Εκδίδομαι, γι’ αυτό θα προτιμήσω να γράψω αυτό το κείμενο διατηρώντας την ανωνυμία μου. Κάνω αυτή τη δουλειά περισσότερο από ενάμιση χρόνο κι όμως τώρα που έχω κάνει έναν πλήρη κύκλο, από Χριστούγεννα σε Χριστούγεννα, νιώθω όλο το βάρος και τη φθορά. Φθορά σωματική και ψυχική.
Για ένα χρόνο και οχτώ μήνες, δεν ξέρω πόσες εβδομάδες, έχω καθημερινές επαφές, «συνουσίες» που υποτίθεται ότι είναι συναινετικές, όμως κατά κύριο λόγο θυμίζουν επικίνδυνα βιασμούς. Οι επιλογές ή -Θεός φυλάξει- οι επιθυμίες μου, δεν έχουν ποτέ το ίδιο βάρος με αυτές του έτερου εμπλεκόμενου στο αλισβερίσι. Ίσως η λέξη αλισβερίσι να νομίζετε ότι δεν είναι αντιπροσωπευτική, κι όμως δεν ξέρω πώς αλλιώς μπορώ Συνέχεια →