Το Άλλο Μου Μισό και Πως να Τ’Αγκαλιάσω
Έχει πέσει στην αντίληψη μου πως κάποιοι έχουν υποπέσει στη πλάνη πως ο άνθρωπος γεννιέται μισός. Την έχουμε πατήσει όλοι με το ειδυλλιακό σλόγκαν πως εκεί έξω υπάρχει το άλλο μας μισό που περμένει την ώρα και τι στιγμή να ενωθεί μαζί μας και επιτέλους να ολοκληρωθούμε. Μέγα λάθος και πριν με λιθοβολήσετε, αφήστε με να εξηγήσω.
Πρώτον, πνευματικά είμαστε αυτοί που είμαστε. Όσο περνάει ο καιρός, μαθαίνουμε, κάνουμε λάθη και τροποποιούμε τις αρχές μας, αλλάζουμε αντιλήψεις, ρυθμίζουμε το πως βλέπουμε τον κόσμο γύρο μας. Αν αλλάζουμε, πως γίνεται να βρούμε ένα άλλο μισό το οποιο και αυτό θα αλλάζει έτσι ακριβώς όπως αλλάζουμε και μεις ώστε να παραμείνει ταιριαστό?
Δεύτερον, είμαστε μονοι μας, ότι και να μας λένε τα ωραία παραμύθια. Είναι δεδομένο πως πάντα ψάχνουμε για φίλους που θα μας πλαισιώνουν στις περιπέτειες μας, αλλα όπως και να το κάνουμε, η ιστορία του καθενός αρχίζει και τελειώνει με τον καθένα από μας αποκλειστικά. . . . Συνέχεια →
Share this:mysatelite_catch the whisper
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...