Ο Τσίπρας είναι τριαντάρης όπως κι εγώ. Γεννηθήκαμε περίπου την ίδια εποχή, έχουμε ζήσει στην Ελλάδα τα ίδια χρόνια, μεγαλώσαμε στην ίδια πόλη, οπότε μάλλον θα έπρεπε να χαιρόμουν που ενδεχομένως ένας από την γενιά μου είναι κοντά στο να γίνει πρωθυπουργός. Όμως δεν χαίρομαι με αυτή την προοπτική – του ‘ναντίων ανησυχώ βαθύτατα. Αλέξη δε σε νιώθω έναν από εμάς.
Όταν εγώ αγωνιζόμουν να τελειώσω το σχολείο και το πανεπιστήμιο – να δώσω μαθήματα και να μην χάσω την εξεταστική, εσύ πρωτοπορούσες στις καταλήψεις. Τι να πρωτοθυμηθώ από τις καταλήψεις, τους δικούς σας αγώνες, την ανταπόκριση που είχαν και την Παιδεία που βρίσκεται σήμερα. Όταν εσύ Αλέξη μετά τις σπουδές, Συνέχεια →
mySatellite 