«Εδώ δεν πίνουμε καφέ, μόνο τον εξάγουμε. Και δε χορεύουμε σάμπα. Τα στερεότυπα τελείωσαν, όπως και η υπομονή». Με αυτά τα λόγια ένας νεαρός συμπυκνώνει τους λόγους που έβαλαν φωτιά στους δρόμους της Βραζιλίας.
δακρυγόνα
«Υποστηρικτές της κυβέρνησης μαχαιρώνουν τον κόσμο»
Της Ζήνας Καρκαλά
Εκτός ελέγχου παραμένει η κατάσταση στην Τουρκία. Τα επεισόδια δεν σταματούν και ο τρόμος όσο πάει και μεγαλώνει. Θύματα πέφτουν όμως και άνθρωποι που δεν παίρνουν μέρος στις διαδηλώσεις. Απλοί πολίτες που φοβούνται για τη ζωή τους κάθε μέρα όλο και περισσότερο.
Ο Matthew Kamara είναι ένας 22χρονος αμερικανός πολίτης, ο οποίος τέλειωσε το Πανεπιστήμιο και έχει επιλέξει να ζήσει για ένα χρόνο στη Σμύρνη. Χωρίς να έχει λάβει μέρος σε κάποια διαδήλωση, βίωσε κάποια άσχημα γεγονότα στην πόλη όπου ζει. Ο ίδιος μέσα από την προσωπική του σελίδα στο Facebook, θέλησε να μοιραστεί με τους φίλους του την περιπέτεια που έζησε και έτσι έγραψε ένα γράμμα με σκοπό να βγει η αλήθεια στο φως και να βοηθήσει έτσι ώστε όλος ο κόσμος να μάθει τι γίνεται στην Τουρκία. Διαβάστε αναλυτικά τα όσα έγραψε:
Γράμμα από την Τουρκία
«Είμαι ένας αμερικανός πολίτης και έχω επιλέξει να ζήσω για ένα χρόνο σε μια άλλη χώρα για να γνωρίσω μια διαφορετική κουλτούρα. Πρόσφατα έχουν υπάρξει πολλές διαμαρτυρίες κατά της κυβέρνησης.
Αισθάνομαι ότι δεν έχω κανένα δικαίωμα να βρεθώ αντιμέτωπος τους λόγω της έλλειψης γνώσεων για την ιστορία της τουρκικής κυβέρνησης, από τη στιγμή που είμαι απλά ένας τουρίστας. Ζώντας κανείς στη Σμύρνη αυτή την περίοδο, μπορεί να αντιμετωπίσει κάποιες άσχημες καταστάσεις. Παρακάτω είναι η ιστορία μου στις 2 Ιουνίου 2013. Μετά από τρεις μέρες διαδηλώσεων στην Τουρκία, με δακρυγόνα και φωτιές, η κατάσταση στη Σμύρνη ήταν τεταμένη όπως και στις υπόλοιπες μεγάλες πόλεις της χώρας. Οι φυλακές γέμισαν με διαδηλωτές. Μία φίλη μου τραυματίστηκε κατά τη διάρκεια μιας διαδήλωσης.
Ήταν βράδυ λοιπόν καθώς γυρίζαμε από το Νοσοκομείο και επειδή δεν ήθελα η φίλη μου να επιστρέψει μόνη της στο σπίτι, προσφέρθηκα να τη συνοδεύσω. Την άφησα στο σπίτι της και έφυγα προς το σταθμό του ΜΕΤΡΟ για να επιστρέψω στο σπίτι μου. Περπατώντας, παρατήρησα κάποιον ο οποίος Συνέχεια
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ…
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΑ ΔΑΚΡΥΓΟΝΑ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ…
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΟΥΣ 2.000 ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΑΝ…
ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΤΟΝ ΜΑΝΩΛΗ ΚΑΝΤΑΡΗ…(τον έσφαξαν έξω από το σπίτι του για μια κάμερα) Συνέχεια