο): Άμα είσαι ανάπηρος και θες απαλλαγή από τα τέλη κυκλοφορίας, ξέχνα το αν έχεις κάνει προσφυγή σε Δευτεροβάθμια Υγειονομική Επιτροπή των ΚΕ.Π.Α.
«Τα ΚΕΠΑ είναι σφαγεία»
σχόλιο MySatelite: Άσε που για την απαλλαγή θέλει και Γνωμάτευση Πιστοποίησης Αναπηρίας από Πρωτοβάθμια ή Δευτεροβάθμια Υγειονομική Επιτροπή των ΚΕ.Π.Α. Τι να πουν όσοι περιμένουν μήνες να εξεταστούν από την αρμόδια επιτροπή;
Δείτε πρώτα το ΦΕΚ
Προϋποθέσεις, δικαιολογητικά και διαδικασία χορήγησης απαλλαγής από το τέλος ταξινόμησης και τα τέλη κυκλοφορίας επιβατικών αυτοκινήτων που παραλαμβάνονται από ανάπηρους Έλληνες πολίτες και πολίτες των άλλων κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Χούλιγκανς παραλίγο να κάψουν ζωντανές μητέρα και κόρη στο Βύρωνα
Τα επεισόδια που σημειώθηκαν το μεσημέρι της Κυριακής στη Λεωφόρο Κατεχάκη μεταξύ οπαδών, στο ύψος του Καρέα, παραλίγο να στοιχίσουν τις ζωές μιας μητέρας και της κόρης της, οι οποίες είχαν την ατυχία να βρεθούν ανάμεσα στις δύο πλευρές. Συνέχεια
Πού θα βρούμε τα λεφτά
Το ερώτημα «πού θα βρούμε τα λεφτά» μοιάζει σοβαρό, αλλά δεν είναι. Απ’ όποιον και αν τίθεται, απ’ όποιον και αν απαντιέται. Όταν μάλιστα τίθεται από δημοσιογράφο, επειδή στις μέρες μας κραυγάζει ως άκρως λαϊκίστικο και υποβολιμαίο, απαντιέται μόνον από υπερβάλλοντα σεβασμό προς το κοινό –δηλαδή, για να μην διαολοστείλει το δημοσιογράφο ένας ερωτώμενος πολύ σεβαστικός, και άρα πολύ αξιοσέβαστος.
Διότι είναι κοινό κτήμα ότι απανταχού της Οικουμένης τα λεφτά βρίσκονται σε δύο μέρη: Είτε σε κάποιας μορφής μηχάνημα που έχεις και τα τυπώνει, είτε σε κάποιας μορφής τράπεζα η οποία σε χρηματοδοτεί –μια ιστορική πραγματικότητα που δεν χρειάζεται να είναι κανείς δημοσιογράφος, για να τη γνωρίζει αφενός ο ίδιος, αλλά και για να γνωρίζει αφετέρου ότι ομοίως τη γνωρίζουμε και όλοι οι υπόλοιποι, ώστε να μην ρωτάει τουλάχιστον ανούσιες ερωτήσεις. Η ιστορική αυτή πραγματικότητα μπορεί να αλλάξει βέβαια, όπως γενικά κάθε ιστορική πραγματικότητα, αλλά πάντως όχι μέσα από το…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 757 επιπλέον λέξεις
mySatellite 