Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ είναι µια πολύ αγαπηµένη οικογένεια. Είναι ο αγαπηµένος µου µπαµπάς, η αγαπηµένη µου µαµά, ο αγαπηµένος µου αδελφός.
Τον αγαπηµένο µου µπαµπά δεν τον ßλέπω ποτέ, γιατί φεύγει το πρωί για τη δουλειά και γυρίζει τα µεσάνυχτα. Δηλαδή κανονικά γυρίζει στις 7.00 µ. µ., αλλά κάνει και πέντε ώρες γύρω – γύρω το τετράγωνο µέχρι να ßρει να παρκάρει. Κι όταν έρχεται δεν είναι και πολύ χαρούµενος και καθόλου δεν µοιάζει µε τους µπαµπάδες των διαφηµίσεων που µπαίνουν µέσα µε δωράκια και σοκολάτες και τα παιδιά πηδάνε στην αγκαλιά του κι αυτός γελάει και τα στριφογυρίζει ψηλά. Εµάς λέει: «Άι σιχτίρι, το κωλοκράτος µου µέσα!!» και ßροντάει τα κλειδιά στο συρτάρι.
Την αγαπηµένη µου µαµά δεν τη ßλέπω επίσης, γιατί κι αυτή δουλεύει αλλά έρχεται σπίτι µε το λεωφορείο. Και µετά πλένει, σιδερώνει, σφουγγαρίζει, µαγειρεύει και ßρίζει τον µπαµπά που δεν πήρε τυρί τριµµένο από το σούπερ µάρκετ. Και δεν µοιάζει καθόλου µε τις µαµάδες των διαφηµίσεων, γιατί δεν µαγειρεύει Συνέχεια →