Μπαράκι, sex, facebook, tablet, greeklish. Τι λείπει όμως πραγματικά, από το γηρασμένο παιδί σου;;;

Είτε είστε γονείς, είτε νέοι, είτε έφηβοι, αξίζει να «σπαταλήσετε» 10 λεπτά για να διαβάσετε αυτό το κείμενο:

Εμείς οι μεγάλοι νομίζω πως δε φανταζόμαστε καν πώς ζουν οι έφηβοι και οι φοιτητές (η φοιτητική περίοδος είναι μια παράταση της εφηβείας), τι σκέφτονται και πώς νιώθουν.

Η ζωή τους είναι μια αφύσικη ζωή, γεμάτη άγχος και εξαρτημένη 100% από τη μοντέρνα τεχνολογία. Δεν έχουν πια ρίζες, υπακούνε σε αγνώστους στο Facebook, αλλά συγκρούονται με τους γονείς και δε μαθαίνουν τίποτα από τους παππούδες τους. Μια μεγάλη μερίδα τους ζει στο σκοτάδι, διασκεδάζει σε σκοτεινούς χώρους, δραπετεύει από την πραγματικότητα στον εικονικό κόσμο του Διαδικτύου ή μέσα σε εκκωφαντική μουσική, θρίλερ, βιντεοπαιχνίδια βίας και δαιμονικών ηρώων, ιστοσελίδες πορνό, τσιγάρα και αλκοόλ. Κάνει σεξ από 12 χρονών, κάνει εκτρώσεις από 12 χρονών. Είναι, όπως γράφει ένας Αμερικανός ροκάς, που έγινε κάποια στιγμή ορθόδοξος μοναχός (αλλά δεν έμεινε), «η Νεολαία της Αποκάλυψης».

Advertisements

Θεός και σκουπιδάκι: Όσα μου έμαθε η μανιοκατάθλιψη

 

Είμαι μανιοκαταθλιπτική. Γράφω αυτό το κείμενο για να βοηθήσω κάποιον άλλον σε αντίστοιχη κατάσταση. Να του πω: Μπορεί τώρα τίποτα να μη σου δίνει χαρά και ο θάνατος να μοιάζει η μόνη λύση. Όλο αυτό όμως θα περάσει. Η Αριάδνη Λουκάκου εξομολογείται.

Η Kay Redfield Jamison είναι καθηγήτρια ψυχιατρικής στο Johns Hopkins School of Medicine, αναγνωρισμένη παγκοσμίως αυθεντία σε θέματα μανιοκατάθλιψης και μανιοκαταθλιπτική η ίδια. Το βιβλίο της «An Unquiet Mind» είναι μια συγκλονιστική προσωπική μαρτυρία της δικής της μάχης με τη μανιοκατάθλιψη. «Διατηρώ πολύ σοβαρές επιφυλάξεις για το αν μπορεί κανείς να κατανοήσει πραγματικά αυτή την ασθένεια, αν δεν υποφέρει ο ίδιος από αυτή», γράφει.

… και που Θεός!

γραφει ο αρισταρχος

Θέλεις να γράψεις αμέτρητες λέξεις. Ότι σου βγαίνει από την ψυχή και ανεβαίνει στον εγκέφαλο. Εκεί όμως καταλυμένος ο χώρος από περίεργα πράγματα και περίεργες φάτσες που σε μπλοκάρουν και δεν αφήνουν να περάσει τίποτε. Πάλι μπλέκει σε χιλιόκυκλους και εκπομπές θήτα που βάζουν το συνονθύλευμα σε κατάσταση ύπνου. Δεν αντιδρώ, δεν αναπτύσσω συναισθήματα, δεν σκέπτομαι. Απλά ψάχνω ένα μαξιλάρι να γύρω το κουρασμένο μου κεφάλι.

Αλήθεια φταίει η ζέστη; Φταίει η έλλειψη ενδιαφέροντος για ζωή. Φταίει η Ελληνικής προέλευσης και διάθεσης μελαγχολία. Πείτε ότι θέλετε. Εγώ έπαψα να νιώθω δυνατός και ικανός κατηγορίας Ι1. Σάμπως δεν βλέπω γύρω μου να κινείται τίποτε καλύτερο.

Μια πλήρη αποχαύνωση, μια αποδοχή. Αποδοχή σε ότι μας συμβαίνει σαν φυσικό επακόλουθο μιας ανεπίτρεπτης λαχτάρας για λίγη ανθρώπινη ζωή. Άνοιξε, λέει, ο ΓΑΠ το καπάκι και γέμισε ακαθαρσίες ο τόπος. Ποιανού στ’ αλήθεια; Δικές μας; Έτσι φαίνεται, για να καλυφθούν οι πραγματικές δικές τους.

Το ανέκδοτο της ημέρας: ΕΟΠΥΥ

φωτό: deviantart

Εν αρχή ο Θεός γέμισε τη γη με μπρόκολο, κουνουπίδι και σπανάκι, πράσινα, κίτρινα και κόκκινα λαχανικά όλων των ειδών, ώστε ο άνδρας και η γυναίκα να ζήσουν υγιεινά και παντοτινά.

Ο σατανάς όμως δημιούργησε τα Haagen Dazs και τα διάφορα cookies.
Και ρώτησε: «Λίγη ακόμη σάλτσα βύσσινου;»
και ο άνδρας απήντησε: «Ευχαρίστως!»
και η γυναίκα πρόσθεσε: «Παρακαλώ για μένα άλλη μια ζεστή βάφλα με σαντιγύ!».
Και έτσι πήραν και οι δύο από 5 κιλά .

Και ο Θεός δημιούργησε το γιαούρτι, ώστε να διατηρήσει η γυναίκα το σώμα της όπως άρεσε στον άνδρα.

Και ο σατανάς δημιούργησε από το σιτάρι το άσπρο αλεύρι και από το ζαχαροκάλαμο τη ζάχαρη και τα

Στην ουρά, στο ταμείο του Super Market

γράφει ο Αρίσταρχος

Αράδιαζε με σιγουριά πάνω στην μεταφορική ταινία τα ψώνια που είχε μαζέψει στο καροτσάκι. Ατέλειωτα τα εφόδια, γέμισε η ταινία. Γεμάτο και το καρότσι. Έριξε μια ματιά στην κυρία που ήταν μετά από αυτήν. Κρατούσε στα χέρια της ένα γάλα κι ένα γιαουρτάκι. Χαμογέλασε και της είπε ευγενικά. “Παρακαλώ περάστε, έχετε μόνο δύο πράγματα”. Εκείνη αρνήθηκε μ’ ένα ξερό “όχι, ευχαριστώ” και βάλθηκε να κοιτά τα ξένα ψώνια με αυστηρό ύφος.

Τα μάτια της χτενίζαν ένα προς ένα όλα τα προϊόντα. Το σκελετωμένο της πρόσωπο σκαμμένο απ’ τα χρόνια γινόταν ακόμη πιο άγριο από το συνοφρύωμα για την ξένη αφθονία. Φορούσε ένα φουστάνι φτηνιάρικο αγορασμένο μάλλον από λαϊκή και τα μαλλιά της ψαρά, άβαφα την έκαναν να φαίνεται πολύ μεγαλύτερη από την πραγματική της ηλικία .

Αυτοκτονία: Βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος – Οι κανόνες της Εκκλησίας για τους αυτόχειρες

Πολύς ο λόγος τελευταία, για την άρνηση της κήδευσης των αυτοχείρων από την Εκκλησία. Θα θέλαμε να μιλήσουμε λίγο γι’ αυτό το σοβαρό και πολύ σημαντικό θέμα. Να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή πως… πολύ καλά κάνει η Εκκλησία και δεν κηδεύει όσους αυτοκτονούν. Είναι ένα ΦΡΕΝΟ που έχει γλυτώσει πολλούς από το να το πράξουν. Θα μιλήσουμε όμως, για το θέμα αναλυτικά

Θα θέλαμε να πούμε πως είναι κατανοητός ο πόνος του πατέρα ο οποίος θα νοιώθει σίγουρα πολύ άσχημα από μια τέτοια άρνηση, να κηδέψουν το παιδί του. Ο ψυχικός πόνος θα του ξεσχίζει την σάρκα… Αυτό είναι φανερό και το παραδεχόμαστε όλοι. Αλλά και η Εκκλησία έχει συγκεκριμένη τάξη που πρέπει να τηρείται. Και υπάρχουν σοβαροί και συγκεκριμένοι λόγοι για μια τέτοια τακτική όπως θα δούμε. Άλλωστε, ακόμα και αν δεν κηδευτεί κάποιος Χριστιανικά, αυτό δεν σημαίνει πως κολάζεται!  Αυτό εξαρτάται από τον Θεό, και όχι από τους ανθρώπους, έστω και αν αυτοί είναι άγιοι.

Η Τάξη της Εκκλησίας δεν είναι “κολαστική” αλλά ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ. Οι πατέρες δεν ήταν άπονοι.

Ε, ώρα δεν είναι να μιλήσει ο «καλός Θεός της Ελλάδας»;

Γράφει ο Χρήστος Πασαλάρης

ΑΠΟΡΕΙ ο κυρ Γιώργης από την Κρήτη. Απορεί και ο καπετάν Ανδρέας από τον Γράμμο: «Γιατί, ωρέ κυρ Χρήστο, δεν ξεσηκωνόμαστε με τόσα που τραβάμε; Ποια είναι η δύναμη που μας κρατά καρφωμένους στον καναπέ;».