απελπισία
Η χαρά του … λάθους
Γράφει η ΣΟΦΗ
Εδώ και πολύ καιρό βλέπω παντού τριγύρω μου απελπισία, λύπη, οργή, ζήλια, φθόνο κι ενίοτε μίσος (η ταχύτητα της εναλλαγής συναισθημάτων σε όλους μας, εμού συμπεριλαμβανομένου, αγγίζει την ταχύτητα του φωτός)…
Δεν θα πω ότι δεν είναι δικαιολογημένα ως ένα βαθμό όλα αυτά τα συναισθήματα.. Σήμερα όμως έθεσα στον εαυτό μου ένα ερώτημα: μήπως αυτά τα συναισθήματα είναι εκείνα που μας απομακρύνουν περισσότερο από τον άνθρωπο και την όποια λύση στα προβλήματά μας; Μήπως ακριβώς αυτή η κατάσταση έχει δρομολογηθεί και γι αυτόν το λόγο; Ακριβώς για να φτάσουμε σε ότι αρνητικό συναίσθημα υπάρχει και να γεμίσουμε τον κόσμο μας αλλά και την ύπαρξή μας με αρνητική ενέργεια, λοξοδρομώντας για μία ακόμη φορά από τον πραγματικό –θετικό- εαυτό μας που βρίσκεται δυνητικά εντός όλων μας;
Λέω.. μήπως; Συνέχεια
Συρία: Μισθοφόροι πολιορκούν χριστιανική πόλη – Στα όρια της απελπισίας οι αμυνόμενοι
Μία διάσταση του εμφυλίου στην Συρία που δεν προβάλλεται από τα δυτικά ΜΜΕ και τους διάφορους υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων φέρνει στην επιφάνεια το λιβανικό κανάλι «Αλ Μαγιαντίν». Σύμφωνα με τον τηλεοπτικό δίκτυο χιλιάδες Χριστιανοί στην πόλη Rableh της επαρχίας Homs, επί δέκα συνεχόμενες ημέρες παραμένουν υπό πολιορκία από τους αντάρτες, αναφέρει το λιβανικό κανάλι «Αλ Μαγιαντίν», επικαλούμενο πηγή από την συριακή Εκκλησία. Η μικρή πόλη Rableh βρίσκεται νότιας της Homs μερικά χιλιόμετρα από τα σύνορα με τον Λίβανο με συνολικό πληθυσμό 5.328 κατοίκων σύμφωνα με την απογραφή του 2004 οι οποίοι όμως σύμφωνα με το Συνέχεια
«Λευκή σφαγή» (από τη Μικρασιατική καταστροφή στην σημερινή Ελλάδα)
Το κείμενο που ακολουθεί αλλά και τον παραλληλισμό, του τότε (Μικρασιατική Καταστροφή) και του σήμερα, επιμελήθηκε η φιλόλογος Μ.Ψ.
Η λευκή σφαγή ή αλλιώς massacre blanc είναι η συστηματική εξόντωση των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας από τους Τούρκους. Τα θύματα εκτοπίστηκαν στα βάθη της Ανατολίας συνήθως εν μέσω χειμώνα και χωρίς να έχουν τα απαραίτητα μαζί τους π.χ. ρούχα, στρώματα κ.λ.π. Το αποτέλεσμα ήταν να πεθάνουν κατά χιλιάδες από τις κακουχίες.
«Oι Nεότουρκοι», έγραφε ο F. Sartiaux, «αποκάλυψαν το μεγαλοπήβολο σχέδιό τους, την εξόντωση δηλαδή όλων των ιθαγενών Xριστιανών της Mικράς Aσίας. Ποτέ, σε καμιά περίοδο της ιστορίας, κανένα πιο διαβολικό σχέδιο δεν είχε στοιχειώσει τη φαντασία του ανθρώπου.
H «ερυθρά» σφαγή ολοκληρώθηκε από ένα σύστημα που λέγεται «λευκή» σφαγή. Πρόκειται για την αργή εξόντωση από την κακομεταχείριση, τις εκτοπίσεις, το κρύο, την παρατεταμένη στέρηση νερού και τροφής, τον αποκλεισμό σε μπουντρούμια, τόσο μικρά, που να μη χωράς όρθιος. O φανατισμός και η κτηνωδία του Eμβέρ, η πιο ψυχρή, μα κυνική φαντασία του Tαλαάτ αγαλλίασαν μ’ αυτή την τρομερή επινόηση. Mπορούσαν να ισχυριστούν πως τις εκτοπίσεις τις απαιτούσαν οι στρατιωτικές ανάγκες και πως τα χέρια τους δεν είχαν λερωθεί με αίμα, γιατί οι χριστιανοί πέθαιναν μόνοι τους στο δρόμο!»
(διαθέσιμο στο: http://www.akrites.de/sites/gr/genozid_pontos.htm στις 5/6/2012)
![]() |
Ιδού τα εγκλήματα των Τσετών του Τοπάλ Οσμάν και του Κεμάλ. Έξω από την καμένη εκκλησιά, κείτονται τα θύματα τους, με παπάδες από διπλανά χωριά να κλαίνε πριν τους θάψουν κι ένας τραυματίας πάνω στην Αγία Τράπεζα… |