δημοκρατίας
Η σημαία
Μ’ έφαγε φέτος η γυναίκα μου. Τράβα ρε άνθρωπε να πάρεις μια σημαία δεν κάνει τα χίλια τάλιρα. (Εκείνη που είχε προίκα απ’ το Δοκίμι την χάσαμε εδώ και χρόνια σε μια μετακόμιση). Νοιώθω είπε την ανάγκη της, φέτος περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Εγώ δεν ήμουνα ποτέ φανατικός της πατρίδας της σημαίας κι όλων αυτών των δήθεν υπερπατριωτισμών, ήμουν πάντα περισσότερο των ανθρώπων, της ελευθερίας τους των δικαιωμάτων τους και της αξιοπρέπειάς τους. Τέλος πάντων.
Πήγα τι να ’κάνα, γλυτώνεις; Δε γλυτώνεις. Αλλά να πω και του στραβού το δίκιο ετούτη την ανάγκη φέτος σα να την ψιλοένιωθα κι εγώ. Και την κουβάλαγα χθες Σάββατο μέσα στο δρόμο σαν ακόντιο. Με βλέπει ένας κουτσός παππούς εκεί κοντά στο σπίτι και μου ζητάει να τηνε ξεδιπλώσω. Την ξεδιπλώνω. Στάθηκε προσοχή, και μου είπε συγκινημένος: Μπράβο λεβέντη μου. Έχω πολύ καιρό να δω τέτοια σημαία με τα χρυσά της τα κρόσσια και το σταυρό στο γαλανόλευκο κοντάρι. Ένα «κολόπανο» μου είπε την καταντήσανε οι ξεφτιλισμένοι τη σημαία μας. Κι εγώ δεν ήξερα τι να του πω και δεν του είπα τίποτα. Κι εκεί πρόσεξα πως φέτοs είχε και το μανάβικο σημαία που έριχνε τη σκιά της σε λεμόνια Αιγύπτου και πατάτες Τουρκίας, και το κρεοπωλείο ανάμεσα στα σφαγμένα Αργεντίνικα κρέατα και Γερμανικά λουκάνικα…
Δίκιο είχε σκέφτηκα η γυναίκα μου όλοι φέτος κρεμάσανε σημαία. Οι πολυκατοικίες συναγωνίζονταν λες, ποια θα έχει τα περισσότερα γαλανόλευκα μπαλκόνια. Έμοιαζε λίγο σαν προσκλητήριο, λες και θα περνούσε κάποιος να μετρήσει τις σημαίες. Την έδεσα κι εγώ στου μπαλκονιού τα κάγκελα κι είμαστε όλοι σημαιοστολισμένοι κι όμορφοι, και γενικώς πολύ περήφανοι. Κι εκεί μου μπήκε στο μυαλό ότι με τούτη τη σημαία φωνάζουμε ότι είμαστε Έλληνες, σε μια ουσιαστικά κατακτημένη περιοχή, κι ότι κοιτάζοντας ετούτο το γαλανόλευκο πανί, ίσως να θυμηθούμε και κάποια από τα χαρίσματα μας. Όχι του έθνους, αλλά της φυλής. Ίσως να θυμηθούμε ότι τούτος ο λαός είχε αξιοπρέπεια, είχε πείσμα, κι είχε και νεύρο. Κι είχε και τσίπα κύριοι της κυβέρνησης κι αξιοσέβαστε πρόεδρε της Δημοκρατίας. Και ο παππούς που στάθηκε προσοχή μπροστά στη δικιά μου τη σημαία ήταν τραυματίας του Αλβανικού όπως έμαθα αργότερα στο καφενείο που έλεγα το περιστατικό. Δεν βγήκε πότε όμως να λέει δημόσια ότι εγώ αγωνίστηκα για Συνέχεια
Το μεγάλο χαστούκι στον αλαζόνα…
(…από τον Αριστόβουλο Μάνεση)
Γράφει ο Γιάννης Κριτσαντώνης
«Το γεγονός ότι ο κ. Βενιζέλος υπήρξε μαθητής μου με έκανε να ελπίζω ότι θα μπορούσα να αναμείνω εκ μέρους του περισσότερο μέτρο στην προπέτεια και ολιγότερη μετριότητα στα νομικά του…» «… Είναι δε επιτήδειος να μεταφέρει τη συζήτηση σε άλλα επίπεδα που τα θεωρεί πρόσφορα για την παρουσίαση των απόψεών του ως ορθών στην αγχώδη προσπάθειά του να κάνει “τον ήττονα λόγον κρείττω” …»
Αυτά έγραφε για τον.. «πολύ» σήμερα Βαγγέλη Βενιζέλο στο ΝΟΜΙΚΟ ΒΗΜΑ, τεύχος 40, το 1992 ο μεγάλος δάσκαλος της Νομικής, αντιστασιακός, καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου και ακαδημαϊκός Αριστόβουλος Μάνεσης, περίπου οκτώ χρόνια πριν πεθάνει.
Αφορμή ήταν τότε μία μελέτη του μεγάλου μας ακαδημαϊκού μαζί με τον Αντ. Μανιτάκη που είχε τίτλο «Ο θεσμός της αναπλήρωσης του προέδρου της Δημοκρατίας κατά το ισχύον Σύνταγμα», που δημοσιεύθηκε στο «Νομικό Βήμα» (39. 1-41).
Τότε, είχε δεν είχε 8 χρόνια που είχε «βγει από το αυγό» ως υφηγητής ο Βαγγέλης Βενιζέλος και επιχείρησε να απαντήσει στον δάσκαλό του με μειωτικούς χαρακτηρισμούς, όπως θα αποκαλύψουμε πιο κάτω…. «Πείραξε», Συνέχεια
Η τελευταία στιγμή της Δημοκρατίας: Ένα άρθρο που πρέπει να διαβαστεί σε βάθος από όλους τους Έλληνες
Του Σταύρου Καλεντερίδη
Τον 2ο αιώνα π.Χ. η Ρωμαϊκή Republic αρχίζει και αναδεικνύεται ως η κυρίαρχη δύναμη της Μεσογείου. Το 165 π.Χ. οι Ρωμαίοι κατανικούν και καθυποτάσσουν τους Έλληνες της Μακεδονίας. Ύστερα από την νίκη της αυτή η Ρωμαϊκή Γερουσία στράφηκε εναντίον των λοιπών Ελλήνων που αρνήθηκαν να την υποστηρίξουν στον πόλεμο για την κατάληψη της Μακεδονίας, και συγκεκριμένα, εναντίον της Ρόδου.
Ως αντίποινα, και αποδεικνύοντας περίτρανα πως η οικονομική της μαχητικότητα ήταν εξίσου δεινή με την πολεμική, η Ρώμη δημιουργεί ένα πανίσχυρο λιμάνι στη Δήλο, απαλλαγμένο από φορολογία, το οποίο και δίνει στην Αθήνα να το αξιοποιήσει. Σε διάστημα λίγων μηνών, η Ρόδος παύει να είναι το εμπορικό κέντρο της Μεσογείου και καταστρέφεται οικονομικά. Παράλληλα, οι Αθηναίοι αποκτούν μεγάλο πλούτο με απότομο και άπληστο τρόπο.
Έχοντας την πλήρη υποστήριξη της Ρώμης, το Αθηναϊκό νόμισμα αναδεικνύεται ως κοινό μέσο συναλλαγής για όλο τον Ελληνικό κόσμο. Η ραγδαία ανάπτυξη του εμπορίου ωφελεί κυρίως τη Ρώμη, ως Υπερδύναμη του τότε κόσμου (όπως ακριβώς γίνεται και σήμερα με τις Η.Π.Α.), και τα λιμάνια των Αθηνών και της Δήλου γεμίζουν με Ιταλικά και Ρωμαϊκά εμπορικά πλοία. Η ανερχόμενη οικονομική ελίτ των Αθηνών, αρχίζει για πρώτη φορά να ονειρεύεται. Αυτή τη φορά όμως τα όνειρα δεν ήταν για πολιτισμό ή Δημοκρατία, αλλά για την μόνη εναπομείνασα επιλογή: το κυνήγι του κέρδους και του αδίστακτου πλουτισμού.
Η άνοδος της ελίτ αυτής προφανώς δεν ξάφνιαζε κανέναν την εποχή που η Δημοκρατία ήταν ανύπαρκτη και η Republic κυριαρχούσε. Ωστόσο, για τη γενέτειρα και τον λίκνο της Δημοκρατίας, η εμφάνιση του πολιτεύματος της Republic αποτελούσε ξεκάθαρη ύβρη και ο πληθυσμός των Αθηνών διψούσε για Ελευθερία και Δημοκρατία. Η απόλυτη προσβολή όμως πραγματοποιήθηκε από την Ρωμαϊκή Γερουσία, η οποία επέτρεψε τη λειτουργία κάποιων ελάχιστων Δημοκρατικών θεσμών στην Αθήνα, για να την καταστήσει ένα τουριστικό θεματικό πάρκο στο οποίο οι νέοι Ρωμαίοι θα μπορούσαν να ταξιδέψουν και να βιώσουν την Ελληνική ιστορία! Οι θεσμοί που είχαν επιβιώσει ήταν οι πλέον Συνέχεια
Είναι λάθος αυτό που είπε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Παπούλιας, κατά τη συνάντηση που είχε το μεσημέρι με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ παραδέχτηκε ότι πρέπει να υπάρχει Δημόσια τηλεόραση, εντούτοις υπεραμύνθηκε της υπογραφής της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου λέγοντα ότι:…
«Οι δυνατότητες οι δικές μου παρέμβασης είναι περιορισμένες Συνέχεια
Ήμασταν οι μόνοι που δεν τιμωρήσαμε τους κατοχικούς δοσίλογους.
Μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο και τη γερμανική κατοχή στην Ελλάδα, ήμασταν ο μόνος λαός που δεν δίκασε και δεν τιμώρησε του δοσίλογους. Αντί να δικάσουμε τους δοσίλογους, τους προδότες και τους μαυραγορίτες που κέρδισαν με το αίμα αθώων Ελλήνων, για να αποκαθαρθεί έτσι η κοινωνία από τα σάπια στοιχεία της, εμείς προτιμήσαμε να σφαχτούμε μεταξύ μας σε έναν αιματηρότατο εμφύλιο πόλεμο. Μέσα από αυτόν τον εμφύλιο, όχι μόνο γλίτωσαν όλα τα πιο πάνω σάπια στοιχεία, αλλά είτε χάθηκαν τα ίχνη τους, είτε δικαιώθηκαν και ηρωποιήθηκαν. Στη συνέχεια, όλα αυτά τα στοιχεία επάνδρωσαν το νέο καθεστώς για να φτάσουμε στο σημερινό κατάντημα.
Σήμερα πάλι, το λογικό και υγιές για έναν λαό που περιήλθε στη δική μας κατάσταση, θα ήταν να ερευνήσουμε και να τιμωρήσουμε τους υπαίτιους που μας χρεοκόπησαν, που παρέδωσαν την Εθνική Συνέχεια
Ο Νίκος Αναστασιάδης 7ος Πρόεδρος της Δημοκρατίας
Ο Νίκος Αναστασιάδης είναι ο νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας αφού στη δεύτερη επαναληπτική εκλογή συγκέντρωσε το 57.48% των ψήφων έναντι 42.52% του ανθυποψηφίου του Σταύρου Μαλά. Τα προβλήματα που έχουμε μπροστά μας δεν έχουν κομματική ταυτότητα και ιδεολογικές αποχρώσεις, δήλωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης στην πρώτη ομιλία του, μετά την ανακήρυξη των αποτελεσμάτων. «Κοινές είναι οι δυσκολίες και κοινά είναι τα προβλήματα. Κοινή πρέπει να είναι και η προσπάθεια για την αντιμετώπιση και την επίλυση τους», είπε χαρακτηριστικά.
Το σκηνικό είχε ξεκαθαρίσει από την αρχή της βραδιάς αφού τα ποσοστά που έδιναν τα exit poll δεν άφηναν περιθώρια για οποιαδήποτε αμφισβήτηση. Στο σύνολό τους οι τηλεοπτικοί σταθμοί έδιναν Συνέχεια
Γ. ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ: Η «ΚΑΥΤΗ ΠΑΤΑΤΑ» ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΕΠΕΣΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ
Mε τίτλο ”Λίνκολν, μαθήματα ηγεσίας και Ελλάδα (Lincoln, Leadership Lessons and Greece)” η Huffington Post φιλοξενεί άρθρο-παρέμβαση της Γιάννας Αγγελοπούλου, με την ιδιότητα της ως μέλους του Ιδρύματος Κλίντον, αλλά και του παγκόσμιου Ολυμπιακού Κινήματος.
Η Γιάννα Αγγελοπούλου παραθέτει τις απόψεις της για την αναγέννηση της Ελλάδας, ανακατεύοντας τους αμερικανούς, την ταινία ”Lincoln” του Στίβεν Σπίλμπεργκ, τον Ντάνιελ Ντέι Λιούς, τη Δημοκρατία, τη μάχη της Κρήτης, τους θεούς του Ολύμπου και τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Αναλυτικά το άρθρο:
”Εκείνοι που δεν μαθαίνουν από τα διδάγματα της Ιστορίας, είναι καταδικασμένοι να την επαναλάβουν. Εκείνοι που μαθαίνουν από την Ιστορία, με τη βοήθεια του Στίβεν Σπίλμπεργκ και του Ντάνιελ Ντέι-Λιούις ωστόσο, ενδεχομένως να μάθουν πως μπορούν να την… επαναλάβουν καλύτερα.
Τις τελευταίες εβδομάδες παρακολούθησα τις αμερικανικές κριτικές που εγκωμίαζαν την ταινία Lincoln, παροτρύνοντας τους ηγέτες τους να… ξαναδιαβάσουν τις διδαχές της δικής του ηγετικής διαδρομής και παρουσίας. Με εντυπωσίασε η ακούραστη επιθυμία του αμερικανικού λαού να διδαχθεί από τους Πατέρες του Έθνους.
Η ιστορία του Σπίλμπεργκ αγγίζει μια παράμετρο της αμερικανικής ιστορίας που περιλαμβάνει Συνέχεια
Λαλιώτης: Δεν κρύβομαι πίσω από τον Τσίπρα
Ευφάνταστο σενάριο χαρακτήρισε ο πρώην γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Κώστας Λαλιώτης το άρθρο της εφημερίδας ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ με τίτλο «Ο Λαλιώτης πίσω από τον Τσίπρα!».
«Ο Αλέξης Τσίπρας και τα ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν χρειάζονται «Συμβουλάτορες» και «Καθοδηγητές» στο παρασκήνιο γιατί έχουν τη δυνατότητα και την ικανότητα να αυτοπροσδιορίζονται ιδεολογικά, πολιτικά και προγραμματικά, γιατί έχουν τη δυνατότητα και την ικανότητα να ιεραρχούν μόνοι τους και με το δικό τους τρόπο τους στόχους στο στρατηγικό, πολιτικό, οικονομικό, επικοινωνιακό και εκλογικό σχεδιασμό τους…». τονίζει μεταξύ άλλων στην επιστολή του προς τον διευθυντή της εφημερίδας ο Κώστας Λαλιώτης.
Συγκεκριμένα, ο κ. Λαλιώτης στην επιστολή του αναφέρει τα εξής: Συνέχεια
MySatelite Φάκελος εκλογές 2012 (γιατί ο Έλληνας έχει μικρή μνήμη): Μέρος 9ο
Θυμόμαστε παλιά δημοσιεύματα πριν τις εκλογές ….
Δευτέρα, 16 Νοεμβρίου 2009
Αν τότε είχε στηρίξει τον Ανδρέα Παπανδρέου, τι να περιμένουμε απο τον Σαμαρά;
Θα εκλέξει η Ν.Δ. τον… συγκάτοικο του Γ. Παπανδρέου; Συνέχεια
Τραγική φαρσοκωμωδία η εκλογή Μπενί(το), αλλά τα ΜΜ“Ε” παπαγαλίζουν ασύστολα!
Καλά, αυτοί στα αργυρώνητα ΜΜ“Ε” έχουν πάθει παραλήρημα με την εκλογή Βενιζέλου! Έχουν χαζέψει και δεν ξέρουν τι λένε! Άκουσα να παπαγαλίζουν ότι πρόκειται για γιορτή δημοκρατίας, άσχετα που υπάρχει μόνο ένας υποψήφιος, άκουσα ότι πρόκειται για επανεκκίνηση του κινήματος (ασχολίαστο!!!), αλλά λέει το μεγάλο στοίχημα του Μπενίτο, αυτού του απύλωτου εγωπαθούς εξουσιομανή, είναι να επαναδραστηριοποιηθεί η βάση του κόμματος που τον τελευταίο καιρό απέχει! Φτάσανε στο σημείο να μας λένε ότι κάποιοι “γαλάζιοι” δήμαρχοι δεν παραχώρησαν δημοτικά κτίρια για την μεγάλη εκλογική μάχη του ενός με τον εαυτό του!!!
Τι λέτε ρε γιουσουφάκια του Μπενί Πασά! Τραγικοί ματσουκοφόροι, παπαγάλοι των δοσιλόγων!!! Γιατί δεν μας λέτε ότι το ΠΑΣΟΚ σας είναι ένα κόμμα πεθαμένο; Ένα σάπιο πολιτικό σώμα που βρωμάει και δηλητηριάζει την κοινωνία;
Κι εξηγούμαι… Συνέχεια
Το ναρκωτικό «εκλογές» ξανάρχεται
Είναι γνωστό πως το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα αντιλαϊκά φασίζοντα καθεστώτα, είναι αυτό της αποκάλυψής τους. Γνωρίζουν πολύ καλά οι απολυτάρχες (και τα υποπόδιά τους) πως μόνο η μάσκα της δημοκρατικότητας (έστω και απολύτως τυπικής) μπορεί να διατηρήσει τους βιαστές της Δημοκρατίας στους αιματοβαμμένους θώκους τους.
Όποτε, λοιπόν, ασκείται μεγάλη πίεση από τις κοινωνίες, οι μικροί (ή και οι μεγάλοι) δικτάτορες ανασύρουν τη λέξη Συνέχεια
Πρόεδρος της Δημοκρατίας:»Όταν ένας τεχνοκράτης αισιοδοξεί,πρέπει να αισιοδοξούμε κι εμείς…»
Δεν είναι αστείο…Το δήλωσε εχθές στο Προεδρικό Μέγαρο.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είπε ότι ο τεχνοκράτης εντολοδόχος Συνέχεια
Άρθρο-σοκ Ναυάρχου:»Δεν είστε εντολοδόχος της κυβέρνησης κ.Πρόεδρε»
Του ΣΗΦΗ ΜΑΝΟΥΣΟΓΙΑΝΝΑΚΗ
ΑΝΤΙΝΑΥΑΡΧΟΣ ΠΝ ε.α
Δυο μέρες πριν η Ελλάδα συρόταν από τις Ευρωπαϊκές δυνάμεις σε μια δέσμευση οικονομική και πολιτική τουλάχιστον εικοσαετούς προοπτικής. Νίκη παρουσίασε η Ελληνική κυβέρνηση ότι σε δέκα χρόνια θα ευρεθούμε στα οικονομικά επίπεδα που ήμασταν το 2009. Όμως εξ αιτίας Συνέχεια
Κάντε μας την χάρη με τον πρόεδρο της δημοκρατίας…
Μας τα ζαλίζανε από το πρωϊ με τον πρόεδρο της δημοκρατίας. Κατ’ αρχήν, ποιόν πρόεδρο και ποιας 
δημοκρατίας; Για να ξέρουμε τι λέμε.
δημοκρατίας; Για να ξέρουμε τι λέμε.Ο κάθε πρόεδρος της κάθε δημοκρατίας δεν είναι ιερό λείψανο για να το προσκυνάμε σώνει και καλά. Είναι ένας άνθρωπος που είναι σε μια συγκεκριμένη θέση για να επιτελέσει μια συγκεκριμένη δουλειά με το ανάλογο αντίτιμο. Τον πληρώνουμε τον κύριο, δεν μας κάνει καμία χάρη, ούτε Συνέχεια
mySatellite 