Ρέκβιεμ για ένα «γουρούνι»

ΘΑΝΟΣ ΤΖΗΜΕΡΟΣ

Καλοκαιράκι του 2007. Ιούλιος, βράδυ Παρασκευής. Γλυκιά νύχτα, ξάστερη, πριν να μας χτυπήσει το τσουνάμι της κρίσης. Η Αθήνα πλημμυρισμένη κέφι και ζωή. Τα τραπεζάκια έξω, γεμάτα. Τα εφηβάκια βγαίναν ραντεβού. Ήταν 11, κι ένα παλληκαράκι λίγο μεγαλύτερο, 24 χρονών, ετοιμαζόταν να πάει στο δικό του ραντεβού – με τον θάνατο.

Ήταν αστυνομικός. Είχε υπηρεσία στη συναυλία που γίνονταν στο γήπεδο του Baseball. Στη σκηνή θα ανέβαινε η αφρόκρεμα του ελληνικού ροκ. Το παλληκαράκι, πηγαίνοντας να συναντήσει τον θάνατο, μπορεί να είχε βάλει το CD από τα «Διάφανα Κρίνα» που θα έπαιζαν εκείνη τη νύχτα και να σιγοτραγουδούσε μαζί τους: «Τα χρόνια μου ναυάγησαν στις ξέρες σου». Δεν ήξερε ότι σε λίγο θα «παραχωρούσε τις πληγές του, να εξασκηθούν οι μανιακοί και οι αρχάριοι”.

Είχε και έναν συνάδελφο παρέα. Λίγο μεγαλύτερος εκείνος, παιδιά και οι δύο. Στην είσοδο του γηπέδου συνάντησαν τα «άλλα» παιδιά. Ίδιας πάνω – κάτω ηλικίας. Μπορεί να ήταν συμμαθητές στο σχολείο, μπορεί να παίζαν στις ίδιες γειτονιές, μπορεί να αγαπούσαν τα ίδια κορίτσια. Τώρα όμως εκπροσωπούσαν δύο κόσμους. Ο ένας είχε τη στολή της αστυνομίας. Δηλαδή του μπάτσου, του γουρουνιού, του δολοφόνου. Ο άλλος κόσμος είχε τη στολή του

Αναπότρεπτη έξοδος

γραφει ο αρισταρχος

Το τηλέφωνο χτύπησε δαιμονισμένα για χιλιοστή φορά. Τούριξε μια κλεφτή ματιά 69440..…. Το ίδιο νούμερο η ίδια εταιρεία και πάντα για τον ίδιο λόγο. Πέμπτη ληξιπρόθεσμη δόση και το σύνολον τρεις χιλιάδες πεντακόσια ευρώ. Το ενυπόθηκο δάνειο και η αδυναμία αποπληρωμής του.

“Ποιος είναι;” ακούστηκε απ’ την κουζίνα η φωνή της γυναίκας του. Δεν απάντησε. Πλησίασε κοντά του σκουπίζοντας τα βρεγμένα της χέρια στην ποδιά της. “πάλι για το δάνειο; ” την κοίταξε απλά, μ’ εκείνο το θολό βλέμμα του. Εκείνη κατάλαβε “οι καταραμένοι, δεν σέβονται ούτε την μεσημβρινή ανάπαυση. Όλη μέρα, μια στο σταθερό μια στο κινητό. Να σου κάνω καφέ;” ΄Εγνεψε όχι κι έφυγε.

Βγήκε στον δρόμο. Του χρειάζονταν καθαρός αέρας και κάποια ήρεμη γωνιά να σκεφτεί. Πήρε την ανηφοριά για το παλιό του στέκι πάνω από το τούνελ. Στο καφέ-μπαρ “το στέκι”. Βρήκε ένα τραπέζι στο παράθυρο με θέα την περιφερειακή.

Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ

Κυρίαρχο ζήτημα για τον άνθρωπο από τότε που εμφανίστηκε στην Γη ήταν πάντα η εξασφάλιση της τροφής. Οι πρώτες ανθρώπινες ομάδες ζούσαν από το κυνήγι και την συλλογή καρπών. Πολύ αργότερα ο άνθρωπος έμαθε να καλλιεργεί την Γη και αυτό σήμαινε την μόνιμη εγκατάσταση και τις πρώτες οργανωμένες κοινωνίες.

Άρρηκτα δεμένος με την μάνα Γη ο άνθρωπος της νεολιθικής εποχής στήριξε όλη του την κοσμοθεωρία στην γονιμότητα του εδάφους. Ολες οι αρχαίες θρησκείες και οι τελετουργίες τους είχαν να κάνουν με το ζήτημα της γονιμότητας που στα μάτια των προγόνων μας ήταν άλυτο μυστήριο.

Ετσι άρρηκτα δεμένος με την μάνα ΓΗ την τροφό όλων μας πορεύθηκε ο άνθρωπος σε όλη την ιστορική του διαδρομή. Σε όλες αυτές τις χιλιετίες η εξάρτηση του ανθρώπου από την Γη δημιουργούσε μια σχέση αφοσίωσης. Η Γη ήταν πάντα κάτι το ιερό για τους ανθρώπους που την καλλιεργούσαν. Ομως το ζήτημα της εξασφάλισης της τροφής και της αύξησης της ποσότητας των καρπών που η Γη παρήγε παρέμενε.


Η βιομηχανική επανάσταση έφερε νέους τρόπους εντατικής καλλιέργειας με τα μηχανήματα να παίρνουν

Απίστευτη φρίκη στο Λονδίνο-Βίασαν βρέφος ενός μηνός

Η χειρότερη υπόθεση κακοποίησης παιδιού είναι αυτή που αποκαλύφθηκε στο Λονδίνο.

Το βρέφος είναι στην εντατική με σπασμένα σχεδόν όλα τα