Είναι γεγονός ότι όλες τις τελευταίες δεκαετίες οι προδότες και υφαρπαγείς της εξουσίας στην Ελλάδα έχουν εργαστεί ώστε να αποκλείσουν θεσμικά και διαδικαστικά τον Λαό από κάθε δυνατότητα να τους σταματήσει στην δικτατορία και ασυδοσία τους :
Δεν υπάρχει δυνατότητα απόρριψης του συνόλου της πολιτικής κλίκας τους εφ’ όσον δεν υπάρχει επιλογή στις εκλογές που να οδηγεί σε κάτι τέτοιο αφού πρακτικά δεν μπορεί να υπάρξει υποψήφιος στις εκλογές που να μην έχει πάρει το πράσινο φως από αυτούς με ό,τι αυτό συνεπάγεται καθώς ακομμάτιστος υποψήφιος είναι αμελητέα ποσότητα ακόμα και στην περίπτωση που εκλεγεί βουλευτής ( μία ψήφος ενάντια σε 299 ελεγχόμενες ή αγορασμένες, de facto αλλά και τυπικά ανθελλήνων, όπως στην περίπτωση των τούρκων βουλευτών των διαφόρων κομμάτων ).
Δεν υπάρχει δυνατότητα διεξαγωγής Δημοψηφίσματος εάν εκείνοι δεν το θέλουν.
Δεν υπάρχει δυνατότητα ακύρωσης των εκλογών μέσω αποχής, δηλαδή δεν υπάρχει δυνατότητα να ακουστεί ο Λαός με θεσμικό τρόπο veto ενώ οι διαδηλώσεις δεν δεσμεύουν νομικά ή θεσμικά κανέναν όσο ογκώδεις και να είναι.
Τέλος, οι δικαστικοί εξαρτώνται από ακριβώς το ίδιο σύστημα και προέρχονται από αυτό, ουσιαστικά πλέον απογυμνώνοντας τον απλό Πολίτη από την πλειοψηφία των προστατευτικών δικλείδων ασφαλείας του Πολιτεύματος που θα έπρεπε να έχει στην διάθεση του ακριβώς όπως αυτές που αντιμετωπίζουμε τώρα.
Τι κάνουμε λοιπόν ;
Είναι σαφές ότι το σύστημα θέλει να παραιτηθούμε από κάθε προσπάθεια ελέγχου του και κυρίως να παραιτηθούμε από το να χρησιμοποιήσουμε τις διόδους που θεωρητικά υπάρχουν για να το ελέγχουμε γιατί «δεν θα γίνει τίποτα». Και εδώ βεβαίως στήνεται η παγίδα όπου αυτό το ίδιο το σύστημα το οποίο με τους διάφορους εγκαθέτους του και εκπρόσωπους του πιέζει έτσι ώστε να πείσει τον Λαό να μη χρησιμοποιήσει τις διάφορες παροπλισμένες και διαβρωμένες διαύλους ελέγχου, μετά έρχεται και Συνέχεια →
Πρώτα ας πω αυτό: τώρα που έρχεται η Μέρκελ ας πούμε ότι έχουμε τα δίκια μας σε σχέση με τη λιτότητα κλπ και θέλουμε δικαιολογημένα να τη βρίσουμε.
Θυμάστε όταν ήρθε ο Κλίντον που έγινε κόλαση; (Παρ’ ό,τι είχε γίνει ο ίδιος σχεδιασμός απ’ την αστυνομία με τώρα). Ποια ήταν η δικαιολογία μας τότε; Ήμασταν σε μια εποχή άνθησης, ρεμούλας, ρουσφετιού, τρομακτικής ανόδου του χρηματιστηρίου. Κι όμως, πέρα απ’ την έκπληξή μας που ο Κλίντον είχε πολεμήσει τον Άγιο Μιλόσεβιτς και τα αδέρφια μας τους Ορθόδοξους Χριστιανους τους Σέρβους, διαμαρτυρόμασταν για χίλια δυο πράγματα, απ’ το πώς μας φέρονταν οι Αμερικάνοι μέχρι και την οικονομική μας κατάσταση.
Που ο Κλίντον ήταν απ’ τους πιο προοδευτικούς Προέδρους που γνώρισε ποτέ η Αμερική. Που η δική μας οικονομική κατάσταση ήταν αξιοζήλευτη! Που η χώρα αναπτυσσόταν, έμπαινε στο ευρώ, ετοίμαζε Ολυμπιακούς. Που δεν ξέραμε καν τι θα ακολουθούσε!
Κι όμως, ακόμα και τότε, στα καλύτερά μας, μια επίσκεψη ξένου ηγέτη ήταν τέτοιο κόκκινο πανί που θεωρούσαμε δικαίωμά μας να κάψουμε όλη την Αθήνα για να δείξουμε την επαναστατικότητά μας.
———Τέλος Εισαγωγής, τώρα πάμε στο κυρίως μέρος———- Συνέχεια →
Από την Ολγα Γεριτσίδου
mySatellite 