Οι βλάκες και το σύστημα. Του Θάνου Δημάδη

Έχοντας επιστρέψει και πάλι πίσω στην Ελλάδα, κάθε μέρα που περνάει πείθομαι όλο και περισσότερο ότι η χώρα μας είναι σαν μία μαριονέτα που περπατάει και χορεύει ελεγχόμενη από ένα αόρατο σύστημα που υπαγορεύει τις κινήσεις της. Ένα σύστημα που συνθλίβει τόσο κυνικά όσο και βίαια καθετί που προεξέχει της ικανότητάς του να το κατανοήσει και να το αποδεχθεί. Απέναντι σε καθετί που καταδεικνύει τη «γύμνια» του ίδιου του συστήματος και, υπό μία έννοια, το ξεμπροστιάζει.

Αυτή η πραγματικότητα συνθέτει κατά την άποψή μου και την απάντηση στο ερώτημα «γιατί η κρίση δεν καταφέρνει να μας αλλάξει προς το καλύτερο». Ως νέος θα μπορούσα να δώσω την

Η απολογία στον εισαγγελέα, ενός ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΗ. Το αληθινό μήνυμα μιας ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ

Βέροια 27-10-2012

Κατάθεση απόψεων, μετά από μήνυση της ΔΕΗ.

Πρόσφατα, κατέθεσα ενόρκως μετά από κλήση, για την υπόθεση της ΔΕΗ, που απασχολεί κι αυτήν την αναφορά μου. Και τώρα δηλώνω ότι συμμετέχω ακόμη στην επανασύνδεση ρεύματος σε μετρητές της ΔΕΗ σε σπίτια, που κόβονται λόγω ανεξόφλητων λογαριασμών. Και θα συνεχίσω να συμμετέχω, μέχρι να πάψουν οι τωρινές συνθήκες ζωής, ενός μεγάλου μέρους των συνανθρώπων μας.

Παίρνοντας θάρρος και δικαίωμα από το Σύνταγμα της χώρας μας, βλέπω ότι υπάρχουν πολλές ακόμη υποχρεώσεις όλων μας, απέναντι στους συμπολίτες μας.

Σύνταγμα, που ενώ θα έπρεπε να είναι ένα κομψό και ζεστό «πανωφόρι» για πιθανούς «χειμώνες», το κατάντησαν πολιτικοί και διοικητικοί παράγοντες, λινάτσα σε είσοδο χωματερής.

Μια πολύ πρόχειρη ανάγνωση του Συντάγματος, με διαβεβαιώνει διάφορα. Απλές σκέψεις, κάθε καθημερινού πολίτη και τίποτε παραπάνω. Ας πούμε , τα παρακάτω…

Άρθρο 2

Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της

Βλαμμένη και άβουλη γενιά που περιμένει τη μαμά της να κάνει την επανάσταση…

Θα το πω στη μαμά μου και θα δεις…

Έτσι απλά λοιπόν Πιτσιρίκο μου, ο κ. Σαμαράς ανακήρυξε “εκτός νόμου” το ΣΥΡΙΖΑ, τους ΑΝΕΛ, το ΚΚΕ και όσους άλλους συμφωνούν ή δεν αποκηρύττουν τον αγώνα των κατοίκων, όπου αυτοί μάχονται για την υγεία των παιδιών τους και του τόπου τους και παράλληλα τους εξίσωσε με μία νεοναζιστική εγκληματική οργάνωση, όπως είναι οι αλήτες της ΧΑ!

Ο ΣΥΡΙΖΑ, από την πλευρά του, αποτελούμενος, ως επί τω πλείστον από ανίκανους και ανάξιους ηλίθιους μελλοντοπασόκους τελικά, πανηγυρίζει ακόμα χαζοχαρούμενα την “επίθεση” του κρατικού μηχανισμού ενάντια στην Χρυσή Αυγή, χωρίς να έχει πάρει καν χαμπάρι τι τον περιμένει.

Τώρα λοιπόν, σύμφωνα με τα όσα είπε το επικίνδυνο αυτό “εργαλείο” των συμφερόντων, που σπρώχνει πια με μαθηματική ακρίβεια την χώρα στον εμφύλιο, (αφού, προφανώς, αυτός είναι τελικά ο τρόπος που επέλεξαν για να διασφαλίσουν την ατιμωρησία τους), περάσαμε στην τελική φάση του σχεδίου και δηλώνουμε πως όποιος πολιτικός

Η επικοινωνιακή μπαρούφα των 17 εκατομμυρίων τουριστών

αἰέν ἀριστεύειν

Από την Ιόλη Πιερίδη

Κραυγή αγωνίας από τους εμπλεκόμενους στον Τουρισμό!

Αποκάλυψη σοκ για το επικοινωνιακό παιγνίδι των καθεστωτικών Γκαίμπελς.
Κάτι αντίστοιχο με την ευαισθησία-φούμαρα του Σόιμπλε που αίφνης ανησυχεί μην χαθεί μια γενιά στις χώρες του Νότου.

Η αποκάλυψη του  “Κουρδιστού Πορτοκαλιού” αφορά την επικοινωνιακή μπαρούφα για τα 17 εκατ. Τουρίστες με την οποία γελάνε (κατά βάθος κλαίνε, θα δείτε γιατί) οι άνθρωποι που εμπλέκονται στον τουρισμό.

Δείτε την αρχική δημοσίευση 273 επιπλέον λέξεις

Πρώην πράκτορας της CIA αποκαλύπτει.ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ Η 17 Ν ΗΤΑΝ Ο ΞΗΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑΣ..

Ο πρώην αρχιπράκτορας της CIA, που αποκάλυψε τα βασανιστήρια στο Γκουαντάναμο, μιλάει για τις ειδικές αποστολές του στην Αθήνα, που είχαν σκοπό τον εντοπισμό και σύλληψη τρομοκρατών ΤΖΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
Ο πρώην αρχιπράκτορας της CIA, που αποκάλυψε τα βασανιστήρια στο Γκουαντάναμο, μιλάει για τις ειδικές αποστολές του στην Αθήνα, που είχαν σκοπό τον εντοπισμό και σύλληψη τρομοκρατών

Συνέντευξη στον Μιχάλη Ιγνατίου

Η οργάνωση «17 Ν» δεν έχει εξαρθρωθεί, ενώ και τα μέλη του «ΕΛΑ» είναι ακόμα ελεύθερα. Ο  ισχυρισμός ανήκει στον πρώην πράκτορα της CIA Τζον Κυριάκου, ο οποίος είχε σταλεί από την ηγεσία της υπηρεσίας στην Αθήνα μαζί με άλλους συναδέλφους του, έχοντας ως αποκλειστική αποστολή το κυνηγητό και τη σύλληψη των Ελλήνων τρομοκρατών. Ο Κυριάκου έγινε γνωστός στην Αμερική όταν κατήγγειλε μέσω του δικτύου ABC News τα βασανιστήρια -ειδικά τον εικονικό πνιγμό- που εφαρμόστηκαν εναντίον κρατουμένων στις απάνθρωπες φυλακές του Γκουντάναμο. Ο Ελληνοαμερικανός πράκτορας είχε λάβει μέρος στην επιχείρηση σύλληψης του Αμπου Ζουμπάιντα, στελέχους της «Αλ Κάιντα» στο Πακιστάν και

Το χθες που υπάρχει σε κάθε γενιά

Η περίοδος προσφέρεται για στοχαστικό επαναπροσδιορισμό: Κοιτάζοντας μέσα μας αλλά και πίσω είναι η πιο χρήσιμη πιθανότατα άσκηση δημιουργίας για να μπορέσουμε να δούμε μακριά και μπροστά. Πέρα από την κρίση, την εθνική, ηθική αλλά και απολύτως εξατομικευμένη.

Η Ελλάδα μετά την κρίση λοιπόν, είναι το φυσικό sequel της χρονιάς της μεγάλης και σύνθετης εθνικής μελαγχολίας που πέρασε. Μόνο που, η Ελλάδα είμαστε όλοι εμείς. Δεν είναι μόνο η πολιτική ηγεσία που πάσχει… Δεν είναι μόνο η έλλειψη…ηγεσίας και έμπνευσης σε κάθε πτυχή του δημοσίου βίου. Το βασικό πρόβλημα είμαστε εμείς οι ίδιοι. Όχι μοιρολατρικά ή με διάθεση ενδοσκόπησης. Αλλά επειδή από εμάς ξεκινούν και σε εμάς καταλήγουν όλα.

Η δική μας απογοήτευση συνέβαλε στο να μπολιαστούν τα ενεργά κύτταρα του έθνους με συλλογική μελαγχολία.

Η δική μας ανοχή οδήγησε σε μια πολιτική ηγεσία πολύ πιο ανώριμη, αλλά διόλου αθώα, σε σχέση με

Η γενιά του ’60 και ’70

Σύμφωνα με τις στατιστικές, αυτοί από εμάς που ήμασταν παιδιά τις δεκαετίες του 60 και 70 πιθανόν δεν θα έπρεπε να είχαμε επιζήσει.

Οι κούνιες μας ήταν βαμμένες με γυαλιστερή λαδομπογιά με βάση το μόλυβδο. Τα πατώματα είχαν μωσαϊκό που σου περόνιαζε τα κόκκαλα κι οι κρεβατοκάμαρες ξύλινα πατώματα που τα γυάλιζαν με παρκετίνη, με κάτι βαριές παρκετέζες και κάθε τόσο αγκίθες καρφωνόντουσαν στις ξυπόλητες πατούσες μας.

Οι παιδικές αρρώστιες έκαναν θραύση. Κάθε τόσο κι ένας φίλος ή συμμαθητής πάθαινε ιλαρά, κοκίτη, μαγουλάδες, ανεμοβλογιά.

Δεν είχαμε καπάκια ασφαλείας στα μπουκάλια με τα φάρμακα, ούτε καπάκια στις πρίζες του δωματίου, εκείνες τις σκούρες τις φτιαγμένες από βακελίτη.

Ζεσταινόμασταν με σόμπες με ξύλα η με… κάρβουνο, η με θερμάστρες πετρελαίου. Που να βρεθεί καλοριφέρ τότε.

Τηλέφωνο είχε ή σε κανένα θάλαμο του ΟΤΕ με κερματοδέκτη με εκείνες τις μάρκες τις χαραγμένες, ή στο περίπτερο της γειτονιάς, που είχε κρεμασμένα με
μανταλάκια τα περιοδικά μας ο Μικρός Ήρωας κι ο Μικρός Σερίφης, κι ακόμα το Ρομάντζο, το Πάνθεον, το Ντομινό, η Βεντέτα, το Πρώτο, το Εμπρός.

Ακόμα ζητάω τη σοκολάτα ΙΟΝ αμυγδάλου του ταλίρου, ή τις πρώτες γκοφρέτες ΜΕΛΟ με τα χαρτάκια με τις φορεσιές και τις σημαίες των χωρών του κόσμου, ακόμα θυμάμαι το Γλειφιτζούρι κοκοράκι, το μαλλί της γριάς στα πρόχειρα λούνα παρκ, το φρεσκοψημένο ποπ κορν, τις καραμέλες γάλακτος τις τυλιγμένες στο χρυσό χαρτί, τις κατακόκκινες καραμέλες τσάρλεστον, το πεστίλι πέτσα βερίκοκο, το αυθεντικό παστέλι, και το κάτασπρο μαντολάτο. Ακόμα θυμάμαι τη γεύση απ το καλαμπόκι και τα κάστανα και συγκινούμαι όταν βλέπω καστανάδες, λίγους πια και καλαμποκάδες σε κάνα πανηγύρι.

Χάθηκαν τα αυθεντικά σουβλάκια με τα ντονέρ και την ξεροψημένη πίτα και το κοκκινοπίπερο.

Τα αστικά λεωφορεία Σκάνια Βάμπις, Σκόντα, Βόλβο κι αργότερα Βritish Leyland και ΗΙΝΟ, είχαν τη μηχανή μέσα και ήταν συνήθως καλυμμένη με μπλε δερμάτινα καπιτονέ καλύμματα. Βόγκαγαν κάθε φορά που ο οδηγός άλλαζε ταχύτητα. Καμμιά φορά είχε και μια θέση μπροστά δεξιά δίπλα στη μηχανή που ήταν η καλύτερη για τα παιδικά μας όνειρα. Υπήρχε και εισπράκτορας στριμωγμένος δίπλα στην πίσω πόρτα με το κλασσικό γκρι καπέλο με το γείσο, ένα πρωτόγονο μικρόφωνο κι έλεγε τις στάσεις ή φώναζε τέρμα τα μία και είκοσι. Θυμάστε εκείνες τις κερματοθήκες που έβαζε τα κέρματα και που τώρα τελευταία ξανάγιναν της μόδας;