Οι Ευρωεκλογές και η ανάδυση της Ατλαντίδας

Όπως είχαμε περιγράψει έγκαιρα, ο πολιτικός χάρτης της Ευρώπης άλλαξε από χθες, οριστικά: Παρότι η κυριαρχία των δύο μεγάλων παιχτών της πολιτικής στην Ευρώπη του Ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος και του ευρωπαϊκού σοσιαλιστικού κόμματος δεν απειλήθηκε, οι αποκαλούμενοι ευρωσκεπτικιστές, κόμματα που είτε θέλουν μια άλλη Ευρώπη ή τη χώρα τους έξω από την ΟΝΕ ή ακόμα και την ΕΟ ή τη διάλυση της Ευρωζώνης, ακόμη και της Ευρώπης, είναι πλέον ο τρίτος πόλος παρότι είναι αμφίβολο το αν θα καταφέρουν να φτιάξουν ένα ενιαίο μέτωπο.

Η ερμηνεία αυτής της εξέλιξης είναι μια και μοναδική και την έχουμε περιγράψει και παλαιότερα: Ο ευρωσκεπτικισμός και οι τάσεις για τη διάλυση της Ευρώπης δεν είναι η αιτία αλλά το σύμπτωμα μιας μονολιθικής πολιτικής που η κεντροδεξιά από κοινού με την κεντροαριστερά επιβάλουν στις πιο αδύναμες χώρες του ευρωπαϊκού χώρου. Είναι οι πολιτικές της Μέρκελ και των τσιρακιών της στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες που απειλούν την Ευρώπη. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών το έδειξε ξεκάθαρα.

Αλλά ας ξεκινήσουμε τη συζήτηση από την Ελλάδα. Θα σχολιάσουμε στιγμιαία αυτό που αποκαλέσαμε λουμπενοποίηση του εκλογικού σώματος, με παράγοντες του ποδοσφαίρου όπως ο Μπέος και ο Μώραλης να αναγορεύονται δήμαρχοι και τη Χρυσή Αυγή να στρογγυλοκάθεται στο 9.4 των εκλογικών προτιμήσεων των Ελλήνων στις ευρωεκλογές και να φαντάζει ως η τρίτη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη στην Ελλάδα.

Για καιρό φωνάζαμε πως οι δήθεν «πολιτικές αντιμετώπισης» της ΧΑ, τόσο από το σύστημα εξουσίας όσο και από την αριστερά αλλά και την ακροαριστερά ουσιαστικά ενδυναμώνουν τη ΧΑ. Η ΧΑ δεν είναι η αιτία κάποιας πολιτικής κρίσης αλλά το σύμπτωμα μιας κρίσης πολλαπλής, μιας κρίσης οικονομικής, κοινωνικής, αισθητικής, μιας κρίσης αξιών που είχε εδώ και δεκαετίες μολύνει την ελληνική κοινωνία χάριν στην πουστιά των κυβερνόντων και την ιδιωτεία (και την πουστιά» των κυβερνούμενων)  για να πυροδοτηθεί εντέχνως στο οικονομικό πεδίο το 2010 από τον Γιώργο Παπανδρέου και το διεθνές περιβάλλον του και να συντηρηθεί στην συνέχεια από τους Μερκελιστές, τους  Σαμαρά, Βενιζέλο, Στουρνάρα, Καρατσαφέρη, Παπαδήμο, Κουβέλη προκειμένου η Γερμανία να επιβάλει δια της οικονομικής βίας τους δικούς της όρους ομοσπονδοποίησης της Ευρώπης.

Μπροστά σε αυτήν την λουμπενοποίηση, η νίκη της Δούρου στην περιφέρεια Αττικής και η όχι και τόσο άνετα νίκη του Σύριζα έναντι της ΝΔ στις ευρωεκλογές ήταν απλά μικρές πινελιές αισιοδοξίας και τίποτε παραπάνω.

Αλλά εκεί τελειώνουν τα καλά νέα. Παρά τους χαζοχαρούμενους πανηγυρισμούς του ΣΥΡΙΖΑ για το «πρώτη φορά αριστερά» που ήταν υποχρεωτικοί καθώς η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είχε την αλαζονεία να δώσει στις σημαντικές ευρωεκλογές στην ιστορία της ΕΕ δημοψηφιστικό χαρακτήρα, νικητής των ευρωεκλογών δεν ήταν ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε η Χρυσή Αυγή.
Όσο και αν ακούγεται παράδοξο, νικητές χθες ήταν οι χαμένοι: Το σάπιο πολιτικό σύστημα κατάφερε να επιβιώσει: Οι χειρότεροι φόβοι του δεν έγιναν πραγματικότητα. Το σάπιο σύστημα εξουσίας κέρδισε ακόμη έναν χρόνο ζωής και επιβολής μέχρι τις προεδρικές εκλογές και το δράμα του ελληνικού λαού θα συνεχιστεί.

Ανοικτή η ΔΗΜΑΡ σε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ…

σχόλιο MySatelite: Όποιος δεν κατάλαβε τον ρόλο της ΔΗΜΑΡ όταν πρωτοεμφανίστηκε (ρόλος μπαλαντέρ-δεκανίκι για να περνάνε οι τροπολογίες, τα μνημόνια και οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου σε μια Ελλάδα που γύρισε την πλάτη της στον δικομματισμό) πιστέυουμε πως θα αναθεωρήσει τα πιστεύω του τώρα.

«Ανοιχτοί δρόμοι δεν υπάρχουν, αλλά θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε. Δεν υπάρχει καμία επιφύλαξη στο δικό μας το κόμμα για να κάνει συμμαχίες πολιτικές.  Πολύ περισσότερο, εδώ κάνει συμμαχίες και με αντίπαλα κόμματα, πολιτικά και θεωρητικά και ιδεολογικά, όπως είναι η ΝΔ» δήλωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό ΒΗΜΑ ο γραμματέας της ΚΕ της ΔΗΜΑΡ Σπύρος Λυκούδης.

Ο κ. Λυκούδης πρόσθεσε ότι η ΔΗΜΑΡ «θα μπορούσε να συμπράξει με ένα κόμμα της ευρύτερης

Προδότες της αριστεράς;

Σχόλιο MySatelite: Έπεσε αυτό το παλιό άρθρο στα χέρια μας σήμερα το πρωί καθώς πληκτρολογήσαμε τις λέξεις «προδότες» και «ΔΗΜΑΡ» σε μηχανή αναζήτησης. Ομολογουμένως γράφτηκε από φίλο-ΔΗΜΑΡίτη κάποια στιγμή του φετινού Ιουνίου.

Αναρωτιόμαστε αν αυτοί που ψήφισαν ΔΗΜΑΡ ακόμα πιστεύουν πως στη χθεσινή ψηφοφορία το κόμμα της επιλογής τους έδειξε αντίσταση στα μέτρα με το «παρόν» που ψιλοψιθύριζαν στη Βουλή.Το αφήνουμε στη κρίση σας να διαβάσετε και να σχολιάσετε την έλλειψη μνήμης και εφυΐας των Ελλήνων που με την ψήφο τους τον Ιούνιο καταδίκασαν ένα ολόκληρο έθνος.

ΥΓ: Γελάστε-κλάψτε ελεύθερα στην τελευταία παράγραφο.

Προδότες της αριστεράς;

Αν η απόφαση της ΔΗΜΑΡ να λάβει μέρος στη  διακυβέρνηση του τόπου ήταν μια απόφαση δύσκολη, μια απόφαση που συνοδεύτηκε από τις συνήθεις πλέον κραυγές για δεκανίκια,  προδότες της αριστεράς, κλπ, το έργο και ο ρόλος που καλείται  να διατελέσει η ΔΗΜΑΡ από εδώ και πέρα είναι ιδιαιτέρως δύσκολος. Προτού αναφερθώ σε αυτό, θα ήθελα να σχολιάσω τα περί δεκανικιού:

Περί δεκανικιού.

Το δεκανίκι λοιπόν το χρειάζεται κάποιος που δεν μπορεί να σταθεί όρθιος, χωρίς αυτό. Στην προκειμένη περίπτωση μια κυβέρνηση ΝΔ-Πασοκ θα μπορούσε να σταθεί και χωρίς «δεκανίκι».  Άρα άκυρος ο όρος «δεκανίκι».

Βεβαία ο συγκεκριμένος συλλογισμός προϋποθέτει ότι το ΠΑΣΟΚ θα συμμετείχε στη κυβέρνηση και χωρίς την παρουσία της ΔΗΜΑΡ , πράγμα καθόλου αυτονόητο. Σε αυτή τη περίπτωση η χώρα θα οδηγούνταν σε τρίτες (ή και τέταρτες) εκλογές, καταγράφοντας δύο ακόμη χαμένους κρίσιμους μήνες με πιθανόν καταστρεπτικές συνέπειες και σχεδόν σίγουρο αποτέλεσμα την αυτοδυναμία της ΝΔ ή ακόμη χειρότερα μια κυβέρνηση συνασπισμού αμιγώς δεξιών δυνάμεων.

Σε αυτή την περίπτωση λοιπόν, ναι η ΔΗΜΑΡ είναι δεκανίκι, αλλά όχι του Σαμαρά, είναι δεκανίκι που κρατά τη χώρα όρθια, είναι το δεκανίκι που κρατά τη δημοκρατία στα πόδια της, αποτρέποντας μια κυβέρνηση ισχυρής δεξιάς. Και πάμε τώρα στο δεύτερο τσιτάτο : Προδότες της αριστεράς.

Έξω απ’ τη Θεσσαλονίκη του ΠΑΣΟΚ το δεκανίκι, φώναζε ο κόσμος (βίντεο)

Τα άκουσε για τα καλά ο Φώτης Κουβέλης στη Θεσσαλονίκη: δεκανίκι, ελικόπτερα, χούντα, κλέφτες, ακόμα και καλή όρεξη.

Δείτε το βίντεο