1. Από τότε που υποστηρίχθηκε η δυνατότητα στάσης πληρωμών και επαναδιαπραγμάτευσης σε νέες βάσεις των δανειακών συμβάσεων, ξεκίνησε μια εκστρατεία αρχικά σιωπής (αγνόησης) και στη συνέχεια, κατασυκοφάντησης του θεσμού. Υποστη-ρίχτηκε το αδιανόητο μιας τέτοιας κίνησης, ακόμη και ως σκέψης: άλλοτε με κραυγές, άλλοτε με τους γνωστούς εκβιασμούς της καταστροφής (άμεση επιστροφή στη χρεοκοπία ή στη δραχμή κ.λπ.), άλλοτε με τον απαξιωτικό χαρακτηρισμό της αθέτησης της υπογραφής (ακόμη και με τον υβριστικό χαρακτηρισμό του Συνέχεια →
του Γιώργου Κασιμάτη