Η Ρεπούση πήρε θέση για τον Νίκο Φίλη και τη Γενοκτονία των Ποντίων

Η πρώην βουλευτής δηλώνει τρομαγμένη

Φωτογραφίες μιας Ελλάδας που δεν υπάρχει πια…

Οι φωτογραφίες του Κωνσταντίνου Μάνου, του μεγάλου Έλληνα δημιουργού της διασποράς, αναδεικνύουν την Ελλάδα που έχει πλέον χαθεί, την ελληνική επαρχία και τους ανθρώπους της, τη δεκαετία του 1960.

Με τις μαγικές του εικόνες ο Μάνος μας καλεί συνοδοιπόρους στα απομακρυσμένα χωριά και νησιά της Ελλάδας του ’60 όπου άνθρωποι φτωχοί και αγέρωχοι, μέσα σ’ ένα σκηνικό αγροτικής απλότητας και γαλήνης, δίνουν με αξιοπρέπεια τον αγώνα τους για επιβίωση προσηλωμένοι σ’ έναν τρόπο ζωής απαράλλακτο για αιώνες.

Ευρωεκλογές 2014: Όλοι οι υποψήφιοι και χρήσιμες πληροφορίες

JusticeForGreece

Στις 25 Μαΐου 2014, ημέρα Κυριακή στη χώρα μας, θα διεξαχθούν οι εκλογές για την ανάδειξη των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η ψηφοφορία θα αρχίσει στις 07:00 και θα λήξει στις 19:00. Η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι υποχρεωτική. Για την εκλογή των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, η Ελληνική Επικράτεια αποτελεί μία ενιαία εκλογική περιφέρεια (21 έδρες). 
Όσοι από τους Έλληνες πολίτες διαμένουν στο εξωτερικό ή θα βρίσκονται στο εξωτερικό και επιθυμούν να ψηφίσουν στις Ευρωεκλογές μπορούν να ψηφίσουν στην περιφέρεια της οικείας ελληνικής προξενικής αρχής σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εφόσον έχουν υποβάλει σχετική αίτηση μέχρι τις 4 Απριλίου 2014.

Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.357 επιπλέον λέξεις

Γιορτή για την ελευθερία των παραδοσιακών σπόρων!

Εν Αρχή ην ο Σπόρος!

ΤΟ ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΤΩΝ ΣΠΟΡΩΝ,  ΠΕΛΙΤΙ 2014 Σάββατο 5 Απριλίου από τις 4 μ.μ. έως τις 10 μ.μ. Ακαδημίας Πλάτωνος, είσοδος από το Συνεργατικό Καφενείο, γωνία Μοναστηρίου και Τηλεφάνους.

Μια γιορτή για την ελευθερία των παραδοσιακών σπόρων.

Έλεγχος του σπόρου σημαίνει έλεγχος της τροφής.

Σήμερα, η σημερινή ευρωπαϊκή νομοθεσία ευνοεί τα ολιγοπώλια, και ήδη το 73% της παγκόσμιας αγοράς σπόρων  ελέγχεται από 10 μόνον εταιρίες.  Διεκδικούμε μια νομοθεσία που ευνοεί την  αποκέντρωση του ελέγχου των σπόρων ώστε αυτή η δύναμη να μην συγκεντρώνεται στα χέρια των ολίγων.

Έκαψαν το σπίτι του Σημίτη

σχόλιο MySatelite: Το θέμα δεν είναι ότι κάηκε μέρος του σπιτιού, αλλά πότε θα αρχίσουν οι Μεγαλο-Αδελφικοί πολιτικοί μας να ψηφίζουν νόμους που θα περιορίζουν – στο όνομα του κοινωνικού καλού (national security το λένε οι Αμερικανοί απο το γνωστό 9/11) – τα δικαιώματα και την ελευθερία μας.

Μεγάλες ζημιές προκλήθηκαν στην εξοχική κατοικία του πρώην πρωθυπουργού Κ. Σημίτη στους Αγίους Θεοδώρους από φωτιά η οποία ξέσπασε στις 2:34 τα ξημερώματα.

Πότε οι Έλληνες έγιναν ρατσιστές; (Συμβολή στη συζήτηση για τον υπό ψήφιση αντιρατσιστικό νόμο)

 γράφει ο κ. Κυριάκος Κατσιμάνης, Επίκ. .Καθηγητής Φιλοσοφίας του Παν/μίου Αθηνών, Docteur d’Etat ès Lettres (Paris-Sorbonne)  

Α΄ ΜΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ ΑΟΡΙΣΤΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ

«Ο τάχιστος των λόγων». Αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα και υπέρτατη δημοκρατική κατάκτηση αποτελεί η ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης. Είναι, λοιπόν, ιδιαιτέρως ανησυχητικό το ότι το ανεκτίμητο αυτό αγαθό απειλείται άμεσα εξαιτίας κάποιων προβλέψεων του υπό ψήφιση αντιρατσιστικού νόμου που ποινικοποιούν τη δυνατότητα να εκφραστεί κανείς ελεύθερα, δηλαδή στην ουσία δεν επιτρέπουν ακόμη και να σκεφτεί κανείς σωστά, σύμφωνα με τον πασίγνωστο αφορισμό του Ρήγα. Πραγματικά, τι άλλο από εκμηδένιση της σκέψης και φίμωση της έκφρασης είναι η διάταξη που απειλεί με «φυλάκιση τριών μηνών έως τριών ετών και χρηματική ποινή 5.000-20.000 € όποιον προκαλεί, διεγείρει ή προτρέπει σε πράξεις ή ενέργειες που μπορούν να προκαλέσουν διακρίσεις και μίσος κατά προσώπου ή ομάδας προσώπων κτλ..;».

Το ερώτημα που γεννάται αμέσως είναι το ακόλουθο: μήπως παρακολουθούμε  θέατρο του παραλόγου; Όπως προκύπτει από το παραπάνω απόσπασμα, επιλήψιμη είναι η «διέγερση», η «πρόκληση» και η «προτροπή» όχι καθαυτές αλλά κατά το μέτρο που οδηγούν σε ορισμένες «πράξεις ή ενέργειες». Αλλά και αυτές, με τη σειρά τους, δεν είναι αυτοτελώς κολάσιμες, αλλά (μόνο) εφόσον οδηγούν «σε διακρίσεις και μίσος». Μέσα σε αυτό το αλλόκοτο και ομιχλώδες οδοιπορικό της ενοχής σε ποιο σημείο ακριβώς μπορεί άραγε να εντοπίσει κανείς το αληθινό αδίκημα; 

Πιο συγκεκριμένα:

α) οι λέξεις «προκαλεί» και «διεγείρει» είναι από νοηματική άποψη εξαιρετικά αόριστες και για το λόγο αυτό επικίνδυνες. Ποιος θα σύρει τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον επιτρεπτό και τον ανεπίτρεπτο βαθμό της «πρόκλησης» και της «διέγερσης»;

O Κάμερον ζητεί να περιοριστεί η ελευθερία της κυκλοφορίας στην Ε.Ε.

Η ΕΕ θα πρέπει να περιορίσει την αρχή της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων, δήλωσε σήμερα ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, αντιδρώντας σε φόβους ότι η χώρα του θα κατακλυσθεί τον ερχόμενο χρόνο από βούλγαρους και ρουμάνους μετανάστες.

H Miley Cyrus και η κουλτούρα του Ξέκωλου

Γράφει  o Αντώνης Ν. Φράγκος

“Τoo Much Ado About Nothing”, όπως έγραφε και ο Σέξπιρ. Πολύ Κακό Το Τίποτα, στην προκειμένη περίπτωση ταιριάζει γάντι στην στάση της Miley Cyrus καθώς η εικοσάχρονη ποπ τραγουδίστρια έχει βαλθεί να χτυπήσει κορυφή στα διάφορα charts. Αν ψάξετε τώρα στο διαδίκτυο θα δείτε πλήθος φωτογραφιών στα όρια του σοφτ- πορνό αλλά και στο γνωστό βίντεο, “Wrecking Ball” ένθα η μικρή το δέμας Miley καβαλάει μια ατσάλινη μπάλα ολόγυμνη… Τη σχολίασαν αυστηρά γυναίκες μουσικοί όπως η Annie Lennox και η Sinead O’ Connor και πολλοί έσπευσαν να τις χαρακτηρίσουν συντηρητικές και πασέ. Η ίδια δήλωσε στο BBC πως είναι υπέρ της ελευθερίας της έκφρασης.

Μήπως έτσι, λοιπόν, έχουν τα πράγματα; Η ελευθερία καλλιτεχνικής έκφρασης συνάδει με την σεξουαλική

Συνεργασία Εθνικοσοσιαλιστών και Κομμουνιστών κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο: Οι «Διασκέψεις» GESTAPO – NKVD

Όταν τα δύο καθεστώτα, εθνικοσοσιαλισμός – κομμουνισμός συνεργάζονται αρμονικά, τότε παράγονται αβίαστα, σίγουρα, “ευεργετικά” αποτελέσματα για την ανθρωπότητα: ήτοι γενοκτονία πληθυσμών, και δη αμάχων, παιδιών, ηλικιωμένων, γυναικών, διανοουμένων. Αυτά τα ιστορικά ντοκουμέντα που παρατίθενται για την Πολωνία, είναι λίαν ενδεικτικά για τον τρόπο που τα δύο καθεστώτα αντιλαμβάνονται την αξία του ανθρώπου, την αξία της ζωής, την έννοια της ελευθερίας, την ελεύθερη και απρόσκοπτη διακίνηση των ιδεών.

Γράφει

ο Μιχάλης Γρηγορόπουλος

   Τα δύο ολοκληρωτικά κράτη-θανάσιμοι αντίπαλοι του Β’ Π.Π., η Ναζιστική Γερμα­νία και η Σοβιετική Ένωση, αρχικά ήταν σύμμαχοι και υπήρξαν οι βασικοί αίτιοι της έναρξης της παγκόσμιας σύρραξης. Οι δύο φοβερές μυστικές αστυνομίες τους, η Γκεστάπο και η NKVD αντίστοιχα, συνεργάστηκαν στενά στην εξόντωση των κοινών τους αντιπάλων.

Η συνεργασία μεταξύ Gestapo και NKVD είχε ως αποτέλεσμα την διοργάνωση μιας σειράς διασκέψεων των δύο υπηρεσιών, μεταξύ του τέλους του 1939 και των αρχών του…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 1.987 επιπλέον λέξεις

Δύο Φωτογραφίες Χίλιες Λέξεις…Το Σχολείο ΤΟΤΕ και ΤΩΡΑ

http://www.pentapostagma.gr/

 Η φωτογραφία αυτή κάνει το γύρο του διαδικτύου…σκοπό έχει να δείξει στους νέους και θυμίσει στους μεγαλύτερους πως ήταν κάποτε, 30 χρόνια πίσω και βάλε, τα Ελληνικά σχολεία! Παντού κυριαρχούσε και δέσποζε περήφανα η γαλανόλευκη!

Σήμερα;;;

Πέντε ερωτήματα για το σχέδιο νόμου «Καταπολέμηση Εκδηλώσεων Ρατσισμού και Ξενοφοβίας»

του Ραφαήλ Μεν. Μαϊόπουλου

1. Το πρώτο:
Γιατί πρέπει να ψηφιστεί ένας νέος αντιρατσιστικός νόμος και να μην τροποποιηθεί, όπου είναι αναγκαίο, ο νόμος 927/1979 (όπως σήμερα ισχύει, μετά τις συμπληρώσεις του των ετών 1984, 1997, 2001, 2005) και γιατί είναι τόσο δύσκολο να συμφωνηθούν ανάμεσα στα κόμματα οι διατάξεις μια τέτοιας τροποποίησης;

Πιθανές απαντήσεις:

(α) Αυτό απαιτούν οι κομματικές ανάγκες.

(β) Ο νέος νόμος χρειάζεται ως άλλοθι για την κάλυψη της απροθυμίας ή ανικανότητας των κομμάτων να

Με άλλοθι την Χρυσή Αυγή πάνε να δέσουν ολόκληρο το λαό

Είναι πρωτοφανές αυτό που έγινε με τον κ. Δραγασάκη, ο οποίος εκτελούσε χρέη προέδρου του κοινοβουλίου, την περασμένη εβδομάδα. Ο κ. Δραγασάκης με σκοπιμότητα και δόλο προκάλεσε σύγκρουση με την Χρυσή Αυγή με μοναδικό σκοπό την κινητοποίηση των πιο αντιδραστικών διατάξεων του κανονισμού της Βουλής. Άρθρα (77-81) που η αριστερά και οι δημοκρατικές δυνάμεις σ’ ολόκληρη την μεταπολεμική πορεία αυτού του τόπου κατάγγελλαν ότι κατοχυρώνουν την αυθαιρεσία του προεδρεύοντος του κοινοβουλίου. Άρθρα που ποτέ ξανά – τουλάχιστον στην μεταπολίτευση – δεν χρησιμοποιήθηκαν στο κοινοβούλιο.

Μάλιστα ο κ. Δραγασάκης έφτασε στο σημείο να καλεί επανειλημμένα τον φρούραρχο της Βουλής να

Δημοσκόπηση και Κομματοκρατία

 Πριν λίγο καιρό  δημοσιεύτηκε μια δημοσκόπηση της εταιρίας VPRC η οποία διενεργήθηκε για λογαριασμό του ραδιοφωνικού σταθμού «Στο κόκκινο» LEFT.gr (εδώ).
Η δημοσκόπηση αυτή φανερώνει πολλά και σημαντικά πράγματα για την πίστη των πολιτών σε ό,τι αφορά την πορεία της χώρας για το μέλλον και έχει αξία να μελετηθεί και από αυτή την πλευρά. Εκείνα όμως τα σημεία που μας λέει αυτή η δημοσκόπηση και πρέπει να προσεχθούν ιδιαίτερα, καθόσον καμία άλλη δημοσκόπηση δεν τα εμφανίζει είναι τρία.

Α) ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΟΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ
Ενώ όλες οι εταιρίες δημοσκοπήσεων μετράνε τον κάθε πολιτικό χωριστά μόνο του σε κλίμακα από το 1 έως 100, (π.χ. Σαμαράς 40%+, 60%-) η συγκεκριμένη δημοσκόπηση τους βάζει όλους τους κομματικούς αρχηγούς μαζί στην κλίμακα από 1-100 και η μαθηματική αλήθεια φυσικά που βγαίνει είναι συγκλονιστική: 

Κάτι να φοβάσαι

Είμαι από τους τυχερούς. Ακόμα δεν έχω πεινάσει, δεν έχω μείνει άστεγος, δεν με έβαλαν φυλακή για χρέη (ή για οποιονδήποτε λόγο το καθεστώς θεωρεί σοβαρό), δεν έχω απολέσει εξ’ ολοκλήρου την ελευθερία μου. Έχουν κάνει το παν για να με κάνουν να θάψω πρόωρα την ελπίδα μου και τα όνειρά μου.

Μπορώ να τα βγάλω πέρα με όλα αυτά, δηλαδή με τα έξοδα, με το άγχος της δουλειάς (είτε έχω είτε όχι), με την πίεση από το περιβάλλον, από τις αυτοκτονίες (μια σιωπηρή γενοκτονία), χωρίς να είμαι βολεμένος. Ας πούμε έχω κάτι για το οποίο νιώθω τυχερός και ως τώρα με στηρίζει.

Ωστόσο έχασα την δυνατότητα να δικαιολογώ και να είμαι επιεικής. Πλέον έγινα αρκετά πιο αυστηρός και κριτικός απέναντι στους ανθρώπους. Πρώτα ρωτάω και μετά δίνω ευκαιρίες. Ψήφισες Σαμαρά,

Γράμμα από την Ελλάδα. Μάρτης 2013.

γραφει ο αρισταρχος

Πλησιάζει η μεγάλη γιορτή της παλιγγενεσίας η 25 Μαρτίου ημέρα κήρυξης της Ελληνικής επανάστασης για την ανεξαρτησία της πατρίδας μας από το τετρακοσίων ετών γονάτισμα πάνω από τα Τούρκικα τσαρούχια και το χατζάρι πάνω στο σβέρκο μας. Κάτι τέτοιες μέρες , δεν ξέρω, με πιάνει μια μελαγχολία σ’ αντίθεση με τα νεανικά μου χρόνια που τρελαινόμουν στην ιδέα πως θα γέμιζα με όλους αυτούς τους υπέροχους Έλληνες που έδωσαν με ανυπέρβλητη τόλμη τη ζωή τους για ένα όνειρο που ποτέ δεν έζησαν. Την ελευθερία! Περιδιαβαίνοντας στους ατέρμονες διαδρόμους του διαδικτύου έφτασα, ίσως εσκεμμένα, στο υπέροχο ποίημα του Πυθαγόρα απαγγελμένο/τραγουδισμένο από την εκφραστική φωνή της Μαρινέλλας. “Γράμμα από το μέτωπο” με αναφορά στο έπος του ’41(τι σημασία έχει το πότε;) .

Δεν μπορούσε το μυαλό μου κάτω από την συναισθηματική πίεση να μην πετάξει οπουδήποτε θα μπορούσε  να πάει ένα γράμμα μου. Ένα γράμμα από την Ελλάδα του 2013, έτσι όπως το στέλναμε παλιά πιτσιρικάδες να το διαβάσει ο Άγιος Βασίλης. Και κείνο πέταξε σαν πουλί μέσα σε αεροπλάνα πάνω από θάλασσες και ωκεανούς, μέσα σε αυτοκίνητα και τσάντες για να δοθεί από ανθρώπινα χέρια στον θείο που ποτέ δεν είχα εκεί στην μακρινή την Αμερική και που κόντευε τα ογδόντα πέντε. Να το ανοίξει, να το διαβάσει και από τα γερασμένα του μάτια να πέσει το δάκρυ για να το κιτρινίσει. Και μέσα σε κείνο τον λεκέ να κλείσει για πάντα τα συναισθήματα που το έλουζαν όταν γράφονταν και όταν διαβάζονταν. Ένα γράμμα που ποτέ δεν στάλθηκε, σε έναν θείο που ποτέ δεν υπήρξε.

Πτώση 14ων θέσεων για την Ελλάδα στην ελευθερία του Τύπου

Ραγδαία είναι η πτώση της χώρας μας όσον αφορά στον σεβασμό της ελευθερίας του Τύπου, σύμφωνα με τον κατάλογο που καταρτίζει κάθε χρόνο η μη κυβερνητική οργάνωση Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα.

Για την ετήσια κατάταξη, οι Δημοσιογράφοι χωρίς Σύνορα θέτουν έξι κριτήρια για κάθε χώρα: τον πλουραλισμό, την ανεξαρτησία των μέσων ενημέρωσης, τις έννοιες του περιβάλλοντος και της αυτολογοκρισίας, το νομικό πλαίσιο, τη διαφάνεια και τέλος τις υποδομές πληροφόρησης. Κάθε χώρα παίρνει ένα «βαθμό» από 0 έως 100, με το μηδέν να αντιστοιχεί σε μια «ιδανική κατάσταση».

Η χώρα μας βρίσκεται στην 84η θέση της σχετικής λίστας, έχοντας απολέσει 14 θέσεις. Για τη χώρα μας, όπως και για την Ουγγαρία υπάρχει η εξής παρατήρηση: «Οι θεσμοί χειρίζονται επικίνδυνα τους νόμους-

Τιμωρήθηκαν επειδή τόλμησαν να πουν ότι ο γάμος είναι μόνο μεταξύ ενός άνδρα και μίας γυναίκας

Η ελευθερία να διαφωνείς και το δικαίωμα στην προσωπική συνείδηση είναι θεμελιώδεις ελευθερίες σε κάθε πραγματική ελεύθερη κοινωνία. (Το ελληνικό Σύνταγμα αναφέρει στο άρθρο 5 ότι καθένας έχει το δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του). Ωστόσο, η βρετανική κυβέρνηση έχει αποτύχει εντελώς να εξετάσει τον αντίκτυπο που έχουν στις ατομικές ελευθερίες τα σχέδιά της να «επαναπροσδιορίσει» το γάμο, ώστε ο γάμος να περιλάβει και τα άτομα του ιδίου φύλου.

Η οργάνωση ‘Coalition for Marriage’ («Συνασπισμός για το Γάμο») κυκλοφόρησε ένα νέο φυλλάδιο στο οποίο περιγράφονται δέκα ιστορίες ανθρώπων που έχουν ήδη τιμωρηθεί με διάφορους τρόπους, μόνο και μόνο επειδή ύψωσαν την φωνή τους υπέρ του «παραδοσιακού» γάμου, όπως πλέον ονομάζουν τον γάμο μεταξύ άνδρα και γυναίκας στην Δύση (όπως λέμε «παραδοσιακή πίτα» ή «παραδοσιακός ξενώνας» κλπ σαν κάτι που ανήκει στο παρελθόν).

Στο φυλλάδιο αυτό υποστηρίζουν ότι το νέο ορισμό του γάμου τον παρουσιάζουν ως ένα «ανεκτικό

Φρεντ Μπουασονά, ο φιλέλληνας φωτογράφος των αρχών του 20ου αιώνα

Πλάκα, 1920

ΑΠΟ ΤΙΣ 01.06.2013 ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΕΩΡΟΥΝΤΑΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΔΟΤΕΣ ΟΡΓΑΝΩΝ

Απόσπασμα από την καταγγελία μου στην Χάγη: «Α4. ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ …. Ο πρώτος νόμος που θέτω υπόψιν σας είναι ο νόμος 3984/ΦΕΚ 150/Α/27.06.2011 της κυβέρνησης Παπανδρέου, με τον οποίο ρυθμίζονται οι   γενικές αρχές και οι προϋποθέσεις αφαίρεσης οργάνων από ζώντες και   θανόντες ανθρώπους με σκοπό τη μεταμόσχευση στο ανθρώπινο σώμα.

Βάσει του νόμου αυτού,  από το 2013 και εν αγνοία της πλειοψηφίας των πολιτών, η Ελλάδα   μετατρέπεται ουσιαστικά σε τροφοδότη χώρα οργάνων και ανθρωπίνων ιστών   για όλο τον πλανήτη. Θα είμαστε δηλαδή το παγκόσμιο φυτώριο ανθρωπίνων οργάνων και ιστών. Γιατί;

Μέχρι τώρα, τα πράγματα είχαν ως εξής :  – λήψη οργάνων γινόταν από όσους είχαν εκφράσει γραπτώς την επιθυμία τους αυτή στον ΕΟΜ (Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων) ή όταν υπήρχε η συγκατάθεση των συγγενών για την αφαίρεση και δωρεά οργάνων προς µεταµόσχευση. – Αποκλειστική αρμοδιότητα για την αφαίρεση οργάνων είχε ο ΕΟΜ, όπως συμβαίνει άλλωστε και διεθνώς. Συνεπώς, όσοι επιθυμούσαν να είναι δωρητές οργάνων σώματος το έκαναν ελεύθερα με γραπτή δήλωση στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων. Αυτό διασφάλιζε άριστα την επιθυμία και την ελεύθερη βούληση τους, αλλά και τη διαδικασία. Βάσει του καινούργιου νόμου:

α. Η αφαίρεση οργάνων πραγματοποιείται από «Οργανισμούς Αφαίρεσης»,   που είναι νοσοκομεία Ν.Π.Δ.Δ. ή Ν.Π.Ι.Δ. κοινωφελούς και μη   κερδοσκοπικού χαρακτήρα ή ιδιωτικές κλινικές, που έχουν λάβει τη σχετική   άδεια. Παραχωρείται   έτσι, κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, δικαίωμα αφαίρεσης οργάνων σε  τρίτους,  οι οποίοι μάλιστα εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα. Όπως είπα πιο πάνω, η αφαίρεση οργάνων διεθνώς γίνεται από τις ομάδες των μεταμοσχευτικών κέντρων και όχι από ιδιώτες.

ΠΡΟΣΟΧΗ !!!  ΤΟ ΕΠΙΜΑΧΟ ΑΡΘΡΟ …. 

β. Η   αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο θανόν πρόσωπο πραγµατοποιείται, εφόσον όσο ζούσε δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του. Γίνεται δηλαδή βάσει δικαζόμενης συναίνεσής του.

Σχόλιο: Με αυτό τον τρόπο, το   ανθρώπινο σώμα μετατρέπεται με την έννοια του Εμπράγματου Δικαίου σε πράγμα, επειδή κάποιος (φυσικό ή νομικό πρόσωπο) ασκεί πια κυριότητα επ’   αυτών, έχοντας από το νόμο το δικαίωμα να αποφασίσει για τα όργανα του θανόντος  (αυτός που αποφασίζει για τα πράγματα ασκεί κυριότητα επ’ αυτών). Και επειδή το σώμα γίνεται πράγμα, ο νόμος προβλέπει και τους σχετικούς 

Ελεύθερα πεπραγμένα

γραφει ο αρισταρχος

Βραδιάζει, ξημερώνει. Κοιμάμαι και ξυπνώ. Ντυμένη στα μαύρα η ψυχή μόνη της περπατά σε δρόμους άγνωστους σε μένα. Σε μέρη ανήλιαγα, υγρά. Με σκοτεινούς ήλιους με σταχτιά χωρίς φύλλα δέντρα. Περπατά ξυπόλυτη ανάμεσα σε κουφάρια, σε άψυχα. Σέρνει μαζί της μιζέρια και πόνο, πίκρα και θλίψη. Και ούτε, στο τέλος, θυμάμαι. Ποιους συνάντησα, ποιους είδα τι άκουσα. Μόνο ένα βάρος μια κατήφια κι ένα στόμα πικρό από το νότισμα μιας βρωμερής ανάσας.

Καρφώνονται τα μάτια στο σκοτεινό ταβάνι, αργεί να πάρει μπροστά ο νους. Γεμάτος ασχήμια, αριθμούς και βλοσυρότητα. Είναι ακόμη νύχτα και το ξημέρωμα αργεί. Φοβάμαι πως δεν θάρθει σήμερα, θα μας λησμονήσει. Μας βαρέθηκε, δεν μας θέλει. Βαρέθηκε την ασχήμια μας.