Σφαίρες και όπλα γίνονταν κονδύλια της ΕΕ από ελληνικές ΜΚΟ

ΑΜΑΡΤΩΛΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΠΡΩΗΝ ΔΙΠΛΩΜΑΤΕΣ, ΛΟΜΠΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ.

Aποκάλυψη-σοκ για το παρακράτος που οργιάζει και το σχέδιο «Πυθία»

Οικονομική ενίσχυση ενόπλων ομάδων στην Αφρική με χρήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διπλωμάτες που κρύβονται πίσω από κυκλοφορία μαύρου χρήματος μέσω μη κυβερνητικών οργανώσεων στη χώρα μας, αλλά και «καρφώματα» σε εξωθεσμικούς παράγοντες ανώτατου κυβερνητικού παράγοντα περιέχει η δικογραφία για τις υποκλοπές και το σχέδιο «Πυθία» που ερευνά ο 3ος ειδικός ανακριτής κ. Δημήτρης Φούκας. Σύντομα ασκούνται διώξεις εναντίον δύο «υψηλών» προσώπων για απάτη σε βάρος του Δημοσίου σχετικά με μπίζνες οι οποίες είχαν ως επίκεντρο το κέρδος, αλλά σε αυτές εμπλέκονται και πρώην στελέχη μυστικών υπηρεσιών, όπως της ισραηλινής Μοσάντ.

Η CIA είχε οργανώσει ομάδα Κοσοβάρων στην Ελλάδα με σκοπό την αποσταθεροποίηση

Το σχέδιο αποσταθεροποίησης την περίοδο της κυβέρνησης Καραμανλή εξετάζει με ιδιαίτερη προσοχή ο ανακριτής, στο γραφείο του οποίου φθάνουν πολλές πληροφορίες και από το εξωτερικό.

Είναι εξαιρετικά περίεργη η ύπαρξη δεύτερου “μαχαιροβγαλτη” στην δολοφονία του Παύλου Φύσσα

Εάν έπιασε και δεύτερο χέρι το μαχαίρι του εγκλήματος, γεγονός που εξηγεί και την τρίτη μαχαιριά, τότε υπάρχει μεγάλο θέμα με τις καταθέσεις ορισμένων αυτοπτων μαρτύρων.

Ρέκβιεμ για ένα «γουρούνι»

ΘΑΝΟΣ ΤΖΗΜΕΡΟΣ

Καλοκαιράκι του 2007. Ιούλιος, βράδυ Παρασκευής. Γλυκιά νύχτα, ξάστερη, πριν να μας χτυπήσει το τσουνάμι της κρίσης. Η Αθήνα πλημμυρισμένη κέφι και ζωή. Τα τραπεζάκια έξω, γεμάτα. Τα εφηβάκια βγαίναν ραντεβού. Ήταν 11, κι ένα παλληκαράκι λίγο μεγαλύτερο, 24 χρονών, ετοιμαζόταν να πάει στο δικό του ραντεβού – με τον θάνατο.

Ήταν αστυνομικός. Είχε υπηρεσία στη συναυλία που γίνονταν στο γήπεδο του Baseball. Στη σκηνή θα ανέβαινε η αφρόκρεμα του ελληνικού ροκ. Το παλληκαράκι, πηγαίνοντας να συναντήσει τον θάνατο, μπορεί να είχε βάλει το CD από τα «Διάφανα Κρίνα» που θα έπαιζαν εκείνη τη νύχτα και να σιγοτραγουδούσε μαζί τους: «Τα χρόνια μου ναυάγησαν στις ξέρες σου». Δεν ήξερε ότι σε λίγο θα «παραχωρούσε τις πληγές του, να εξασκηθούν οι μανιακοί και οι αρχάριοι”.

Είχε και έναν συνάδελφο παρέα. Λίγο μεγαλύτερος εκείνος, παιδιά και οι δύο. Στην είσοδο του γηπέδου συνάντησαν τα «άλλα» παιδιά. Ίδιας πάνω – κάτω ηλικίας. Μπορεί να ήταν συμμαθητές στο σχολείο, μπορεί να παίζαν στις ίδιες γειτονιές, μπορεί να αγαπούσαν τα ίδια κορίτσια. Τώρα όμως εκπροσωπούσαν δύο κόσμους. Ο ένας είχε τη στολή της αστυνομίας. Δηλαδή του μπάτσου, του γουρουνιού, του δολοφόνου. Ο άλλος κόσμος είχε τη στολή του