ΙΣΛΑΜΟΦΑΣΙΣΜΟΣ και ΠΑΙΔΕΙΑ: Τα μορφωμένα κορίτσια ως ο χειρότερος εφιάλτης των φανατικών της οπισθοδρόμησης

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Του NICHOLAS KRISTOF / THE NEW YORK TIMES

Οταν ισλαμιστές τρομοκράτες στη Νιγηρία οργάνωσαν μια μυστική επίθεση τον περασμένο μήνα, δεν έβαλαν στο στόχαστρο ένα στρατώνα, έναν αστυνομικό σταθμό ή μια βάση μη επανδρωμένων βομβαρδιστικών. Oχι, οι μαχητές της Μπόκο Χαράμ επιτέθηκαν σε κάτι ακόμα πιο τρομακτικό για εκείνους: ένα σχολείο για κορίτσια.

 
Τα μορφωμένα κορίτσια είναι ο χειρότερος εφιάλτης των φανατικών της οπισθοδρόμησης. Γι’ αυτό οι Πακιστανοί Ταλιμπάν πυροβόλησαν τη 15χρονη Μαλάλα Γιουσαφζάι στο κεφάλι. Γι’ αυτό οι Αφγανοί Ταλιμπάν ρίχνουν οξύ στο πρόσωπο κοριτσιών που θέλουν να μορφωθούν. 

Γιατί όμως φοβούνται τόσο πολύ την εκπαίδευση των κοριτσιών; 

Διότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη δύναμη μεταμόρφωσης μιας κοινωνίας. Η χειρότερη απειλή γι’ αυτούς δεν είναι οι πύραυλοι από μη επανδρωμένα αεροπλάνα, αλλά τα κορίτσια που διαβάζουν βιβλία.

Από αυτή τη σκοπιά, η Μπόκο Χαράμ φέρθηκε λογικά –αν και βάρβαρα– όταν απήγαγε μερικά από τα πιο ευφυή και φιλόδοξα κορίτσια στην περιοχή και ανακοίνωσε, μάλιστα, ότι θα τα πουλήσει ως σκλάβες. Αν θέλεις να καθηλώσεις τη χώρα σου στην οπισθοδρόμηση, βάλε χειροπέδες στις κόρες σου.

Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέϋ

vuvuzela

του Γιώργου Καραμπελιά

Ο ΣΥΡΙΖΑ διακηρύσσει urbi et orbi ότι αποτελεί το «νέο» στην πολιτική ζωή του τόπου, και επομένως οι πολίτες θα πρέπει να τον εμπιστευτούν για να απαντήσει στο «παλιό», που εκπροσωπεί ο «δικομματισμός». Και επειδή όντως οι πολίτες δεν αντέχουν άλλο το «παλιό», επειδή το ΚΚΕ εμφανίζεται γερασμένο και ταυτισμένο με την ακινησία και τα γηρατειά, επειδή οι απόπειρες των «αγανακτισμένων» να δημιουργήσουν κάτι το αληθινά καινούργιο (Σπίθα, ΕΠΑΜ, κ.λπ.) απέτυχαν, ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται ως το «νέο», που θα κατορθώσει να εκφράσει την «αλλαγή» και την έξοδο από τις πολιτικές του μνημονίου. Είναι όμως κάτι «νέο» ο ΣΥΡΙΖΑ;

Αυτό το ερώτημα θα πρέπει και μπορεί να αντιμετωπιστεί από πολλές πλευρές. Και από καμία δεν διαπιστώνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπροσωπεύει το νέο. Αντίθετα, από όλες τις πλευρές αντιπροσωπεύει το παλιό.

Ιδεολογικά, οι περισσότερες συνιστώσες του, εκτός από ελάχιστες πασοκογενείς –ΔΗΚΚΙ, Νέοι Σοσιαλιστές, κ.λπ. που δεν παίζουν κανένα ρόλο στην ιδεολογική και πολιτική συγκρότηση του σχήματος– παραμένουν αγκιστρωμένες στα τριτοδιεθνιστικά σχήματα της μονοδιάστατης προσκόλλησης στην πάλη των τάξεων, υποτιμώντας δραματικά τόσο την εθνική διάσταση των αντιθέσεων, όσο και την οικολογική ή την ανθρωπολογική.

Όλα τα τελευταία χρόνια, όταν ο υπαρκτός σοσιαλισμός και οι ιδεολογίες του μπήκαν σε μια αξεπέραστη κρίση, οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ παρέμεναν προσκολλημένες στα παλιά ιδεολογικά σχήματα, χωρίς να πραγματοποιούν ούτε ένα βήμα μπροστά, στο θεωρητικό πεδίο. Αρκεί κανείς να διαβάσει τα αναρίθμητα κείμενά τους στα έντυπά τους και το διαδίκτυο. Η ιδεολογία αυτού του «νέου σχήματος» μένει αγκιστρωμένη στα σχήματα του… δέκατου ένατου αιώνα.

Όμως, εκτός από την ιδεολογική αγκύλωση, το σχήμα μυρίζει ναφθαλίνη και πολιτικά. Οι άνθρωποί του προέρχονται από το ΚΚΕ, το ΚΚΕ εσωτ. και τον αριστερισμό. Το ΚΚΕ έχει ζωή ενενήντα χρόνων, το ΚΚΕ εσωτ. ιδρύθηκε το 1968 και οι περισσότερες αριστερίστικες οργανώσεις στην αμέσως προδικτατορική περίοδο, στη χούντα, ή αμέσως μετά. Ιδιαίτερα οι δύο βασικές του συνιστώσες, οι προερχόμενοι από το ΚΚΕ (Αλαβάνος, Δραγασάκης, Λαφαζάνης κ.ά.) ή από το ΚΚΕ εσωτ. (Βούτσης, Μπαλάφας, Παπαδημούλης