ΜΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟ

Στις τελευταίες εκλογές μια ισχνή πλειοψηφία του ελληνικού λαόύ απέδειξε ότι υποκύπτει σε εκβιασμούς, επιβραβεύει αυτούς που τον κλέβουν και τον εξαπατούν εν γνώση του, απαξιώνει την ιστορία του και φτύνει στους τάφους των προγόνων του που έδωσαν τη ζωή τους εναντια στον ναζισμό, ένας λαός που επικροτεί την ανηθικότητα, την αναξιοκρατία, τη διαφθορά, την ημιμάθεια και την αυτοκαταστροφή. Δεν αγαπά την ελευθερία, αδιαφορεί για το μέλλον των παιδιών του και επιλέγει την ασφάλεια του παλιού παρά την ελπίδα του καινούργιου. Προτιμάει να θυσιάσει τα δημοκρατικά του δικαιώματα στο βωμό μιας πρόσκαιρης καλοπέρασης. Ευτυχώς -ή δυστυχώς για κάποιους, δεν είμαστε όλοι έτσι.

Η πρόσκαιρα ηττημένη αντιμνημονιακή πλευρά, απεδειξε ότι υπάρχει ακόμα ένας υγιώς σκεπτόμενος λαός, ανυπότακτος, επίμονος, καλά πληροφορημένος, που αγαπάει την πατρίδα του, που δεν διακινδυνεύει το μέλλον των επόμενων γενεών για να μη χάσει για μερικούς μήνες μια εξευτελιστική σύνταξη ή ένα ντροπιαστικό μισθό.

Το πρόβλημα είναι ότι, καθώς αρχίσαμε να διχαζόμαστε σα λαός, είναι θέμα χρόνου να συγκρουστούμε