Η τρόικα των διεθνών πιστωτών της Ελλάδας δεν θέλει «τίποτα λιγότερο από το να διοικεί» τη χώρα «από το εξωτερικό», εκτίμησε σήμερα ο Πάουλο Νογκέιρα Μπατίστα, ο εκπρόσωπος της Βραζιλίας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
«Δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια προσπάθεια να διοικήσει τη χώρα από το εξωτερικό, κάτι που πρακτικά λειτουργεί σπάνια», διαβεβαιώνει σε ανακοίνωσή του προς το Γαλλικό Πρακτορείο ο Μπατίστα, που εκπροσωπεί επίσης ακόμη δέκα χώρες της Λατινικής Αμερικής στο διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ.
Η Ελλάδα, που σύναψε ένα πρόγραμμα βοήθειας το 2010 με την τρόικα (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και ΔΝΤ), φαίνεται να είναι θύμα «της γερμανικής λιτότητας», επισημαίνει ο Μπατίστα.
«Ο αριθμός των διαρθρωτικών μέτρων που έχει ζητήσει η τρόικα από την Ελλάδα είναι κάπως υπερβολικός», εκτίμησε ο Βραζιλιάνος, που έχει εκφράσει και στο παρελθόν την αντίθεσή του για τους όρους παροχής δανείου στην Ελλάδα.
Οι New York Times έγραψαν ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έπεσε πραξικοματικά για να έρθει ο δοτός τραπεζίτης από το εξωτερικό και να αναλάβει τα ηνία της χώρας την πιο κρίσιμη στιγμή σαν το ιδανικό πρόσωπο, το οποίο σαν «ειδήμονας της οικονομίας» θα έκανε το καλύτερο δυνατό deal στη διαχείριση του ζητήματος του ελληνικού χρέους απέναντι στους ξένους.
Ήρθε λοιπόν ο πρώην υποδιευθυντής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ενός μη εκλεγμένου οργανισμού που δεν είναι υπόλογος σε κανέναν και καθορίζει την πολιτική του με βάση τις οδηγίες που παίρνει από σώματα εκπροσώπων του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Αυτή την πολιτική θέληση των τραπεζών που συμμετέχουν σε αυτά τα λόμπι εκπλήρωνε και ο κ. Παπαδήμος από το πόστο του. Ως εκ τούτου αποτελεί δοκιμασμένο μέλος της παγκόσμιας τραπεζικής ελίτ, την οποία και αντιλαμβάνεται ως τη «μητέρα-πατρίδα» του. (Αν ανατρέξουμε στην εκπομπή του Σταύρου Θεοδωράκη, τους Πρωταγωνιστές, όταν ήταν καλεσμένος του δημοσιογράφου θα ακούσουμε τον ίδιο να Συνέχεια →
Του Henning Meyer Kαθώς το 2011 οδεύει προς το τέλος του, μπορούμε πια να πούμε ότι η χρονιά αυτή ήταν η πιο καταστροφική στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κρίση της ευρωζώνης εξαπλώθηκε από την περιφέρεια στην καρδιά της, ενώ όλα τα πολιτικά και οικονομικά πακέτα διάσωσης υπήρξαν πολύ «λίγα» και πολύ καθυστερημένα. Πλησιάζοντας στο τέλος του έτους νιώθει κανείς πως οι ηγέτες της ΕΕ χρειάστηκαν περισσότερο χρόνο για να συμφωνήσουν στα τελευταία μέτρα που θα αποκαθιστούσαν την εμπιστοσύνη των αγορών απ’ όσο χρειάστηκαν οι αγορές για να την ξαναχάσουν.
Επιπλέον, ακόμα και τα λίγα που έγιναν, δυστυχώς κινούνταν προς τη λάθος κατεύθυνση. Για παράδειγμα, Συνέχεια →
Η πολιτική εξουσία στην Ευρώπη έχει περάσει σε μια μικρή ελίτ των τεχνοκρατών. Δύο ημέρες μετά τον οικονομολόγο κ. Λουκά Παπαδήμο που ορκίστηκε ως πρωθυπουργός της Ελλάδας, ένας άλλος τεχνοκράτης, ο Mario Monti, κλήθηκε να οδηγήσει μια νέα κυβέρνηση εθνικής ενότητας στην Ιταλία.
Τεχνοκράτης εδώ είναι ένας ευφημισμός για κάποιον που έχει εργαστεί σε ή με την επενδυτική τράπεζα Goldman Sachs, με το παρατσούκλι στους οικονομικούς κύκλους «το καλαμάρι βαμπίρ».
Ο κ. Monti υπήρξε μέλος του διοικητικού συμβουλίου των διεθνών συμβούλων της Goldman. Ο Mario Συνέχεια →
Τον έχουν χαρακτηρίσει «Αϊνστάιν της γλωσσολογίας», «Δαρβίνο της εποχής μας» και «κορυφαίο διανοούμενο του κόσμου». Είναι ένας από τους σημαντικότερους ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κάτι που του έδωσε και τον χαρακτηρισμό «ο αντιαμερικανός εξτρεμιστής», τον οποίο χρησιμοποιούν κυρίως οι Αμερικανοί. Η θεμελιώδης πλέον «Ιεραρχία Τσόμσκι», την οποία περιέγραψε το 1956, τον έχει καθιερώσει και ως έναν από τους σημαντικότερους γλωσσολόγους όλων των εποχών. Και όμως, παρ’ ότι έχεις όλα αυτά στο μυαλό σου όταν πηγαίνεις να τον συναντήσεις, ο 83χρονος Νόαμ Τσόμσκι είναι τελικά ακόμη πιο επιβλητικός και εντυπωσιακός από τη φήμη του.
Ο Νόαμ, όπως τον αποκαλούν όλοι στο ΜΙΤ, πηγαίνει κάθε ημέρα στο γραφείο του, στο Tμήμα Γλωσσολογίας και Φιλοσοφίας. Εκεί βρεθήκαμε στις 3.00 το μεσημέρι, 15 λεπτά νωρίτερα από το ραντεβού μας. Η Μπεβ Στολ, η βοηθός του, μας άνοιξε την πόρτα του προθαλάμου του γραφείου του. Είναι αυτή που κανονίζει τα πάντα για εκείνον με κάθε λεπτομέρεια: «Σε πέντε λεπτά θα μπείτε στο γραφείο του, ετοιμαστείτε και ο καθηγητής θα είναι μαζί σας στην ώρα του».
Ενα γραφείο γεμάτο βιβλία παντού. Στην τεράστια βιβλιοθήκη όλα είναι τοποθετημένα σε ράφια με γραμμένη από κάτω την κατηγορία στην οποία ανήκουν. Μια κατηγορία, όμως, ενώ έχει ετικέτα, είναι εντελώς κενή από βιβλία: «Intelligence». Σε κεντρικό σημείο υπάρχει μια τεράστια φωτογραφία του Συνέχεια →