Αγαπητή κυρία Μέρκελ…

Χαίρετε αξιότιμη κυρία,

Δεν με ξέρετε και δεν ξέρετε τίποτε άλλο για μένα παρά ότι αποτελώ έναν από τους χαζούληδες της μικρής Ελλάδας που μετατρέψατε σε αγελαδίτσες του φιλόπτωχου ταμείου σας.  Αφού μας υποσχεθήκατε ένα κοινό εν δημοκρατία Ευρωπαϊκό μέλλον, δημοκρατία τόσο για τους πολίτες, όσο και για τα συλλογικά κοινοτικά όργανα και τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, σε συνθήκες οικονομικής και πολιτικής ασφάλειας, ξυπνήσαμε ένα πρωΐ και μάθαμε ότι δεν είμαστε πια ισότιμοι συμπολίτες σας, μα υπόδουλοι, που σας χρωστούμε τα σπίτια μας και το ηλεκτρικό μας ρεύμα, το

Τι κοινό έχω εγώ με σένα ρε φλούφλη; (Κυριοι Βουλευτες…γραμμα απο εναν 27αρη)

Η διαφορά μας είναι ότι εγώ είμαι 27 κι έχω μοιράσει στη ζωή μου περισσότερα από 150 βιογραφικά! (Αν νομίζεις ότι λέω ψέματα ή λαικίζω θα σου πω μία μία τις εταιρείες που έστειλα. Θα μου δείξεις κι εσύ όμως ένα ένα τα ένσημά σου…)

Εσύ αντίθετα, είσαι 57 ή 67 ή 87 και δεν ξέρεις τι θα πει «στέλνω βιογραφικό για δουλειά»…

Η διαφορά μας είναι ότι εγώ παλεύω να ζήσω με 600 και 700 ευρώ το μήνα,ενώ εσύ (μαζί με τα κομματόσκυλα που έχεις να σε υπηρετούν) κάπου τόσα ξοδεύεις τη μέρα…

Η διαφορά μας είναι ότι εγώ,αν και ζορίζομαι,θα κεράσω ένα

ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΥΤΟΕΞΟΡΙΣΤΟ ΟΡΓΙΣΜΕΝΟ ΑΛΛΑ ΑΛΗΘΙΝΟ

Μήνυμα Του Βασίλη Μαχιά 05/07/2011

Εγκατέλειψα την Ελλάδα προ εφταετίας. Τις καλές εποχές δηλαδή. Ολυμπιακοί, ευρωπαϊκό, Eurovision και καφάσια οι άδειες σαμπάνιες στη Μύκονο. «Που πας;», με ρωτούσαν απορημένοι οι φίλοι μου. «Πουθενά δεν θα βρεις καλύτερα!». Τώρα πια η στάση τους έχει αλλάξει. «Μη τυχόν και γυρίσεις! Καλά είσαι εκεί. Δεν παλεύεται εδώ η κατάσταση.».Όχι, ουδεμία αίσθηση διορατικότητας είχα για τα δεινά που έμελε να ακολουθήσουν. Προφήτης δεν είμαι, πόσο δε μάλλον σοφός. Πολύ απλά δεν είχα «δόντι», κομματικό μέσο, γνωριμίες ή οικογενειακή επιχείρηση. Αλλά ούτε και τη διάθεση να ανταγωνιστώ αυτούς που τα είχαν. Με λίγα λόγια, καμία τύχη. Είχα ανάγκη …