Τι θα πει «Πανηγυρική τελετή με άρωμα Φαναρίου»;

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Τι θα πει «Πανηγυρική τελετή με άρωμα Φαναρίου»;

 Πήρα αφορμή για το παρόν άρθρο από διάφορες φιλοπατριαρχικές ιστοσελίδες, που διαφημίζουν οικουμενιστικές τελετές προσδίδοντας σε αυτές τις εκφράσεις «άρωμα Φαναρίου» και «Βυζαντινή μεγαλοπρέπεια».

Τι να σημαίνει άραγε η είδηση πως στην τάδε ιερά πανήγυρη, τελέσθηκε με άρωμα Φαναρίου, Βυζαντινή μεγαλοπρέπεια και κατάνυξη ο Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός ή η Θ. Λειτουργία;

 Ο απλός χριστιανός, διαβάζοντας τις λέξεις Φανάρι και Βυζάντιο, σκέπτεται τους αρχιερείς του Οικουμενικού Θρόνου να χοροστατούν και να ομοιάζουν με τους μεγάλους φωστήρες της οικουμένης, παλαιούς Πατριάρχες όπως τους αγίους Γερμανό και Μέγα Φώτιο. Τους ιεροψάλτες να αποδίδουν τους ύμνους και να θαρρεί πως ακούει τους μεγάλους άρχοντες του Πατριαρχικού Ναού, Πέτρο Λαμπαδάριο και Ιάκωβο Ναυπλιώτη. Να απαγγέλλεται ο πανηγυρικός της ημέρας και να θαρρεί πως τα χείλη του χρυσορρήμονα Χρυσοστόμου ομιλούν και δοξάζουν τον Θεό και υμνούν την Ορθοδοξία. Για τον απλό λαό μια τέτοια ακολουθία σημαίνει απόλαυση και Χάρη, ορθόδοξη πνευματική ζωή μέσα στην Εκκλησία του Χριστού. Σε μια τέτοια Εκκλησιαστική Σύναξη συναντά ο πιστός τον Ουρανό και γεύεται τις γεύσεις του Παραδείσου.

Όμως η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική σήμερα. Στους Πατριαρχικούς και δυστυχώς Οικουμενιστικούς κύκλους, Φανάρι και Βυζάντιο, προϋποθέτουν την παρουσία πρωτοκλασάτων αιρετικών, ταγών της παπικής και της ποικιλόμορφης προτεσταντικής θρησκευτικής κοινότητας. Σημαίνουν επαίσχυντες συμπροσευχές, ανάρμοστους εναγκαλισμούς με τους αιρετικούς εν πνεύματι δαιμονικό, κοινές αγιαστικές πράξεις που μολύνουν και αμβλύνουν το ορθόδοξο αισθητήριο του λαού.

Φωτιές ανάβει η πρόταση Ρεπούση για τα Θρησκευτικά

Νέα τζιχάντ προβλέπεται να ανοίξει μετά και την τελευταία ερώτηση που απηύθηναν οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ κυρίες Ρεπούση και Γιαννακάκη προς τον Υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο, που αφορά στην αλλαγή του συνολικού πλαισίου υπό το οποίο δύναται ένας μαθητής να απαλλαγεί από το μάθημα των θρησκευτικών, βρίσκοντας το υπάρχον να προσκρούει πάνω σε ζητήματα προσωπικών δεδομένων και ελευθεριών.

Το ακριβές κείμενο της ερώτησης έχει ως εξής:

«Σχετικά με την απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών

Κύριε Υπουργέ,

Σύμφωνα με τις υπ’αριθμ. 91109/Γ2/10.07.2008 & 104071/Γ2/4.8.2008 εγκύκλιους του αρμόδιου

Sir Steven Runciman: Το Βυζάντιο κι εμείς

«Σερ Στήβεν Ράνσιμαν: Χρειαζόμαστε την πνευματική μετριοφροσύνη»

Η συνέντευξη που ακολουθεί δόθηκε από το σερ Στήβεν Ράνσιμαν, στο Ελσισιλντς της Σκωτίας, στον πατρογονικό πύργο του, τον Οκτώβρη του 1994, για λογαριασμό της ΕΤ3, στις δημοσιογράφους Χρύσα Αράπογλου και Λαμπρινή Χ. Θωμά. Για τεχνικούς λόγους, δεν «βγήκε» ποτέ στον αέρα. Και οι δύο δημοσιογράφοι θεωρούν την συνέντευξη αυτή από τις πιο σημαντικές της καριέρας τους, μια και ανήκει στο είδος των «συζητήσεων» που σε διαμορφώνουν και δεν ξεχνάς ποτέ. Θεωρούν ότι πρέπει να δει το φως της δημοσιότητας, έστω και με μια τόσο θλιβερή αφορμή, όπως ο θάνατος του μεγάλου φιλέλληνα.

ΕΛΒΕΤΙΑ: Ο αντιπρόεδρος των μεταναστών ζητάει να καταργηθεί η ελβετική σημαία, γιατί έχει το σταυρό και δεν αντιπροσωπεύει την θρησκευτική πολυμορφία

Ο Ivica Petrusic, αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Μεταναστών ‘Secondos Plus’, προτείνει να απαλειφθεί ο σταυρός από την Ελβετική σημαία και να υιοθετηθεί μια διαφορετική σημαία.

«Ο ελβετικός σταυρός δεν ανταποκρίνεται πλέον στην πολυπολιτισμική Ελβετία του σήμερα», λέει ο Petrusic. Αντ’ αυτού, ο Petrusic προτείνει την χρήση της πράσινης, κόκκινης και κίτρινης σημαίας της βραχύβιας Ελβετικής Δημοκρατίας του 1799.

Ο Petrusic (στην μέση του τραπεζιού) ισχυρίζεται ότι είναι Χριστιανός, αλλά σκέφτεται ότι δεν θα πρέπει ένα χριστιανικό σύμβολο να

Έβαλαν Ελληνόπουλα να προσκυνούν τον Αλλάχ

του Κώστα Χαρδαβέλλα

Είναι σχεδόν απίστευτο αυτό που έγινε στο 79ο Νηπιαγωγείο Σεπολίων, την περασμένη Δευτέρα, όταν οι μουσουλμάνοι βγήκαν στις πλατείες της Αθήνας να προσευχηθούν για τη θρησκευτική γιορτή τους, το Μπαϊράμι . . .