Στο τελευταίο τεύχος του ηλεκτρονικού περιοδικού «Χρόνος» υπάρχει ένα άρθρο του ιστορικού κ. Λάμπρου Μπαλτσιώτη, όπου αμφισβητείται η ύπαρξη «Ποντιακής Γενοκτονίας» και ενοχοποιείται πολιτικά ο ποντιακός χώρος για την πολιτική που ακολουθεί. Ο τίτλος του άρθρου είναι «Ποιον ωφελεί η αναδιάταξη της θέσης των Ποντίων: Γενοκτονία, πολιτική και ιστορία». Το παραθέτουμε αυτολεξεί παρακάτω αφήνοντας τα συμπεράσματα δικά σας.
Γράφει ο Λάμπρος Μπαλτσιώτης
Πριν μερικούς μήνες, με αφορμή το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, επανήλθε στη δημοσιότητα το ζήτημα της γενοκτονίας. Κοινός τόπος στον δημόσιο λόγο –τότε– η υπεράσπιση της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και δευτερευόντως της Μικράς Ασίας απέναντι σε όσους αμφισβητούν τη γενοκτονία. Εντέλει, αυτό που φαίνεται να είχε σημασία ήταν ποιος θα φωνάξει πιο δυνατά απέναντι στους «εσωτερικούς και τους εξωτερικούς εχθρούς του ελληνισμού» για να καρπωθεί τα σχετικά οφέλη. Το ζήτημα όμως είναι πολύ πιο σημαντικό από τις κορόνες υπέρ της γενοκτονίας και το κυνήγι των αντιπάλων εντός και εκτός Βουλής.
Αποδυναμώνεται η απαξία της γενοκτονίας
Πριν προχωρήσουμε, θα πρέπει να ξεκαθαριστούν μερικά σημεία: Συνέχεια →
Μια συγκλονιστική συνέντευξη, η οποία σε αρκετά σημεία της δημιουργεί συνειρμούς με αποσπάσματα της Αποκάλυψης και έχει συγκινήσει χιλιάδες πολίτες σε διάφορες χώρες για τα πανανθρώπινα μηνύματά της, που δίνουν λύσεις και μπορούν να βγάλουν τον κόσμο από το σημερινό αδιέξοδό του…
Το νέο νομοσχέδιο για την ιθαγένεια, το οποίο θα αντικαταστήσει τον νόμο Ραγκούση -σημειωτέον τον πλέον αντισυνταγματικό νόμο με 10 άρθρα κριθέντα ως προβληματικά- πρέπει να προβεί σε μία ουσιώδη αναδιατύπωση του Κώδικα Ελληνικής Ιθαγενείας με άξονα αφενός τη συμμόρφωση με θεμελιώδεις αρχές και προβλέψεις του Συντάγματος αφετέρου τη νέα πραγματικότητα της επίτασης των διεθνών μεταναστευτικών ροών στον 21ο αιώνα προς την επικράτεια του ελληνικού κράτους.
Το νέο πλαίσιο για την ιθαγένεια πρέπει να πραγματώνει σε επίπεδο διοικητικής πρακτικής το θεωρητικό πλαίσιο, τη φιλοσοφία, τους άξονες και τις προτεραιότητες ενός τέτοιου εγχειρήματος, το οποίο θα είναι συγχρονισμένο με τις θεμελιώδεις έννοιες και προβλέψεις του Συντάγματος της Ελλάδος και τον σεβασμό του ευρωπαϊκού πλαισίου αρχών και αξιών. Θεμελιώδης προτεραιότητα είναι η εννοιολογική αποσύνδεση της ιθαγένειας από την αντίληψη της μετανάστευσης. Η ιθαγένεια δεν είναι το αυτονόητο τέρμα μίας πορείας, αλλά αφενός επιλογή ενσωμάτωσης στην ελληνική πολιτική και πολιτισμική κοινότητα αφετέρου και κυρίως κυριαρχική επιλογή του Κράτους. Η ιθαγένεια δεν πρέπει να συνδέεται με μία χρησιμοθηρική αντίληψη της ιδιότητάς της ούτε αποτελεί Συνέχεια →
Του Νίκου Χειλαδάκη, δημοσιογράφου-συγγραφέα-Τουρκολόγου
Όλοι γνωρίζουμε την μικρή ολλανδική πόλη του Μάαστριχ, στα σύνορα Γερμανίας, Ολλανδίας και Βελγίου. Η πόλη αυτή συμβολίζει την Ενωμένη Ευρώπη, καθώς εκεί στις 7 Φεβρουαρίου του 1992 υπογράφηκε η συνθήκη της δημιουργίας της Ενωμένης Ευρώπης. Η συνθήκη αυτή έθεσε ουσιαστικά την βάση για την μετέπειτα πορεία της ευρωπαϊκής ηπείρου, μια πορεία όμως που κάθε άλλο παρά ανταποκρίθηκε στα όνειρα των ευρωπαϊκών λαών καθώς προώθησε ένα άτεγκτο τραπεζιτικό ολοκληρωτισμό και μια δικτατορία του χρηματιστηριακού κεφαλαίου.
Αλλά ένα άλλο ανησυχητικό γεγονός που έρχεται από αυτή την συμβολική πόλη, μας δείχνει πως ο χριστιανισμός, η θρησκεία που κυριάρχησε στην Ευρώπη επί αιώνες, σήμερα έχει αντικατασταθεί από μια άθεη και νεοταξική κουλτούρα που ισοπεδώνει κάθε παραδοσιακή χριστιανική παρουσία.
Το μεγάλο σκάνδαλο του Μάαστριχ, είναι ο καθεδρικός ναός Συνέχεια →
Ενα βήμα παρακάτω έχει προχωρήσει η Γερμανίδα ιστορικός και συγγραφέας Λεονόρα Ζέελινγκ. Αντιδρώντας στα υποτιμητικά δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου για τη χώρα μας, η πανεπιστημιακός ζητεί την επιβολή ενός ιδιότυπου πολιτιστικού φόρου για τη δημοσιονομική διάσωση της Ελλάδας.
«Για κάθε ελληνική λέξη που χρησιμοποιεί κάθε Συνέχεια →