ΓΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΑΝ ΣΑΝ ΣΚΥΛΙ «ΕΙΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ» ΘΑ ΜΙΛΗΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ; ΘΑ ΤΟΝ ΚΛΑΨΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ;

«Ο αετός δεν συγχωρεί αυτούς που τους πληγώνει. Κάνει μαχαίρια τα φτερά και τους αποτελειώνει». Αυτή την φράση ετοιμαζόταν να πει σε κάποιο άτομο που τον πλήγωσε πιθανότητα ο Δημήτρης Μίχας λίγο πριν πεθάνει.

Έχουν περάσει περίπου τέσσερις μήνες από τον άδικο χαμό του ταξιτζή Δημήτρη Μιχά στην Πάρο, ο οποίος «έφυγε» στην προσπάθεια του να πιάσει τον ληστή τράπεζας του νησιού.

Η αδερφή του ακόμα δεν μπορεί να πιστέψει πώς ο αγαπημένος της αδερφός δεν είναι πια κοντά της. Μετράει τις μέρες και προσπαθεί να εξηγήσει τι τον ώθησε να σταματήσει τον ληστή της τράπεζας. Μια θαρραλέα κίνηση που του στοίχισε την ζωή.

«Ο Δημήτρης δεν προσπάθησε να συλλάβει τον ληστή για τα λεφτά της τράπεζας. Δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο. Το έκανε για το ηθικό μέρος», είπε σε συνέντευξη της και επανέλαβε πώς ο άνθρωπος που τον σκότωσε δεν είναι αντιεξουσιαστής και αναρχικός, αλλά δολοφόνος.

Αυτά διαβάζουμε από ρεπορταζ για τον αδικοχαμένο ταξιτζή, Δημήτρη Μίχα, τον οποίο δολοφόνησαν κάποια «παιδιά»-τσακάλια «εις το όνομα της επανάστασης». Άλλωστε τι επανάσταση θα ήταν εαν στην ταξική ζύμωση των όπλων δεν πεθάνουν και κάποιοι αθώοι.

Διαβάστε και την επιστολή της αδερφής του αδικοχαμένου ταξιτζή προς τον κατηγορούμενο που φέρεται να έχει πατήσει τη σκανδάλη:

«Μια συγκλονιστική ανοιχτή επιστολή προς τον άνθρωπο που σκότωσε τον αδελφό της, απευθύνει η αδελφή του ταξιτζή που δολοφονήθηκε στην Πάρο. Στην επιστολή μεταξύ άλλων η αδερφή του θύματος ρωτά τον Τάσο Θεοφίλου: «Στα πόδια κύριε Θεοφίλου γιατί δεν ρίξατε να τον σταματήσατε; Γιατί;».

Διαβάστε το πλήρες κείμενο της Μαρίας Μίχα:

«Αυτό το παλικάρι που ατενίζει τον φωτογραφικό φακό με τόση νηφαλιότητα, να το χαίρονται οι γονείς

Θέλουν να πάρουν τα σπίτια μας

Ένα πολύ καλό παλιό κείμενο που είδαμε εδώ και το ανεβάζουμε λόγω της συνεχιζόμενης επίθεσης των σκύλων της κυβέρνησης στην κατοικία του Έλληνα πολίτη.

Ο φόρος μέσω της ΔΕΗ για κάθε κτίσμα, το νέο οθωμανικό χαράτσι δηλαδή, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία.  Είναι ένα ακόμα κεφαλαιώδες μέτρο ενάντια στην εργαζόμενη και λαϊκή οικογένεια. Το άγχος κάθε νοικοκύρη να πάρει ένα σπίτι στην πόλη μου μένει ή και ένα εξοχικό προέρχονταν από την αντικειμενική πραγματικότητα.

Σάμπως δεν ξέρουμε ότι για μεγάλες περιόδους μένουμε άνεργοι; Σάμπως δεν γνωρίζουμε πόσο κοστίζει μια εβδομάδα διακοπές; Δεν παίρναμε λοιπόν σπίτια για να πλουτίσουμε. Δεν θέλαμε να δώσουμε στο