Ρεπούση: Καθηγήτρια σε χρόνο ρεκόρ

Η Μ. Ρεπούση ανεβαίνει τρέχοντας -χωρίς σημαντικές διεθνείς δημοσιεύσεις- τα σκαλιά της ακαδημαϊκής κοινότητας. 

Οι βλέψεις της Μαρίας Ρεπούση για την ανέλιξη της στον τομέα της ιστορικής διδασκαλίας φάνηκαν ήδη από τα νεανικά της χρόνια, όταν ήταν διορισμένη ως καθηγήτρια Γαλλικών σε γυμνάσιο των Ιωαννίνων. Η πτυχιούχος Γαλλικής Φιλολογίας δεν άργησε να μεταπηδήσει στον κλάδο της Ιστορίας αποφασίζοντας να φοιτήσει στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δεν σταμάτησε όμως εκεί, αφού -όπως αναφέρει στο βιογραφικό της- στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές Ιστορίας και Πολιτικών Επιστημών στο διεθνώς αναγνωρισμένο πανεπιστήμιο PARIS 1 της Σορβόνης. Στο ίδιο πανεπιστήμιο έκανε και το διδακτορικό της δίπλωμα το οποίο θεωρείται ένα από τα κορυφαία στην Ευρώπη. Τα ιστορικά της ενδιαφέροντα φάνηκαν και από τη διατριβή της με αντικείμενο την επίμαχη περίοδο του «συνωστισμού», υπό τον τίτλο: «Ελλάδα και Τουρκία 1919-1923. Η εξέλιξη και η συνάντηση μέσω της ενσάρκωσης της Μεγάλης Ιδέας». Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η εργασία που έρχεται πολύ αργότερα και αφού έχει κάνει την εμφάνιση της στην πολιτική ζωή της χώρας, με τίτλο «Το νέο ’21. Η ανολοκλήρωτη ελληνική επανάσταση στις εθνικιστικές και κοινωνιστικές αφηγήσεις της πρώτης εκατονταετηρίδας της».

Μηδέν εις το «πηλίκιον»

Καθηγητές και μέλη του εκπαιδευτικού χώρου κάνουν λόγο για μια «άφαντη επιστημονικά» ιστορικό,

Οι δύο αφηγήσεις για την ελληνική κρίση. Η γερμανική, πού έχει επικρατήσει παντού (και στην Ελλάδα), και η ελληνική, πού δέν την ξέρει κανείς…

Η γερμανική αφήγηση για την ελληνική κρίση είναι απλή…

Στό πλαίσιο τής ΕΕ βοηθήσαμε τούς Ελληνες, αλλά επειδή είναι διαφθαρμένοι και επειδή έχουν διαφθαρμένους και ανίκανους πολιτικούς φάγανε τα λεφτά και φτιάξανε ένα κοινωνικό κράτος με δανεικά. Τώρα, δέν μπορούν να πληρώσουν τα χρέη τους και μάς ζητάνε – μετά απο τόση βοήθεια – να τούς σώσουμε , με δικά μας λεφτά…

Οπως όλοι γνωρίζουμε η γερμανική αφήγηση για την ελληνική κρίση έχει πλέον επικρατήσει παντού