Με το που περνάει από το νου μου ότι καλό θα ήταν να έχει η χώρα και κάτι από κυβέρνηση, αυτομάτως ανατριχιάζω με την ιδέα ότι το ανέκδοτο των αποχωρήσεων από το κόμμα, που έχει ξεμπροστιάσει την πολιτική ηθική της Λεωφόρου Συγγρού και με το οποίο χτυπιούνται τα διαπλεκόμενα λες και τους έκατσε το Λόττο, κυριαρχεί μετ’ ευφορίας στους υψηλούς υπολογισμούς των παρασουλατσαδόρων του Μαξίμου και του τσοπάνη τους. Χα, καλά που είπα «σουλατσαδόρων»… Παλιά, στο Πασσαλιμάνι υπήρχε μια έκφραση για τους ανεπάγγελτους: «Σουλατσαδόροι και Τοκιστές». Ε, δεδομένου ότι οι τοκιστές βρίσκονται εκτός, σωστά λοιπόν τους χαρακτήρισα τους εντός, όπως τους χαρακτήρισα…
Σοβαρά τώρα, και πέραν πλάκας, αυτό που έχει τη μεγαλύτερη πλάκα είναι ότι οι τύποι είναι πραγματικοί σουλατσαδόροι, γνήσιοι ανεπάγγελτοι. Δεν πιστεύω να χρειάζεσθε και πειστήρια; Χαχανίζουν με τους αποσκιρτήσαντες και σπέρνουν και κρύα δημοσιεύματα σε μπλογκ, ότι τάχα έχουν έτοιμη και την επιστροφή τους στο μαντρί. Είναι να κρατάς…
Δείτε την αρχική δημοσίευση 365 επιπλέον λέξεις
mySatellite 