Της ευελφάλειας το κάγκελο

γραφει ο αρισταρχος

“… bogaca με συρόπια και σοκολάτες!”

Θυμάστε εκεί στη δεκαετία του εξήντα όταν με θαυμασμό και ευχαρίστηση βλέπαμε στην οθόνη του σινεμά την JulieAndrews σαν Μαίρη Πόππινς με την περίεργη τσάντα και την μαγική ομπρέλα να πετάει τραγουδώντας εκείνο το ”απλό” ακαταλαβίστικο μακρινάρι supercalifrangilisticexpialadocius. Και όταν τα παιδάκια αποτύγχαναν να το πουν ξεκαρδίζονταν στα γέλια και… αυτή ήταν η μαγεία! Η σύγχρονη Μαίρη Πόππινς μας ήρθε με μπουγατσάν και ευελφάλεια. Και το πρώτο περίεργο συνονθύλευμα φύλλου και γέμισης μου θυμίζει πιο πολύ την Τούρκικη παροιμία “Can bogazdan gelir(η ψυχή από το στόμα βγαίνει)” παρά… bogaca με σιρόπια και σοκολάτες. Και δεν τρέχει τίποτα που κάποιος είχε την φαεινή ιδέα για το ευφάνταστο γλύκισμα. Άλλωστε στην εποχή των γεύσεων ζούμε κι από ποιότητα…