ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΠΑΝΑΝΙΑ: Οθωμανική Δικαιοσύνη

Του ΒΑΣΙΛΗ ΓΚΟΥΡΟΓΙΑΝΝΗ

Δικηγόρου

Ποιος μπορεί να εξηγήσει το παράδοξο φαινόμενο που δεν ξέρω αν συμβαίνει σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα και μάλλον όχι, αφού η αρμόδια ευρωπαϊκή επιτροπή μάς κατέταξε στην τελευταία θέση ως προς τη λειτουργία της Δικαιοσύνης.  

Αυτό που βλέπουμε με τα μάτια μας από χρόνο σε χρόνο, από μήνα σε μήνα, από μέρα σε μέρα, είναι ότι αίθουσες των δικαστηρίων, ενώ έχουν αναρτημένο πινάκιο με πολλές δίκες, δικάζουν ελάχιστες και αντί να τελειώνουν στις 3 μ.μ., όπως γινόταν παλιά, τώρα οι αίθουσες των αστικών τουλάχιστον δικαστηρίων αδειάζουν από τις 10 η ώρα. 

Τι συμβαίνει, λοιπόν, και πώς εξηγείται ενώ δεν δικάζονται υποθέσεις, ενώ οι δικηγόροι δεν έχουν πλέον δουλειά ακόμα και οι λεγόμενοι «φίρμες», ο προσδιορισμός των νέων δικασίμων να γίνεται στο απώτατο μέλλον, αποφάσεις να μην εκδίδονται σε εύλογο χρόνο και οι δικαστές μας να πνίγονται στη δουλειά;  

Οσες προσπάθειες κι αν γίνονται και όσα νομοθετήματα ψηφίζονται και αφορούν την επιτάχυνση της Δικαιοσύνης, δεν έχουν κανένα αποτέλεσμα.

Δεν μας αγγίζει τίποτε, κανένα φάρμακο δεν μας σώζει και αυτό όχι γιατί δεν υπάρχουν δραστικά φάρμακα, αλλά γιατί ο ασθενής, δηλαδή η Δικαιοσύνη, αν ήδη δεν είναι νεκρή, είναι σε άγρυπνο κώμα, είναι εν πάση περιπτώσει στην κλινική κατάσταση όπου και οι πλέον έμπειροι γιατροί λένε: Η επιστήμη έκανε ό,τι μπορούσε, από δω και πέρα ο Θεός. 

Δυστυχώς η Δικαιοσύνη έφτασε σε τέτοιο καθεστώς δυσλειτουργίας που μόνο με την οθωμανική Δικαιοσύνη μπορεί να προσομοιάσει και μάλιστα στον καιρό της παρακμής της οθωμανικής αυτοκρατορίας, όπου οι υπήκοοι απέφευγαν να απευθύνονται στη Δικαιοσύνη γιατί όπως λένε οι ιστορικοί:

Και οι δύο διάδικοι ήταν χαμένοι, ο μεν ηττηθείς γιατί έχασε τη δίκη, ο δε νικήσας επειδή έδωσε τόσα πολλά για τη δωροδοκία του δικαστή ώστε κι αυτός να είναι εξίσου χαμένος. 

Στη Δικαιοσύνη των ημερών μας δεν ακυρώνεται το δίκαιο του αδικούμενου πολίτη επειδή οι δικαστές δωροδοκούνται, αλλά γιατί συμβαίνει κάτι άλλο με τις ίδιες όμως συνέπειες: Η καθυστέρηση απονομής της Δικαιοσύνης εξατμίζει το δίκαιο του αδικούμενου πολίτη, αφού όταν εκδοθεί η απόφαση δεν έχει κανένα νόημα γι’ αυτόν.

 
Τα ζητήματα για τα οποία ο πολίτης προσήλθε στη Δικαιοσύνη τα έλυσε εν τω μεταξύ η ζωή. Κάποιος μάντης κακών θα έβλεπε στο εγγύς μέλλον όχι μόνο τους δικηγόρους άνεργους, αλλά και τους δικαστές άνεργους ελλείψει αντικειμένου. Θα μας καταργήσει όλους η ίδια η ζωή.

radar-gr