Σταύρος Ψυχάρης:ο κουμπάρος του χουντικού,του Αντρέα και του Κόκκαλη

Από αριστερά: Απ. Βογιατζής (υπ. Εργασίας της Χούντας), Στ. Ψυχάρης, θεοφ. Παπακωνσταντίνου (υπ. Προεδρίας και Παιδείας της Χούντας), Β. Σταματόπουλος (υπ. Τύπου) και άλλοι κοσμικοί της εποχής.

Αν κάτι απέδειξε η κόντρα του Γιώργου Παπανδρέου με τον Ψυχάρη, είναι πως η πολιτική ακόμη και σήμερα νοείται ως η διαδρομή από τις πίσω πόρτες του Μαξίμου ως τα μανταλάκια των περιπτέρων. Διαπλοκή, εκβιασμοί, κρυφές ατζέντες, υποκρισία. Θα φανεί, άλλωστε, τις επόμενες μέρες που θα διασταυρωθούν τα ξίφη στο όνομα της αλήθειας. Ποιος είναι όμως ο Σταύρος Ψυχάρης; Κουμπάρος του υπουργού προπαγάνδας της Χούντας, μετά του Αντρέα Παπανδρέου και στο τέλος του Κόκκαλη; Ως τώρα δεν τον άγγιξε κανένας ποτέ. Ποιος να τοποθετηθεί απέναντι στο πανίσχυρο συγκρότημα που ήταν ασπίδα και όπλο; Μόνο το περιοδικό ΑΝΤΙ του Χρήστου Παπουτσάκη αμέσως μετά την μεταπολίτευση. Σήμερα δημοσιεύουμε μια παλιά έρευνα της Ευγενίας Λουπάκη. Ένα αποκαλυπτικό κείμενο που βιογραφεί τον ισχυρό άντρα του ΔΟΛ. Απολαύστε το:

*ΘΕΟΣ ΦΥΛΑΞΟΙ!!!

Της Ευγενίας Λουπάκη

Ιστορίες σαν του Σταύρου Ψυχάρη είχε μπόλικες το ελληνικό σινεμά της δεκαετίας του ,60. Το παιδί του

Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ … by The Player

2011

Xρονιά ορόσημο, όπως θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε οι προύχοντες τις παγκόσμιας κοινωνίας.

Από την ημέρα που η <<κρίση>> , χτύπησε την πόρτα της Ελλάδας και εμείς της ανοίξαμε , ένα τεράστιο ερώτημα με βασανίζει .

Ας υποθέσουμε ότι σε μερικά χρόνια , έχουμε ξεπεράσει την κρίση , έχουμε μειώσει τα ελλείμματα , τα έχουμε τακτοποιήσει  όλα τέλος πάντων . Το ερώτημά μου είναι , πόσο καιρό θα χρειαστούμε για να τα κάνουμε όλα μπάχαλο ? Και φυσικά  το ερώτημα το θέτω σε χρόνο πρώτο πληθυντικού , από βλακώδη ευγένεια .

Εγώ λέω πως από την επόμενη μέρα  που θα βγούμε από την κρίση , ξανά προς τα σκατά θα περπατάμε .

Όσο δεν είναι λαϊκή απαίτηση , να αλλάξει εντελώς ο νόμος περί  ΑΝ – ευθυνότητας των υπουργών και βουλευτών , όσο ισχύει η βουλευτική ασυλία και η παραγραφή των αδικημάτων τους , ο τόπος δεν πρόκειται να βρει γιατρειά .