Νέο άλμπουμ Pink Floyd

To θρυλικό συγκρότημα της βρετανικής ροκ Pink Floyd θα κυκλοφορήσει τον επόμενο Οκτώβριο το νέο του άλμπουμ, με τίτλο ‘Τhe Endless River’, το πρώτο εδώ και 20 χρόνια.

Την είδηση ανακοίνωσε στον λογαριασμό της στον ιστότοπο κοινωνικής δικτύωσης Twitter η Πόλι Σάμσον, που έχει παντρευτεί τον κιθαρίστα του συγκροτήματος Ντέιβιντ Γκίλμορ και η οποία έχει γράψει τους στίχους πολλών τραγουδιών των Πινκ Φλόιντ στο παρελθόν.

«Παρεμπιπτόντως το άλμπουμ των Πινκ Φλόιντ που θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο θα έχει τίτλο ‘The Endless River’» έγραψε η Πόλι Σάμσον το Σάββατο.

Η ίδια διευκρίνισε ότι το άλμπουμ, το πρώτο του συγκροτήματος μετά το ‘The Division Bell” που κυκλοφόρησε το 1994 θα περιλαμβάνει τα τελευταία τραγούδια του μουσικού βιρτουόζου στα πλήκτρα και ιδρυτικού μέλους Ρικ Ράιτ, που απεβίωσε το 2008.

«Είναι πολύ όμορφο», υπογράμμισε η Σάμσον.

Το «φωτογραφικό άλμπουμ» των «τούρκων βουλευτών» της Θράκης που όλοι τώρα…ανακαλύπτουν

Top 40 Albums of 2012 (20-1)

Bob Dylan Wrote Propaganda Songs

A few days ago I posted the first 20 in my Top 40 Albums of 2012 (check it out here).  The first half of the list is always easier to compile than the final 20.  With this, the top half of the list, I find myself swapping albums from one spot to the next, trying to refine my list to the perfect order. Of course, this «perfect order» is never truly found. On one day I’d much rather listen to my number 17 than my number 5 and vice versa. I can promise you, all of these albums are fantastic.  In order to come up with a definitive order, I took into account the overall significance of an album, not just which has the best collection of songs, but which is the perfect album – the themes, the order of the songs, the cultural significance. Within those parameters…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 5.081 επιπλέον λέξεις

Η γενιά του ’60 και ’70

Σύμφωνα με τις στατιστικές, αυτοί από εμάς που ήμασταν παιδιά τις δεκαετίες του 60 και 70 πιθανόν δεν θα έπρεπε να είχαμε επιζήσει.

Οι κούνιες μας ήταν βαμμένες με γυαλιστερή λαδομπογιά με βάση το μόλυβδο. Τα πατώματα είχαν μωσαϊκό που σου περόνιαζε τα κόκκαλα κι οι κρεβατοκάμαρες ξύλινα πατώματα που τα γυάλιζαν με παρκετίνη, με κάτι βαριές παρκετέζες και κάθε τόσο αγκίθες καρφωνόντουσαν στις ξυπόλητες πατούσες μας.

Οι παιδικές αρρώστιες έκαναν θραύση. Κάθε τόσο κι ένας φίλος ή συμμαθητής πάθαινε ιλαρά, κοκίτη, μαγουλάδες, ανεμοβλογιά.

Δεν είχαμε καπάκια ασφαλείας στα μπουκάλια με τα φάρμακα, ούτε καπάκια στις πρίζες του δωματίου, εκείνες τις σκούρες τις φτιαγμένες από βακελίτη.

Ζεσταινόμασταν με σόμπες με ξύλα η με… κάρβουνο, η με θερμάστρες πετρελαίου. Που να βρεθεί καλοριφέρ τότε.

Τηλέφωνο είχε ή σε κανένα θάλαμο του ΟΤΕ με κερματοδέκτη με εκείνες τις μάρκες τις χαραγμένες, ή στο περίπτερο της γειτονιάς, που είχε κρεμασμένα με
μανταλάκια τα περιοδικά μας ο Μικρός Ήρωας κι ο Μικρός Σερίφης, κι ακόμα το Ρομάντζο, το Πάνθεον, το Ντομινό, η Βεντέτα, το Πρώτο, το Εμπρός.

Ακόμα ζητάω τη σοκολάτα ΙΟΝ αμυγδάλου του ταλίρου, ή τις πρώτες γκοφρέτες ΜΕΛΟ με τα χαρτάκια με τις φορεσιές και τις σημαίες των χωρών του κόσμου, ακόμα θυμάμαι το Γλειφιτζούρι κοκοράκι, το μαλλί της γριάς στα πρόχειρα λούνα παρκ, το φρεσκοψημένο ποπ κορν, τις καραμέλες γάλακτος τις τυλιγμένες στο χρυσό χαρτί, τις κατακόκκινες καραμέλες τσάρλεστον, το πεστίλι πέτσα βερίκοκο, το αυθεντικό παστέλι, και το κάτασπρο μαντολάτο. Ακόμα θυμάμαι τη γεύση απ το καλαμπόκι και τα κάστανα και συγκινούμαι όταν βλέπω καστανάδες, λίγους πια και καλαμποκάδες σε κάνα πανηγύρι.

Χάθηκαν τα αυθεντικά σουβλάκια με τα ντονέρ και την ξεροψημένη πίτα και το κοκκινοπίπερο.

Τα αστικά λεωφορεία Σκάνια Βάμπις, Σκόντα, Βόλβο κι αργότερα Βritish Leyland και ΗΙΝΟ, είχαν τη μηχανή μέσα και ήταν συνήθως καλυμμένη με μπλε δερμάτινα καπιτονέ καλύμματα. Βόγκαγαν κάθε φορά που ο οδηγός άλλαζε ταχύτητα. Καμμιά φορά είχε και μια θέση μπροστά δεξιά δίπλα στη μηχανή που ήταν η καλύτερη για τα παιδικά μας όνειρα. Υπήρχε και εισπράκτορας στριμωγμένος δίπλα στην πίσω πόρτα με το κλασσικό γκρι καπέλο με το γείσο, ένα πρωτόγονο μικρόφωνο κι έλεγε τις στάσεις ή φώναζε τέρμα τα μία και είκοσι. Θυμάστε εκείνες τις κερματοθήκες που έβαζε τα κέρματα και που τώρα τελευταία ξανάγιναν της μόδας;