Στο νέο, σκληρό και απάνθρωπο μνημονιακόπεριβάλλον της χώρας, αυτό το οποίο διαμορφώνεται με ακραιφνή πολιτική ευθύνη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όσοι θέλουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, μέσα σε μια στιγμή μπορεί να βρεθούν στο -εργασιακό και όχι μόνο- περιθώριο, ειδικά εάν θίξουν τον άκρατο εγωισμό των εχόντων την εξουσία. Αυτό η κυρία ΕυφροσύνηΜπουλούτα το γνωρίζει καλά…
Η εκπαιδευτικός η οποία, σύμφωνα με την ίδια και τις καταγγελίες του φορέα εκπροσώπησης της, απολύθηκε μετά από παρέμβαση του αδερφού του πρωθυπουργούεπειδήμονόγραψε την κόλα του υιούΣαμαρά (σαν παιδί έκανε κάτι το οποίο οι περισσότεροι μαθητές κάνουν και το οποίο δεν θα ήταν άξιο λόγου εάν το πρωθυπουργικό σόι δεν είχε παρέμβη με τρόπο που παραπέμπει σε λογικές «εκδικητικές») παραμένει… άνεργη (!) περιμένοντας, πλέον, τη δικαίωση της μέσω της δικαστικήςοδού.
Ωραία η βόλτα στη λαϊκή αγορά. Πέρα από τις τιμές την ώρα που σκοτώνονται, όταν αναμειγνύεσαι ανάμεσα στο πλήθος μπορείς να ακούσεις πολλές ιστορίες.
του Στρατή Μαζίδη
Χορτάσαμε από αναλύσεις. Αριθμούς, δείκτες και προβλέψεις. Υπάρχει και η πραγματικότητα. Μια τέτοια κατέγραψα πριν λίγες ημέρες ακούγοντας δύο ηλικιωμένους συνανθρώπους μας να συζητούν στη λαϊκή.
Είχαν τελειώσει τα ψώνια τους και πριν πάρουν το δρόμο του κάθισαν να πάρουν τις απαραίτητες ανάσες σε ένα πεζουλάκι.
– Ψώνισες πολλά Νώντα;
– Τα απαραίτητα ρε Γιάννη. Λίγα πορτοκαλάκια, που τα βρήκα 0,20, λίγα λεμονάκια, λίγο μαρουλάκι, μερικά αυγά και τα συνηθισμένα.
– Εγώ πήρα και λίγες γόπες. – Πόσο τις είχε;Συνέχεια →
Συγχώρεσέ μου την οικειότητα, δεν γνωριζόμαστε δια ζώσης. Η σχέση μας είναι μονόπλευρη μιας και ποτέ δεν αξιώθηκα να σε γνωρίσω από κοντά. Κοιτάζω τη φωτογραφία σου, μήνες τώρα. Αυτή η ροζ γραβάτα σου, κόμπος στο λαιμό μου και με πνίγει.
Η σχέση μας ξεκίνησε 10 μήνες πριν, όταν ο μπαμπάς αποφάσισε να αφήσει τον μάταιο τούτο κόσμο και εγώ ως ευσυνείδητος πολίτης αποφάσισα να κάνω όλες τις απαραίτητες διαδικασίες για να σε ενημερώσω. Όχι εσένα προσωπικά, ούτε που ήξερα το όνομά σου για να είμαι ειλικρινής, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους το οποίο διευθύνεις. Βλέπεις ο μπαμπάς ως αγροφύλακας σε μια προηγούμενη ζωή -τότε που υπήρχαν ακόμα αγροί για να τους περπατήσει- ήταν συνταξιούχος του Δημοσίου. Ξεχύθηκα λοιπόν σε εφορίες, δημαρχεία, ληξιαρχεία, ΚΕΠ για το γνήσιο της υπογραφής και μια ωραία ημέρα του Ιούλη σου έφτιαξα έναν ωραιότατο φάκελο με δεκάδες χαρτιά. Στον έστειλα, τον παρέλαβες και με ενημέρωσες ότι έχεις όλα τα απαιτούμενα δικαιολογητικά για τη μεταβίβαση της σύνταξης στη μητέρα που, παρά τη μη υπάρχουσα κοινωνική πολιτική και τις αντίξοες συνθήκες, κατά ένα περίεργο τρόπο, επιμένει να είναι ζωντανή.
Έκτοτε η σχέση μας διεκόπη μαχαίρι. Το πήρα προσωπικά, λέω δεν μπορεί, κάπου έφταιξα. Μπήκα στη Συνέχεια →
Η είδηση αναπαρήχθη κατά κόρον. Από τα τέλη Σεπτεμβρίου μέχρι και σήμερα, δημοσιεύεται συνεχώς σε μπλογκ, στα κοινωνικά δίκτυα, κυκλοφορεί μέσω email, έχει δημοσιευθεί μέχρι και σε εφημερίδες μεγάλης κυκλοφορίας. «Το Ειρηνοδικείο Λάρισας διέγραψε χρέη άνεργης δανειολήπτριας προς τράπεζα» ο τίτλος και «ρεπορτάζ» για την απόφαση που δήθεν άνοιγε τον δρόμο για τη διαγραφή χρεών και άλλων πολιτών.
Οπως ήταν αναμενόμενο, όταν στις 13/10 ο Δικηγορικός Σύλλογος Λάρισας ανακοίνωσε ότι ουδέποτε Συνέχεια →
Ωραία η βόλτα στη λαϊκή αγορά. Πέρα από τις τιμές την ώρα που σκοτώνονται, όταν αναμειγνύεσαι ανάμεσα στο πλήθος μπορείς να ακούσεις πολλές ιστορίες.
E-Ξ-Α-Ι-Ρ-Ε-Τ-Ι-Κ-Ο 