Σε τι κόσμο γεννήθηκα, Θεέ μου; Όλοι γύρω μου να τρέχουν μανιωδώς, παρασέρνοντας και μένα μέσα στο χειμαρρώδες άγχος τους. Ζω σήμερα, πεθαίνω αύριο και θα δω εν τέλει πως δεν είχα χρόνο να δω γιατί υπήρξα, τι πρόσφερα, τι άφησα πίσω μου.
Θα δω εν τέλει πως είχα όλο τον χρόνο να δω γιατί υπήρξα, ότι δεν πρόσφερα και ότι δεν θα αφήσω ίχνος πίσω μου.
Η προσγείωση – που για πολλούς Έλληνες δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμη – ήταν άσχημη. Το χαμόγελο σβήστηκε από τα χείλια ολονών σαν ύπουλος καρκίνος που τρέφεται από υγιή κύτταρα. Χαρά πλέον σημαίνει λήθη. Χαρά θα πει να ξεχνιέμαι μέσα από ασήμαντα ερεθίσματα που δίνουν νόημα στη ζωή μου Συνέχεια →