Κρυφή ατζέντα για εργασιακά

Σοβαρότερα κι από τις αλλαγές στην εργατική νομοθεσία που επέφερε το τελευταίο μνημόνιο φαίνεται να είναι τα όσα προωθεί η κυβέρνηση σε συνεννόηση με τους δανειστές.

Είναι χαρακτηριστικό, επιμένει από τη Δευτέρα η «Εφ.Συν» το γεγονός ότι το πλήρες περιεχόμενο της συμφωνίας, που δεν περιορίζεται στα εργασιακά, παραμένει άγνωστο, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι η κυβέρνηση έχει αποφασίσει το πλήρες κείμενο της συμφωνίας να δοθεί

στη δημοσιότητα αφού περάσει ο «σκόπελος» των ευρωεκλογών, ώστε να ελαχιστοποιηθεί το πολιτικό κόστος και να μην αμφισβητηθούν οι πανηγυρισμοί για το κοινωνικό μέρισμα.

Τα κορυφαία στελέχη της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και της κυβέρνησης ζητούν από βουλευτές της συμπολίτευσης να κρατήσουν στάση αναμονής και να περιμένουν να δουν τι θα περιλαμβάνει το πολυνομοσχέδιο με τα πρώτα μέτρα. Και την ίδια ώρα που έχει συμφωνηθεί ένα νέο μνημόνιο με τους δανειστές, επαναλαμβάνουν σε όλους τους τόνους ότι «η Ελλάδα βγαίνει από τα μνημόνια» και πως «αυτά θα είναι τα τελευταία μέτρα που θα ληφθούν».

 Στο τραπέζι των συζητήσεων και σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων έχουν ανοίξει εκ νέου το θέμα των αλλαγών στον κατώτατο μισθό, αλλά και της εκπροσώπησης των εργαζομένων στην κήρυξη των απεργιών, ενώ στην εργασιακή ατζέντα έρχεται να προστεθεί και μια νομοθετική ρύθμιση που ανοίγει την πόρτα για απασχόληση με συμβόλαια αντί συμβάσεων εργασίας χωρίς κανέναν περιορισμό.

 Με όπλο τις ομαδικές απολύσεις, η τρόικα και κυρίως το ΔΝΤ επιδιώκουν να φέρουν στη διαπραγμάτευση το σύνολο σχεδόν της εργασιακής ατζέντας που είναι σε εκκρεμότητα.

  Η συνολική πρόταση προβλέπει:

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ινστιτούτο Levy

«…Ας δούμε τώρα ορισμένα στοιχεία για το Ινστιτούτο Levy. Στην ιστοσελίδα του διαβάζουμε: «Ο απώτερος στόχος όλων των ερευνών και δραστηριοτήτων του Ινστιτούτου είναι να εξυπηρετήσει την ευρύτερη κοινότητα χάραξης πολιτικής στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον υπόλοιπο κόσμο, επιτρέποντας στους μελετητές και τους ηγέτες των επιχειρήσεων, της εργασίας και της διακυβέρνησης να συνεργαστούν σε προβλήματα κοινού ενδιαφέροντος».

Ευθύς εξαρχής διατυμπανίζει ότι στόχος του είναι η επίτευξη ταξικής συνεργασίας, που μεταφράζεται σε άνευ όρων υποταγή των εργαζομένων στους καπιταλιστές. Οι προτάσεις του, άλλωστε, είναι «κομμένες και ραμμένες» στα μέτρα της κυρίαρχης τάξης.

Για παράδειγμα, σε μια συνοπτική παρουσίαση των προτάσεών του για την ανεργία, υπερασπίζεται ένα πρόγραμμα «ευκαιριών απασχόλησης» που στηρίζεται στην κινητικότητα και την ευελιξία μεταξύ διαφορετικών κλάδων, μέτρα όπως η μείωση των ημερών εργασίας, ή κίνητρα σε όσους εργοδότες κάνουν προσλήψεις, έτσι που να «ωφεληθούν και οι δύο πλευρές», με τις λεγόμενες «ενεργητικές πολιτικές για την απασχόληση», που σημαίνει προσφορά τζάμπα εργασίας στους εργοδότες.

Οι σχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ με το Ινστιτούτο, μάλλον δεν περιορίζονται στην πρόσκληση που έλαβε ο Αλ.