«Ακρισία: η έλλειψη ορθής κρίσης, κριτικής ικανότητας: οι ηττημένοι απέδωσαν το εκλογικό αποτέλεσμα στην ακρισία του λαού. ΣΥΝ επιπολαιότητα, απερισκεψία. ΑΝΤ ορθοφροσύνη, κρίση, ευθυκρισία».
Γ. Μπαμπινιώτη, Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, εκδόσεις Κέντρο Λεξικολογίας, σελ. 108.
Αδιάκριτος είναι εκείνος που επιδεικνύει ενοχλητικό ενδιαφέρον για προσωπικά ζητήματα άλλων. Αυτές οι προσωπικότητες
είθισται να μην έχουν υγιή κίνητρα και καλές προθέσεις. Μόνο η εκδικητικότητα, η μικρόνοια, η μικροψυχία και ό,τι ορίζουν ως «ανάγκη» μπορούν να τους υποχρεώσουν σε ανάληψη δράσης – έστω λεκτικής. Έτσι είναι και έτσι νιώθουν όσοι θέλουν να παρεμβαίνουν στη ζωή γνωστών, αγνώστων και συγγενών τους δίχως να τους έχει ζητηθεί καν η άποψη.
Σεισμικές αλλαγές στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης φέρνει η πρόθεση του πρωθυπουργού να αλλάξει τον τρόπο εκλογής δημάρχων και δημοτικών συμβούλων προκαλώντας ταυτόχρονα ποικίλες αντιδράσεις από τους άμεσα ενδιαφερόμενους δημάρχους και μάλιστα από εκείνους που πρόσκεινται στη Νέα Δημοκρατία.
Τόσο οι δηλώσεις του υπουργού Εσωτερικών Ευριπίδη Στυλιανίδη όσο και το δημοσίευμα της Καθημερινής δεν ήταν καθόλου τυχαία αφού σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μας τις αλλαγές αυτές επιθυμεί ο ίδιος ο Αντ. Σαμαράς που έδωσε οδηγίες στον υπουργό Εσωτερικών και στους στενούς του συνεργάτες να επεξεργαστούν έναν εκλογικό νόμο κατά το πρότυπο της Γερμανίας και της Κύπρου. Ο πρωθυπουργός, όπως μας έλεγαν καλά πληροφορημένες πηγές του Μεγάρου Μαξίμου επιδιώκει από τη μια να κάνει «επανάσταση» – και μάλιστα χωρίς δημοσιονομικό κόστος – στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης κι από την άλλη να εκλεγούν όσο το δυνατόν ισχυρές και υπερκομματικές προσωπικότητες που θα ενώνουν τις τοπικές κοινωνίες απέναντι στους υποψήφιους του ΣΥΡΙΖΑ και της Χρυσής Αυγής.
Οι βασικοί άξονες των αλλαγών που θα επιφέρει ενδεχόμενος νέος εκλογικός νόμος για τις δημοτικές εκλογές είναι: Συνέχεια →
ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ:
ΟΧΙ ΨΗΦΟΣ ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΜΕ ΚΑΤΩ ΤΟΥ 3% ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΣΤΕΝΑΧΩΡΕΙ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ ! ! !
Mελετώντας τον εκλογικό νόμο διαπίστωσα -και δυστυχώς αποδεικνύονται πως είναι έτσι- τα εξής:
Είτε ρίξεις λευκό είτε άκυρο είτε δεν πας καθόλου είτε –κι εδώ είναι το ζήτημα- ψηφίσεις κάποιον εκλογικό συνδυασμό αλλά αυτός δεν περάσει το όριο του 3%, το αποτέλεσμα είναι ίδιο. Το ποσοστό κάθε κόμματος υπολογίζεται με βάση το άθροισμα των ψήφων που πήρε κάθε συνδυασμός από όσους πέρασαν το 3%. Αυτές οι ψήφοι θεωρούνται έγκυρες για την κατανομή των εδρών και μόνον αυτές.
Αν λοιπόν είμαστε 1000 πολίτες και 240 από μας θέλουν στην κυβέρνηση το κόμμα π.χ. ΝΔ (!) και το Συνέχεια →