ζω
Σὲ δύο τομεῖς ὅμως ἔχουμε ἀνάπτυξι. Στὰ ναρκωτικὰ καὶ τὴν πορνεία
Ἔχω πολὺ καιρὸ νὰ κυκλοφορήσω νύκτα, στὸ κέντρο τῆς πόλεως, γιὰ νὰ μπορέσω νὰ ἔχω δικές μου εἰκόνες, ἀπὸ τὰ ὅσα συμβαίνουν ἐκεῖ. Μόνον περιφεριακῶς ἐὰν δῶ κάτι, κι αὐτὸ ὁπωσδήποτε εἶναι περιορισμένο.
Παρὰ ταὔτα γίνομαι συχνότατα μάρτυρας σκηνῶν ποὺ δὲν θὰ ἤθελα νὰ ἀντιμετωπίσω ἤ νὰ συναντήσω. Ἐξαθλίωσις… Κατάντια…
Καί τί εἶναι αὐτό πού δέν ἔχει σπρώξῃ κι ἐμέναν στά βήματα πού διάβηκαν κάποιοι ἄλλοι; Συνέχεια
Πυραμιδικό τερατούργημα
γραφει ο αρισταρχος
Βλέπω μια πυραμίδα, και σώματα να παλεύουν να αναρριχηθούν να βγουν στο φως.
Βλέπω φίλους, γνωστούς, άγνωστους και συγγενείς να με πατούν στον δρόμο προς την ανάβαση.
Βλέπω συνανθρώπους μου, ίδιους με μένα, στην βάση της πυραμίδας να με κοιτούν να με χαμογελούν και να γεμίζουν τα μάτια τους με δάκρυα δυσπιστίας.
Βλέπω ανάμεσα σ’ αυτό το ανθρώπινο συνονθύλευμα, χαρτιά και αριθμούς να ρυθμίζουν την ανθρώπινη σχέση. Συνέχεια