Πριν μερικές μέρες η Έδεσσα ρυπάνθηκε και πάλι αισθητικά και ηχητικά από τα καμώματα ορισμένων μασκοφόρων ενός περίεργου φορέα, ο οποίος εμφανίζεται ως συνεχιστής κάποιων ανύπαρκτων τοπικών(;) παραδόσεων. Αναφέρομαι, όπως θα έγινε αντιληπτό, στον σύλλογο «Μέτσκες»(=αρκούδες), στον οποίο πρωταγωνιστούν κάποια άτομα που αυτοπροσδιορίζονται ως«μακεντόντσι», μιας υπό κατασκευήν, εδώ και μερικά χρόνια, ψευτομειονότητας στον βορειοελλαδικό χώρο. Το άσχημο στην περίπτωση είναι ότι έχουν παρασύρει και έχουν εγγράψει στον εν λόγω σύλλογο και ορισμένους καλοπροαίρετους ή αφελείς συμπολίτες μας, οι οποίοι πιστεύουν ότι συμμετέχοντας συμβάλλουν στην διατήρηση της παράδοσης! Θεωρώ λοιπόν ότι είναι καιρός να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα ώστε να διαλυθούν οι όποιες παρανοήσεις, ώστε να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του.
Αρχίζω με το θέμα της παράδοσης που υποτίθεται ότι επιχειρεί να διατηρήσει αυτός ο σύλλογος. Στην Έδεσσα, όπως αποδείχθηκε, ουδέποτε υπήρχε τέτοιο έθιμο, όπου κάποιοι μεταμφιέζονται σε …αρκούδες και χορεύουν στους δρόμους κάνοντας διάφορα σαχλά. Για να επιβεβαιώσω αυτήν την άποψη ρώτησα Συνέχεια →
Την κόβουμε εξαιτίας ενός γεγονότος που διαδραματίστηκε στην βυζαντινή εποχή
Πιο συγκεκριμένα, στα χρόνια του Ιουλιανού του Παραβάτη. Το Βυζάντιο μόλις είχε κηρύξει πόλεμο ενάντια στου Πέρσες, με τον Ιουλιανό και τα στρατεύματά του να ξεκινάνε κινηθούν εναντίον τους. Περνώντας από την Καισαρεία, ο Ιουλιανός διέταξε έκτακτη φορολόγηση για όλους τους κατοίκους της περιοχής. Μη θέλοντας, οι κάτοικοι αναγκάστηκαν να δώσουν χρυσαφικά, χρήματα κτλ.
Τα »χαράτσια» θα τα έπαιρνε στον δρόμο της επιστροφής του για την Κωνσταντινούπολη. Συνέχεια →
Το ΚΕ.Π.ΚΑ. – Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών πραγματοποίησε έρευνα τιμών, για το κόστος του Χριστουγεννιάτικου Τραπεζιού. Η έρευνα διεξήχθη, 18-20 Δεκεμβρίου 2012. Η τιμοληψία πραγματοποιήθηκε, σε διάφορα καταστήματα τροφίμων, σε διάφορα σημεία της Θεσσαλονίκης. Τα καταστήματα, στα οποία κάναμε την τιμοληψία, είναι τα ίδια, με πέρυσι. Παρατηρήσαμε ότι όσο πλησιάζουμε, στα Χριστούγεννα, η τιμή της γαλοπούλας αυξάνεται.
Το παραδοσιακό έθιμο της λαγάνας παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στο νηστίσιμο τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας. Με αφορμή λοιπόν αυτή την ιδιαίτερη μέρα ας γνωρίσουμε αναλυτικότερα την ιστορία της, που χάνεται στους αιώνες.
Η λαγάνα είναι άζυμος άρτος , δηλ. παρασκευάζεται χωρίς προζύμι. Τέτοιος άρτος πρόχειρος εχρησιμοποιήθη από τους Ισραηλίτες κατά τη νύχτα της Εξόδου τους από την Αίγυπτο υπό την αρχηγία του Μωυσή. Έκτοτε επιβαλλόταν από το Μωσαικό Νόμο για όλες τις ημέρες της εορτής του Πάσχα, μέχρι που ο Χριστός στο τελευταίο του Πάσχα ευλόγησε τον ένζυμο άρτο.
Η ιστορία της λαγάνας διατρέχει όλη τη διατροφική παράδοση από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Ο Αριστοφάνης στις «Εκκλησιάζουσες» λέει «Λαγάνα πέττεται» δηλ .»Λαγάνες γίνονται». Ο δε Οράτιος στα Συνέχεια →
Μακεδονία: Ντύνονται Μωμόγεροι και καμήλες και ανάβουν το «Χριστόξυλο»
Πλούσια σε χριστουγεννιάτικες παραδόσεις είναι η Μακεδονία με τα περισσότερα έθιμα να διαρκούν όλο το δωδεκαήμερο των Εορτών.
Το Χριστόξυλο:Στα χωριά της βόρειας Ελλάδας, από τις παραμονές των εορτών ο νοικοκύρης ψάχνει στα χωράφια και διαλέγει το πιο όμορφο, το πιο γερό, το πιο χοντρό ξύλο από πεύκο ή ελιά και το πάει σπίτι του. Αυτό ονομάζεται Χριστόξυλο και είναι το ξύλο που θα καίει για όλο το δωδεκαήμερο των εορτών, από τα Χριστούγεννα μέχρι και τα Φώτα, στο τζάκι του σπιτιού. Η στάχτη των ξύλων αυτών προφύλασσε το σπίτι και τα χωράφια από κάθε κακό. Συνέχεια →