δουλειά
Μεσαίωνας στα σύγχρονα «κάτεργα» του τουρισμού – Απειλές, ξύλο και τζάμπα δουλειά
Tους περισσότερους από 20 εκατομμύρια τουρίστες που περιμένουμε φέτος, θα υποδεχτούν οι σύγχρονοι σκλάβοι που δουλεύουν σε ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, τουριστικά γραφεία, εστιατόρια, καφετέριες. Είναι εκείνοι που αμείβονται- σε δραματικά μεγάλο ποσοστό- με «φαγητό και στέγη».
Είναι εκείνοι που εργάζονται χωρίς ρεπό έξι μήνες, με συμβάσεις κατώτατων μισθών και «κρυφές» υπερωρίες. Είναι και εκείνοι που, όταν ζητούν να λάβουν τα δεδουλευμένα τους, δέχονται απειλές, εκφοβισμό και ξύλο από τους μπράβους του εργοδότη.
Τα περιστατικά δεν είναι φανταστικά, ούτε σενάριο ταινίας. Είναι όσα συμβαίνουν στα νησιά, στις παραλίες, εκεί που οι ξένοι επισκέπτες ζουν τον μύθο τους στην Greece. Εκεί οι Έλληνες εργαζόμενοι ζουν την δική τους κόλαση.
ΑΠΟ ΤΙΣ 7 ΙΟΥΛΙΟΥ ΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ ΠΙΑΝΟΥΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛ.ΑΣ.
Από τη Δευτέρα 7 Ιουλίου πιάνουν δουλειά σε υπηρεσίες της ΕΛ.ΑΣ. οι 1.543 πρώην δημοτικοί αστυνομικοί που βγήκαν στην κινητικότητα των υπαλλήλων του Δημοσίου.
Σύμφωνα με την εφημερίδα “Ελεύθερος Τύπος” ως την ερχόμενη Τετάρτη οι πρώην δημοτικοί αστυνομικοί θα πρέπει να προσέλθουν στις νέες τους υπηρεσίες για να υποβάλλουν τα δικαιολογητικά τους.
Για το που θα τοποθετηθεί ο καθένας ξεχωριστά οι δημοτικοί αστυνομικοί θα ενημερωθούν μέσα στις επόμενες ημέρες.
Τα δικαιολογητικά που θα χρειαστούν:
Ο μύθος ως… τροφή
Οι λαοί τρέφονται περισσότερο με το μύθο παρά με το ψωμί. Γι’ αυτό οι πολιτικοί πάσης χώρας και πάσης εποχής προσφέρουν στους λαούς τους παραμύθια, με τιμητική εξαίρεση τον Τσώρτσιλλ που όταν έγινε πρωθυπουργός (10 Μαΐου 1939) είπε στους Βρεταννούς τα ακόλουθα πειστικά: «Το μόνο που είμαι σε θέση να προσφέρω είναι αίμα, εργασία, δάκρυα και ιδρώτα»!
Επειδή ο τωρινός Έλληνας απεχθάνεται την ιδρωμένη φανέλλα, όπως ο αρχαίος Συβαρίτης, ο Σμυνδιρίδης, για τον οποίο έγραψα άλλη φορά, σκέφθηκα ότι πρέπει κι εγώ να συμβάλω στο έργο των πολιτικών και να τους δώσω κάποιο στοιχείο καρποφόρας μυθολογίας. Γι’ αυτό θα αναφερθώ στον μυθικό βασιλιά και μάντι της Δήλου, τον Άνιο. Κατά τη λατινική μυθολογική παράδοση (η ελληνική έχει άλλη εκδοχή) ο εν λόγω Άνιος, γυιός του Αινεία και της Λαβινίας, καταγόταν από την Εύβοια και από εκεί μετακομίσθηκε στη Δήλο, όπου νυμφεύθηκε την Δωρίππη, την οποία αγόρασε από τους πειρατές έναντι ενός ίππου! Με την Δωρίππη ο Άνιος απέκτησε τρεις θυγατέρες, τις Οινοτρόπους.
Τι ήσαν και τι έκαναν αυτές; Έκαναν αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα, ώστε να μην έχουμε ανάγκη ούτε την Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Οι εν λόγω κυρίες παρείχαν αφθονίαν τροφών και καρπών εις πάντα προσορμιζόμενο στη Δήλο χωρίς καμμιά -ναι καμμιά- καλλιέργεια της γης! Συνέχεια
Σύγχρονοι σκλάβοι: Πώς είναι να δελεάζεσαι από μια δουλειά και να παγιδεύεσαι σε καταναγκαστική εργασία
Πάνω από 21 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη είναι εγκλωβισμένοι σε καταναγκαστική εργασία σύμφωνα με τα στοιχεία του ILO.
Ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας έδωσε στη δημοσιότητα ένα ενδεικτικό animated βίντεο για να «μιλήσει» για το φαινόμενο.
Από τα 21 εκ. ανθρώπων που παγιδεύονται σε καταναγκαστική εργασία τα 11,4 εκ. είναι γυναίκες και τα 9,5 εκ. άνδρες. Συνέχεια
«Προκάτ» δηλώσεις στην εφορία για μισθωτούς και συνταξιούχους
«Μπλόκο» σε κρυφά εισοδήματα από δεύτερη δουλειά ή σύνταξη στήνει το υπουργείο Οικονομικών μέσω των προσυμπληρωμένων φορολογικών δηλώσεων του 2014.
Σύμφωνα με το «Έθνος», η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων θα βάζει στο ηλεκτρονικό σύστημα Taxisnet «προκάτ» δηλώσεις σε όλους τους συνταξιούχους και τους μισθωτούς, τόσο του Δημοσίου όσο και του ιδιωτικού τομέα, ακόμη και στους «μισθωτούς» οι οποίοι αμείβονται με μπλοκάκια. Συνέχεια
Αφήστε μας ήσυχους να χτίσουμε μόνοι μας τα νέα μας όνειρα
Το τηλέφωνο χτύπησε σε γνωστό ραδιοφωνικό-τηλεοπτικό σταθμό. Ο διευθυντής παραγωγής της εκπομπής απάντησε και από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ακούστηκε μια φωνή γεροντίστικη αλλά συνάμα περήφανη και καθάρια.
«Είναι ντροπή βρε παιδιά» είπε η ηλικιωμένη κυρία.
«Ποιο είναι ντροπή;» απάντησε ο διευθυντής παραγωγής.
«Είναι ντροπή αυτό που γίνεται. Καλείτε τους πλούσιους να βοηθήσουν τους φτωχούς, ζητάτε από αυτούς που έχουν να δώσουν ελεημοσύνη σ’ αυτούς που δεν έχουν. Δεν χρειάζονται ελεημοσύνες, δεν ζητάνε οι φτωχοί ελεημοσύνες. Δουλειά ζητάνε για να μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς».
Το φαινόμενο αυτό, της προσφοράς «βοήθειας» σε ανθρώπους που τη χρειάζονται έχει κάμποσο διάστημα που εμφανίστηκε και προωθείται από ραδιοφωνικούς, κυρίως, σταθμούς. Γιατροί, δικηγόροι, φροντιστές μέσης εκπαίδευσης και ξένων γλωσσών, ψυχολόγοι, εκδοτικοί οίκοι και ότι άλλο επάγγελμα ή ειδικότητα μπορείτε να φανταστείτε, προσφέρουν «δωρεάν» τις υπηρεσίες τους σε ανθρώπους που δήλωσαν από πριν στους ραδιοφωνικούς σταθμούς ότι έχουν ανάγκη και δέχονται τη «δωρεάν» προσφορά από τους παραπάνω επαγγελματίες.
Τα ονόματα των επαγγελματιών αναρτώνται στις ιστοσελίδες των σταθμών και ανακοινώνονται στον «αέρα» κατά τη διάρκεια της ροής των προγραμμάτων των ραδιοφωνικών σταθμών. Το όλο εγχείρημα βαφτίζεται ως πρόγραμμα κοινωνικής προσφοράς ή αλληλεγγύης προς τους συνανθρώπους μας.
Η μεσαία τάξη τέλος
Η μεσαία τάξη τέλος: (Financial Times)
Η εμπειρία της μεσαίας τάξης ήταν ανέκαθεν η εξής. Ο άνθρωπος έχει την επαγγελματική του ταυτότητα. Είμαστε αυτό που κάνουμε. Επιλέγουμε επαγγέλματα που ταιριάζουν στον χαρακτήρα μας και στην συνέχεια αυτά τα επαγγέλματα διαμορφώνουν τον χαρακτήρα μας. Οι σχολαστικοί άνθρωποι γίνονται λογιστές και στην συνέχεια η λογιστική τους κάνει ακόμη πιο σχολαστικούς. Ειδικά οι άνδρες, πάντα καθορίζονταν εν μέρει μέσα από την δουλειά τους.
Αλλά αυτή η εποχή τελειώνει. Με την οικονομική κρίση και την τεχνολογική αλλαγή (τα ρομπότ καταλαμβάνουν τον πλανήτη), μειώνεται συνεχώς ο αριθμός όσων έχουν μια ικανοποιητική δουλειά ή μένουν στο ίδιο επάγγελμα για πάντα. Ο άνθρωπος σταματά να είναι η δουλειά του. Κι αυτό τον υποχρεώνει να βρει νέα ταυτότητα.
Έχω περάσει πολλά χρόνια κάνοντας ερασιτεχνικές έρευνες πάνω στην επαγγελματική ταυτότητα. Ένας δικηγόρος μου «απέσταξε» τα ουσιώδη χαρακτηριστικά του επαγγέλματός του: «Πρέπει να συνταχθείς με όποια πλευρά της υπόθεσης σε προσλαμβάνει, οπότε πρέπει να είσαι ανήθικος. Και πρέπει να είσαι επίσης πειστικός. Είναι το προφίλ του ψυχοπαθή».
Ένας πρώην δημοσιογράφος που πέρασε στις τραπεζικές επενδύσεις, μού έδωσε την δική του άποψη για τους τραπεζίτες: «Άνθρωποι που τους ενδιαφέρει το χρήμα, συνήθως γιατί μεγάλωσαν με την έλλειψή του».
Οι πολιτικοί απαξιώνονται, αλλά από την δική μου εμπειρία κρίνω ότι τείνουν να είναι φιλικοί και κοινωνικοί. Όταν κάποτε έπεσα τυχαία σε ένα δωμάτιο γεμάτο αριστερούς πολιτικούς από όλο τον κόσμο, πρόσεξα κάτι άλλο: Σχεδόν όλοι έδειχναν καλά. Είναι οι άνθρωποι που έχουν αρκετή αυτοπεποίθηση ώστε να μπαίνουν σε de facto διαγωνισμούς δημοτικότητας και να βλέπουν τα πρόσωπά τους μεγεθυμένα σε πόστερς.
Η χώρα πεθαίνει κι οι εθνοπατέρες βλέπουν ντέρμπι φωτογραφίζοντας τα μπούτια, τα μπράτσα και τις μασχάλες της Παπακώστα
Η χώρα πεθαίνει, ο λαός αυτοκτονεί, η νέα γενιά παίρνει το δρόμο της ξενιτιάς. Στη Βουλή πρόκειται να συζητηθεί η πρόταση μομφής προς την κυβέρνηση και οι εθνοπατέρες αντί να συζητούν ανήσυχοι για το μέλλον της χώρας τι κάνουν;
του Στρατή Μαζίδη
Αράζουν στους καναπέδες ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ
Πίνουν σε εξευτελιστικές δραχμικές τιμές τα drinks ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ
Βλέπουν το ντέρμπυ στην πλάσμα ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ
και…
φωτογραφίζουν τα μπούτια, τα μπράτσα και τις μασχάλες της Κατερίνας Παπακώστα με τα iphones και τα Samsung Galaxy ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ είτε σε αγορά συσκευής είτε σε πληρωμή του πακέτου τους.
«Να μην έρθει κανένας πολιτικός στην κηδεία, θα τον γδάρω με τα ίδια μου τα χέρια»
Συγκλονίζουν τα λόγια του πατέρα του Γιώργου Φουντούλη, ο οποίος κηδεύει αύριο το παιδί του, που έπεσε θύμα της δολοφονικής επίθεσης από αγνώστους έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο.
«Δεν είναι αν θα τους βρουν αν θα τους πιάσουν αν θα τους κρεμάσουν στην Ομόνοια, εγώ θέλω πίσω το παιδί μου…», λέει με σπαραχτικά λόγια ο πατέρας, ο οποίος δείχνει ως ηθικούς αυτουργούς της δολοφονίας τους πολιτικούς. Τονίζει μάλιστα, μιλώντας στο Star, ότι δεν επιθυμεί να παρευρεθεί κανένας πολιτικός Συνέχεια
Μπλόκο στους Έλληνες που ψάχνουν δουλειά στην Ευρώπη
σχόλιο MySatelite: Ευρωπαϊκή Ένωση σου λένε μετά. Ανοιχτά τα σύνορα για τα κράτη μέλη αλλά μέχρι εκεί που τους συμφέρει.
Σκληρότερους νόμους για την αντιμετώπιση και ανάσχεση του ρεύματος της οικονομικής μετανάστευσης στην Ευρώπη εισηγούνται οι Ευρωπαίοι εταίροι, δημιουργώντας πλέον έναν ασφυκτικό κλοιό για τους δοκιμαζόμενους από την ανεργία Ελληνες.
Τους πολίτες εκείνους που κινδυνεύουν να στερηθούν έστω και το δικαίωμα στην αναζήτηση καλύτερης τύχης εκτός συνόρων, μια και η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε εργασιακό κρανίου τόπο.
Δεν φτάνει λοιπόν που η χώρα μας έχει υποστεί τις συνέπειες μιας σειράς λανθασμένων ευρωπαϊκών πολιτικών, Συνέχεια
Τόσο καιρό, μόνο ψέματα λένε. Τώρα, γιατί πρέπει να τους πιστέψω;
Καλού κακού, λέω καλημέρα στο γείτονα. Λέω πιο πολλές καλημέρες, από προχτές. Μήπως και κάποιος δεν αδιαφορήσει, όταν θα έρθει η σειρά μου.
Δηλαδή, όλα αυτά, σήμερα, γίνονται για το καλό μου;
Όσο κοντή κι αν είναι η μνήμη μου, θυμάμαι να λένε πως και όλα τα υπόλοιπα «για το καλό μου γίνονται». Όλα για το καλό μου.
Και γμ την τύχη μου , ακόμα δεν το έχω δει αυτό το καλό. Δηλ. τώρα που θα πάνε κάποιοι φυλακή (αν
πάνε και δεν γυρίσουν νικητές και τροπαιούχοι), εγώ θα πάψω να είμαι άνεργος, οφειλέτης και υποψήφιος για φυλακή και κατασχέσεις;
Δε μου βγαίνει και δεν το βλέπω. Σχέδιο εντός σχεδίου βλέπω.
Για να φτιάξω το δικό μου και το δικό σας κέφι, σε τούτους τους εμφυλιοπολεμικούς καιρούς, θα σας πω ένα «ανέκδοτο». Κάθε τι που δεν εκδίδεται – προβάλλεται – παίζεται στις οθόνες και τα έντυπα των επίσημων μηdιακών Βαρώνων παραμένει «ανέκδοτο»
Το Ανέκδοτο έχει για τίτλο:
Με σκληρή δουλειά, πολύ κόπο και πολλές θυσίες θα εξοφλήσουμε το Χρέος (ή τα χρέη μας). Συνέχεια
Αλλιώς είχα μάθει…
Πόσο πολύ θα ‘θελα να μπορούσα να δώσω ελπίδα σε όλους εμάς που χάσαμε την αξιοπρέπειά μας και βρεθήκαμε οι περισσότεροι με το κεφάλι σκυμμένο, ενώ μέχρι χθες δουλεύαμε (μπορεί να γκρινιάζαμε κιόλας), αλλά τουλάχιστον προσφέραμε!!!
Αλλιώς είχα μάθει όλ’ αυτά τα χρόνια. Να σηκώνομαι, να ετοιμάζω το παιδί για το σχολείο και μετά δουλειά. Τώρα, αδιέξοδο! Ατελείωτες ώρες μέσα στο σπίτι καθαρίζοντάς το συνεχώς για να “γεμίσουν” οι ώρες, αλλά και να μη σκέφτομαι από πού και πώς θα βρω χρήματα να συντηρηθούμε με το παιδί. Οι σκέψεις αυτές είναι καθημερινές, επίπονες, επώδυνες. Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου λέγοντας πάνω απ’ όλα η υγεία και δόξα τω Θεώ… Μα έρχεται ο λογαριασμός της Συνέχεια
Ένας χρόνος χωρίς ίντερνετ
Ο Paul Miller εγκατέλειψε την online ζωή για ένα χρόνο. Τώρα μας περιγράφει την εμπειρία του.
Από το the Verge.
Απόδοση: Λένα Φουτσιτζή